Mary Lennox jest główną bohaterką powieści " Tajemniczy ogród". W momencie kiedy ją poznajemy dziewczynka ma 10 lat. Mary mieszkała wraz z rodzicami w Indiach. Jej ojciec pracował na rządowym stanowisku, ale był ciągle zapracowany i chory. Matka była piękną kobietą i bardzo lubiła przyjmować gości i bawić się. Nie pragnęła dziecka i dlatego zupełnie się nim nie zajmowała. Dziewczynkę wychowywała Hinduska-Ayah. Mary nie miała nawet żadnej nauczycielki, bo nikt nie mógł z nią długo wytrzymać z powodu kaprysów młodej panienki.
Kiedy poznajemy dziewczynkę. jest ona mała, chuda i brzydka. Miała jasne, rzadkie włosy. Ciągle czuła się zmęczona i miała skwaszoną minę. Z czasem Mary stawała się coraz piękniejsza i zdrowsza. Przebywanie w ogrodzie dodawało jej sił, a nowy przyjaciele sprawili, że była milsza i pogodniejsza. Z rozkapryszonej brzyduli przemieniła się piękną, zdrową i uśmiechniętą dziewczynkę.
Mary była uważana za najdespotyczniejszą i najsamolubniejszą dziewczynkę na świecie. Nikt nie był w stanie jej polubić, bo była niegrzeczna i w ogóle nie szanowała innych. Zawsze miała to, czego pragnęła. Nikt nie mógł się jej przeciwstawić. Ciągle nic się jej nie podobało. Nie lubiła nikogo i nikt nie lubił jej. Traktowała ludzi- szczególnie służących- z pogardą i wyższością. Nigdy nie zaznała biedy ani głodu. ale nie potrafiła tego docenić. Ciągle miała zły humor i większość czasu spędzała sama w pokoju. Kiedy zmarła jej opiekunka Ayah, Mary nawet nie płakała. Przyczyną jej wiecznego skwaszenia i złego humoru była po prostu samotność. Jednakże Mary będąc u wuja, stała się zupełnie inną dziewczynką. Przede wszystkim znalazła przyjaciół: ptaszka, starego ogrodnika, służącą Martę i dwóch chłopców. To oni nauczyli ją, że nie liczą się tylko jej zachcianki. Mary zaczęła cenić zdanie innych, interesować się otaczającym ją światem, a to sprawiło, że przestała się skupiać tylko na sobie. Nabrała energii i siły do życia. Stała się troskliwą, uśmiechniętą i radosną dziewczynką.
Moim zdaniem Mary to przykład na to, że można się zmienić. Wystarczy tylko odnaleźć osoby, z którymi znajdziemy wspólny język, które, pokażą nam co w życiu jest naprawdę ważne. Bohaterkę z pewnością oceniam pozytywnie. Gdybym tylko miała możliwość, z chęcią bym się z nią spotkała. Kto wie, moze zostałybyśmy najlepszymi przyjaciółkami?
Mary Lennox jest główną bohaterką powieści " Tajemniczy ogród". W momencie kiedy ją poznajemy dziewczynka ma 10 lat. Mary mieszkała wraz z rodzicami w Indiach. Jej ojciec pracował na rządowym stanowisku, ale był ciągle zapracowany i chory. Matka była piękną kobietą i bardzo lubiła przyjmować gości i bawić się. Nie pragnęła dziecka i dlatego zupełnie się nim nie zajmowała. Dziewczynkę wychowywała Hinduska-Ayah. Mary nie miała nawet żadnej nauczycielki, bo nikt nie mógł z nią długo wytrzymać z powodu kaprysów młodej panienki.
Kiedy poznajemy dziewczynkę. jest ona mała, chuda i brzydka. Miała jasne, rzadkie włosy. Ciągle czuła się zmęczona i miała skwaszoną minę. Z czasem Mary stawała się coraz piękniejsza i zdrowsza. Przebywanie w ogrodzie dodawało jej sił, a nowy przyjaciele sprawili, że była milsza i pogodniejsza. Z rozkapryszonej brzyduli przemieniła się piękną, zdrową i uśmiechniętą dziewczynkę.
Mary była uważana za najdespotyczniejszą i najsamolubniejszą dziewczynkę na świecie. Nikt nie był w stanie jej polubić, bo była niegrzeczna i w ogóle nie szanowała innych. Zawsze miała to, czego pragnęła. Nikt nie mógł się jej przeciwstawić. Ciągle nic się jej nie podobało. Nie lubiła nikogo i nikt nie lubił jej. Traktowała ludzi- szczególnie służących- z pogardą i wyższością. Nigdy nie zaznała biedy ani głodu. ale nie potrafiła tego docenić. Ciągle miała zły humor i większość czasu spędzała sama w pokoju. Kiedy zmarła jej opiekunka Ayah, Mary nawet nie płakała. Przyczyną jej wiecznego skwaszenia i złego humoru była po prostu samotność. Jednakże Mary będąc u wuja, stała się zupełnie inną dziewczynką. Przede wszystkim znalazła przyjaciół: ptaszka, starego ogrodnika, służącą Martę i dwóch chłopców. To oni nauczyli ją, że nie liczą się tylko jej zachcianki. Mary zaczęła cenić zdanie innych, interesować się otaczającym ją światem, a to sprawiło, że przestała się skupiać tylko na sobie. Nabrała energii i siły do życia. Stała się troskliwą, uśmiechniętą i radosną dziewczynką.
Moim zdaniem Mary to przykład na to, że można się zmienić. Wystarczy tylko odnaleźć osoby, z którymi znajdziemy wspólny język, które, pokażą nam co w życiu jest naprawdę ważne. Bohaterkę z pewnością oceniam pozytywnie. Gdybym tylko miała możliwość, z chęcią bym się z nią spotkała. Kto wie, moze zostałybyśmy najlepszymi przyjaciółkami?