Z lektury "Krzyżacy" Charakterystyka Juranda przed i po śmierci Żony , po porwaniu Danusi i po okaleczeniu go . na jutro ; *.
emodiablica
Jurand był dojrzałym mężczyzną, mężnym rycerzem, wspaniałym mężem i kochającym ojcem. Był wdowcem w średnim wieku, niejednokrotnie skrzywdzonym przez los. Postacią tragiczną i napiętnowaną tragizmem. Gdy poznajemy naszego bohatera, jest on w sile wieku. Wysoki, przystojny, krzepki, zręczny, silny. Dobrze zbudowany mężczyzna z długimi siwymi wąsami i blond włosami. Jednym okiem o barwie żelaza i przenikliwym spojrzeniu, przerażającym i tajemniczym. Nieprzyjemna twarz oraz nieodłączna broń u jego boku w wielu wywoływała strach, lęk i respekt. Wszystkie te cechy czyniły z niego naprawdę strasznego i okropnego człowieka, z całego serca nienawidzącego Krzyżaków.Był odważny, groźny i srogi. Wobec przyjaciół miły i łagodny. Ponad życie kochał Danusię. Była ona jego jedyną córką, rozpieszczał ją i to właśnie dla niej poświęciłby swe życie. Miał żelazny charakter, poprzysiągł Krzyżakom zemstę. Zawsze kierował się prawami rycerskimi. Jurand miał bardzo drapieżne usposobienie. Był energiczny, dynamiczny, mściwy i niepohamowany. Przeciwnicy oraz wrogowie nazywali go: krwawym psem lub strasznym mazurem. Zdarzenia związane z uprowadzeniem Danusi całkowicie zmieniają Juranda. Chciwość ustąpiła miejsca pokorze, porywczość pohamowaniu, a srogość łagodności. Zmienił się nie tylko psychicznie, ale także fizycznie. Z wysokiego, przystojnego i krzepkiego przeobraził się w słabego zgarbionego starca w niewoli.Postać rycerza ze Spychowa, bogatego i srogiego ojca Danusi, zaznaczonego przez Sienkiewicza jako postać okrutnie skrzywdzoną przez los, lecz wielką. Człowieka godnego naśladowania, z dumą i honorem. Zdolnego do wielkich poświęceń i bezgranicznej miłości. Jurand jest postacią ciekawą i tajemniczą. Zadziwia swym uporem, walecznością. Zasługuje na miano wzoru. Wzoru średniowiecznego rycerza, bohatera tamtych czasów.
niejednokrotnie skrzywdzonym przez los. Postacią tragiczną i napiętnowaną tragizmem.
Gdy poznajemy naszego bohatera, jest on w sile wieku. Wysoki, przystojny, krzepki, zręczny, silny. Dobrze zbudowany mężczyzna
z długimi siwymi wąsami i blond włosami. Jednym okiem o barwie żelaza i przenikliwym spojrzeniu, przerażającym i tajemniczym.
Nieprzyjemna twarz oraz nieodłączna broń u jego boku w wielu wywoływała strach, lęk i respekt. Wszystkie te cechy czyniły z niego
naprawdę strasznego i okropnego człowieka, z całego serca nienawidzącego Krzyżaków.Był odważny, groźny i srogi. Wobec przyjaciół miły i łagodny. Ponad życie kochał Danusię. Była ona jego jedyną córką, rozpieszczał ją
i to właśnie dla niej poświęciłby swe życie. Miał żelazny charakter, poprzysiągł Krzyżakom zemstę. Zawsze kierował się prawami rycerskimi.
Jurand miał bardzo drapieżne usposobienie. Był energiczny, dynamiczny, mściwy i niepohamowany. Przeciwnicy oraz wrogowie nazywali go:
krwawym psem lub strasznym mazurem. Zdarzenia związane z uprowadzeniem Danusi całkowicie zmieniają Juranda. Chciwość ustąpiła
miejsca pokorze, porywczość pohamowaniu, a srogość łagodności. Zmienił się nie tylko psychicznie, ale także fizycznie. Z wysokiego,
przystojnego i krzepkiego przeobraził się w słabego zgarbionego starca w niewoli.Postać rycerza ze Spychowa, bogatego i srogiego ojca Danusi, zaznaczonego przez Sienkiewicza jako postać okrutnie skrzywdzoną
przez los, lecz wielką. Człowieka godnego naśladowania, z dumą i honorem. Zdolnego do wielkich poświęceń i bezgranicznej miłości.
Jurand jest postacią ciekawą i tajemniczą. Zadziwia swym uporem, walecznością. Zasługuje na miano wzoru. Wzoru średniowiecznego rycerza,
bohatera tamtych czasów.