Question

Wypracowanie na str. A4

moje swieta Bozego NArodzenia

- kartka z dziennika.

UWAGA: mozna wzorowac sie na jezyku ''pamietnika'' M. Bialoszewskiego.

Answer 1

Kraków, 26.12.2012 (środa) gdz. 23.14

Ach, dziś ostatni dzień Świąt. Jak one szybko mijają. Ta wspaniała niepowtarzalna i specyficzna atmosfera przemija. A ja tak bardzo lubię Święta i ten klimat.

Wigilie spędziliśmy jak zawsze u Babci Marysi. Przyjechała też Ciocia Beata, Wujek Darek no i oczywiście gromadka rozwrzeszczanych dzieci: Piotruś, Ania i Oliwka. Jejku, jacy oni są słodcy, ale jak wiadomo, co za dużo to niezdrowo.  Wieczerza, opłatek, dwanaście potraw… No, a później jak zwykle niecierpliwe wyglądanie przez balkon, czy przypadkiem św. Mikołaj nie zostawił już worka z prezentami. Znowu poczułam się jak dziecko. To takie wspaniałe i urocze. Jak mała dziewczynka wraz z ciotecznym rodzeństwem oczekiwaliśmy na prezenty i podarunki.

I oczywiście nie na darmo. Dostałam kasę, ale także książkę „Hobbit”, w specjalnej limitowanej edycji. Oł, jeee śliczna skórzana oprawa ze złotymi zdobieniami!

A tak swoją drogą to choinka u Dziadków mi się w tym roku nie podobała. Kolorystycznie wszystko się gryzło. Pomarańczowe, różowe i niebieskie dekoracje? Hm.. moim zdaniem słabe. Jednak choinka sama w sobie już wprowadza miłą atmosferę i cudowny zapach.

Pierwszy Dzień Świąt z kolei spędziliśmy u nas w domu. Przyszła Ciocia Teresa, Wujek Marek i oczywiście Hania z Hubertem. Byli też znajomi rodziców, Państwo Kalinowscy i ich najstarszy syn, Łukasz.  Nie powiem, że jest nieprzystojny… Wręcz… bardzo urodziwy. Miło spędziłam czas. Ach, jak dobrze, że nareszcie przybył jakiś mój rówieśnik. Mogliśmy spokojnie pogadać i pośmiać się. Nawet śpiewaliśmy kolędy, on grał na gitarze.  Bardzo sympatycznie i szybko miną mi ten dzień.

Dziś spotkałam się ze znajomymi u Anety  w domu. Poopowiadaliśmy sobie co nam „św. Mikołaj” przyniósł pod choinkę, albo jak to ujął Krzysiek „ścięte drzewo iglaste ustawione w stojaku lub doniczce, z której wyłażą mrówki”. Ech, zero romantyzmu i wrażliwości. Chłopacy.

Zaniosłam pozostałości mojego makowca i trochę kolorowych pierniczków, o które wszyscy się kłócili. Następnym razem muszę przewidzieć, że „stado” nastolatków szaleje na punkcie lukrowanych ciastek i upiec więcej.

Niedawno wróciłam. Umyłam się i chyba zaraz będę zbierać się do snu. Hm..jeszcze tylko  kilka…? kilkanaście stron mojego nowego cudownego prezentu.