Zasługi stanisława kostki dla kościoła(min.15 zdań)
marcenty
Stanisław Kostka herbu Dąbrowa urodził się w Rostkowie pod Pszasnyszem w końcu grudnia 1550 r jako syn kasztelana zakroczymskiego Jana Kostki oraz Malgorzaty z Kryskich. W wieku 14 lat zostal wyprawiony ze starszym bratem Pawłem do Wiednia.Uczęszczał tam do gimnazjum cesarskiego,prowadzonego przez jezuitów.Był pilnym uczniem.Czyniąc postępy w nauce,żył równocześnie intensywnym życiem religijnym,które wcześnie doszło u niego do swej dojrzałości i rozkwitu.Gdy w grudniu 1565 r.popadł w krótką lecz niebezpieczną chorobę,jego duchowość zaznaczyła się wielkimi przeżyciami wręcz doznaniami mistycznymi związanymi,związanymi z jego gorącym nabożeństwem do Matki Bożej.Doświadczył wizji św.Barbary i Najświętszej M arii Panny,które nakazały mu do zakonu Jezuitów.Wtedy odkrył swe zakonne powołanie i zaczął zmierzać zdecydowanie do jego realizacji.Natrafił jednak na trudności ze strony rodziny.By ich uniknąć w sierpniu 1567 r.uciekł tajemnie z Wiednia i dotarł pieszo do Bawarii.Zgłosił się w Dylindzie do św.Piotra Kanizego,który był wówczas prowincjonałem jezuitów niemieckich.Kanizy skierował młodzieńca do Rzymu.Wreszcie w październiku 1567 r,Stanisław został przyjęty do Towarzystwa Jezusowego /jezuici/.Przeżył to głęboko.W rzymskim kościele św.Andrzeja na Kwirynale nie miał przebywać długo. Zachwyciwszy wszystkich swoją duchową dojrzałością i rozmodleniem w sierpniu następnego roku,gwałtownie rozchorował się i po kilku zaledwie dniach zmarł.Było to tuż po pólnocy 15 sierpnia1568 r.Otoczenie a potem kakże ludność Rzymu nie miało najmniejszych wątpliwości,że z ziemi odszedł święty.Dwa lata po śmierci Stanisława współbracia udali się do przełożonego domu nowicjatu,aby pozwolił im zabrać ze sobą relikwie Stanisława.Kiedy otworzono grób,znaleziono ciało nienaruszone.Został beatyfikowany w 1670 r.przez papieża Klemensa X i kanonizowany przez papieża Benedykta XIII w 1726 r.Dwieście lat po kanonizacji sprowadzono. do Polski cząstkę jego relikwii.Na początku XX wieku św.Stanisława ogłoszono patronem polskiej młodzieży a następnie papież Jan XXIII w 1962 r.ogłosił go jednym z głównych patronów Polski.Święto liturgiczne obchodzone jest od 1670 r.na całym świecie 13 listopada.Od 1969 r.po reformie liturgicznej Pawła VI w Polsce to święto obchodzimy 18 września,aby na początku roku szkolnego młodzież mogła mu oddać chwałę i polecić się jego wstawiennictwu.
3 votes Thanks 3
Nunuu
Stanisław Kostka był osobą godną podziwu. Zasługuje na miano Złotego Człowieka, za względu na jego poświęcenie, które ukazał w wielu czynach. Do, moim zdaniem, najważniejszych należy przede wszystkim jego bezgraniczna wiara w Boga, służąca nam dziś za przykład. Był on bowiem osobą religijną, głęboko wierzącą w Pana. Niejednokrotnie wykazał się odwagą, pomimo na wielką wrażliwość. Robił wszystko, aby podtrzymywać w swoim sercu Jezusa. Był świadkiem cudu. Dał nam przykład bezgranicznej ufności w stosunku do Boga, której często jest nam dziś brak.
W wieku 14 lat zostal wyprawiony ze starszym bratem Pawłem do Wiednia.Uczęszczał tam do gimnazjum cesarskiego,prowadzonego przez jezuitów.Był pilnym uczniem.Czyniąc postępy w nauce,żył równocześnie intensywnym życiem religijnym,które wcześnie doszło u niego do swej dojrzałości i rozkwitu.Gdy w grudniu 1565 r.popadł w krótką lecz niebezpieczną chorobę,jego duchowość zaznaczyła się wielkimi przeżyciami wręcz doznaniami mistycznymi związanymi,związanymi z jego gorącym nabożeństwem do Matki Bożej.Doświadczył wizji św.Barbary i Najświętszej M arii Panny,które nakazały mu do zakonu Jezuitów.Wtedy odkrył swe zakonne powołanie i zaczął zmierzać zdecydowanie do jego realizacji.Natrafił jednak na trudności ze strony rodziny.By ich uniknąć w sierpniu 1567 r.uciekł tajemnie z Wiednia i dotarł pieszo do Bawarii.Zgłosił się w Dylindzie do św.Piotra Kanizego,który był wówczas prowincjonałem jezuitów niemieckich.Kanizy skierował młodzieńca do Rzymu.Wreszcie w październiku 1567 r,Stanisław został przyjęty do Towarzystwa Jezusowego /jezuici/.Przeżył to głęboko.W rzymskim kościele św.Andrzeja na Kwirynale nie miał przebywać długo. Zachwyciwszy wszystkich swoją duchową dojrzałością i rozmodleniem w sierpniu następnego roku,gwałtownie rozchorował się i po kilku zaledwie dniach zmarł.Było to tuż po pólnocy 15 sierpnia1568 r.Otoczenie a potem kakże ludność Rzymu nie miało najmniejszych wątpliwości,że z ziemi odszedł święty.Dwa lata po śmierci Stanisława współbracia udali się do przełożonego domu nowicjatu,aby pozwolił im zabrać ze sobą relikwie Stanisława.Kiedy otworzono grób,znaleziono ciało nienaruszone.Został beatyfikowany w 1670 r.przez papieża Klemensa X i kanonizowany przez papieża Benedykta XIII w 1726 r.Dwieście lat po kanonizacji sprowadzono. do Polski cząstkę jego relikwii.Na początku XX wieku św.Stanisława ogłoszono patronem polskiej młodzieży a następnie papież Jan XXIII w 1962 r.ogłosił go jednym z głównych patronów Polski.Święto liturgiczne obchodzone jest od 1670 r.na całym świecie 13 listopada.Od 1969 r.po reformie liturgicznej Pawła VI w Polsce to święto obchodzimy 18 września,aby na początku roku szkolnego młodzież mogła mu oddać chwałę i polecić się jego wstawiennictwu.