Wymien miejsca kampanii wojennych (wraz z datami) w ktorych brala udzial Polska w II WŚ
prosze bardzo o odpowiedz daje maino najlepszej odpowiedzi warto :)
kloliczek
Westerplatte 1-7września 1939r. dowodził Sucharski Bzura-Tadeusz Kutrzeba-10 dni walki,wrzesień. Modlin-kapitulacja 2 października 1939r. Kock-Kleberg-3-5 października ostatnia bitwa kampanii Wrześniowej
Na podstawie podręcznika do 3 gimnazjum.
1 votes Thanks 0
Madzia956
Jednym z głównych zadań rządu emigracyjnego był udział w wonie po stronie Anglii i Francji, który miał doprowadzić do wyzwolenia kraju. Politycy polscy liczyli na to, że tylko czynny sojusz pozwoli im wziąć udział w konferencji pokojowej ustalającej nowe granice państwa polskiego. Dlatego przegrana w wojnie obronnej 1939 nie zakończyła udziału wojsk polskich w II wojnie światowej. Na terenie Francji przystąpiono do organizowania polskich formacji wojskowych. Pierwszą jednostką była Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich (gen. Zygmunt Szyszko-Bohusz), którą przygotowano z myślą o wspomożeniu Finlandii walczącej z ZSRR. Wzięła udział w obronie Norwegii (Narwik), następnie walczyła we Francji (1940). W wojnie francusko-niemieckiej uczestniczyła 1. Dywizja Grenadierów (gen. Bronisław Duch) broniąca linii Maginota w rejonie Saary. 2.Dywizja Strzelców Pieszych (gen. Bronisław Prugar-Ketling po stoczeniu boju pod Maiche wycofała się do Szwajcarii, gdzie została internowana.
Nie w pełni sformowana 10. Brygadę Kawalerii Pancernej (gen. Stanisław Maczek) wysłano do walki we Francji północnej. W kampanii francuskiej wzięło udział 85 tys. Żołnierzy polskich. Resztki wojsk polskich zostały ewakuowane do Wielkiej Brytanii i stworzono z nich 1. Korpus Polski (gen. Marian Kukiel) osłaniający wschodnie wybrzeża Szkocji. Lotnicy polscy tworzyli w ramach RAF-u polskie dywizjony myśliwskie 302 i 303 zestrzeliwszy 203 samoloty niemieckie. Polska marynarka wojenna walczyła z Kriegsmarine i brała udział w konwojach na wszystkich morzach świata. Utworzona w Syrii Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich (gen. Stanisław Kopański) wzięła udział w walkach na terenie Afryki Północnej w obronie Tobruku (1941). Wojna niemiecko-radziecka miała wpływ na zmianę polityki rządu emigracyjnego w stosunkach z ZSRR. Umożliwiło to sformowanie w 1941r. Armii Polskiej w ZSRR (gen. Władysław Anders). Trudności polityczne i organizacyjne spowodowały jej ewakuację do Iranu, a następnie do Iraku (1942). Połączenie z Brygadą Karpacką umożliwiło utworzenie Armii Polskiej na Wschodzie (1942), a następnie przeorganizowanie jej w 2. Korpus Polskich Sił Zbrojnych (1942). Żołnierze Korpusu wzięli udział w kampanii włoskiej i odznaczyli się w walkach pod Monte Cassino (1944), Ankoną (1944) i Bolonią (1945).
W ostatniej fazie wojny na zachodzie Europy wzięła udział 1. Dywizja Pancerna (gen. Maczek uczestnicząc w inwazji w Normandii (1945), a następnie w bitwie pod Falaise (1944), wyzwalaniu Belgii i Holandii (1945). Szlak bojowy zakończyła zdobyciem niemieckiej bazy morskiej Wilhelmshafen (1945). W wielkiej operacji powietrznodesantowej sprzymierzonych pod Arnhem uczestniczyła Polska Brygada Spadochronowa (gen. Stanisław Sosabowski). Wojna na morzach Najdłużej utrzymywanym frontem II wojny światowej był niewątpliwie front morski. Przed wojną dla Wielkiej Brytanii morski transport żywności, surowców itp. Pokrywał 50% zapotrzebowania. Podczas wojny dla Niemców pierwszoplanowym zadaniem było odcięcie Wielkiej Brytanii od dostaw produktów. Na podstawie sojuszu zawartego między Polską a Anglią już w pierwszych tygodniach wojny Polska przetransportowała swoje okręty wojenne, pasażerskie i transportowe do Anglii. Polska Marynarka Wojenna, czyli niszczyciele "Grom", "Błyskawica" i "Burza", okręty podwodne "Orzeł" i "Wilk" oraz inne jednostki, została podporządkowana Royal Navy. Część polskich statków pasażerskich oddano do dyspozycji między atlantyckiego komitety żeglugowego, natomiast pozostałe statki pasażerskie i wszystkie transportowe wykonywały zadania zlecone przez brytyjskie Ministerstwo Transportu Wojennego. W czasie wojny admiralicja brytyjska wydzierżawiła do użytkowania pod polska banderą między innymi: niszczyciele "Garland", "Piorun", :Krakowiak", "Kujawiak", "Ślązak", "Orkan" oraz okręty podwodne "Sokół", "Jastrząb" i "Dzik". Polskie okręty wypełniały zadania wynikające z bieżących potrzeb: przeprowadziły 1162 operacje morskie i patrole bojowe, ochraniały 787 konwojów do Ameryki i Murmańska, wzięły udział w 665 starciach i bitwach morskich, walczyły z niemieckimi okrętami podwodnymi na Oceanie Atlantyckim i Morzu Śródziemnym, uczestniczyły w inwazjii na Sycylie i Francję. W sumie zniszczyły 6 niemieckich okrętów nawodnych, 2 podwodne i 41 statków transportowych, a uszkodziły 21 okrętów. Polska Marynarka Wojenna była jedną z najaktywniejszych spośród mniejszych marynarek państw koalicji antyhitlerowskiej.
Bzura-Tadeusz Kutrzeba-10 dni walki,wrzesień.
Modlin-kapitulacja 2 października 1939r.
Kock-Kleberg-3-5 października ostatnia bitwa kampanii Wrześniowej
Na podstawie podręcznika do 3 gimnazjum.
Nie w pełni sformowana 10. Brygadę Kawalerii Pancernej (gen. Stanisław Maczek) wysłano do walki we Francji północnej. W kampanii francuskiej wzięło udział 85 tys. Żołnierzy polskich. Resztki wojsk polskich zostały ewakuowane do Wielkiej Brytanii i stworzono z nich 1. Korpus Polski (gen. Marian Kukiel) osłaniający wschodnie wybrzeża Szkocji. Lotnicy polscy tworzyli w ramach RAF-u polskie dywizjony myśliwskie 302 i 303 zestrzeliwszy 203 samoloty niemieckie. Polska marynarka wojenna walczyła z Kriegsmarine i brała udział w konwojach na wszystkich morzach świata. Utworzona w Syrii Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich (gen. Stanisław Kopański) wzięła udział w walkach na terenie Afryki Północnej w obronie Tobruku (1941).
Wojna niemiecko-radziecka miała wpływ na zmianę polityki rządu emigracyjnego w stosunkach z ZSRR. Umożliwiło to sformowanie w 1941r. Armii Polskiej w ZSRR (gen. Władysław Anders). Trudności polityczne i organizacyjne spowodowały jej ewakuację do Iranu, a następnie do Iraku (1942). Połączenie z Brygadą Karpacką umożliwiło utworzenie Armii Polskiej na Wschodzie (1942), a następnie przeorganizowanie jej w 2. Korpus Polskich Sił Zbrojnych (1942). Żołnierze Korpusu wzięli udział w kampanii włoskiej i odznaczyli się w walkach pod Monte Cassino (1944), Ankoną (1944) i Bolonią (1945).
W ostatniej fazie wojny na zachodzie Europy wzięła udział 1. Dywizja Pancerna (gen. Maczek uczestnicząc w inwazji w Normandii (1945), a następnie w bitwie pod Falaise (1944), wyzwalaniu Belgii i Holandii (1945). Szlak bojowy zakończyła zdobyciem niemieckiej bazy morskiej Wilhelmshafen (1945). W wielkiej operacji powietrznodesantowej sprzymierzonych pod Arnhem uczestniczyła Polska Brygada Spadochronowa (gen. Stanisław Sosabowski).
Wojna na morzach
Najdłużej utrzymywanym frontem II wojny światowej był niewątpliwie front morski. Przed wojną dla Wielkiej Brytanii morski transport żywności, surowców itp. Pokrywał 50% zapotrzebowania. Podczas wojny dla Niemców pierwszoplanowym zadaniem było odcięcie Wielkiej Brytanii od dostaw produktów. Na podstawie sojuszu zawartego między Polską a Anglią już w pierwszych tygodniach wojny Polska przetransportowała swoje okręty wojenne, pasażerskie i transportowe do Anglii. Polska Marynarka Wojenna, czyli niszczyciele "Grom", "Błyskawica" i "Burza", okręty podwodne "Orzeł" i "Wilk" oraz inne jednostki, została podporządkowana Royal Navy.
Część polskich statków pasażerskich oddano do dyspozycji między atlantyckiego komitety żeglugowego, natomiast pozostałe statki pasażerskie i wszystkie transportowe wykonywały zadania zlecone przez brytyjskie Ministerstwo Transportu Wojennego. W czasie wojny admiralicja brytyjska wydzierżawiła do użytkowania pod polska banderą między innymi: niszczyciele "Garland", "Piorun", :Krakowiak", "Kujawiak", "Ślązak", "Orkan" oraz okręty podwodne "Sokół", "Jastrząb" i "Dzik". Polskie okręty wypełniały zadania wynikające z bieżących potrzeb: przeprowadziły 1162 operacje morskie i patrole bojowe, ochraniały 787 konwojów do Ameryki i Murmańska, wzięły udział w 665 starciach i bitwach morskich, walczyły z niemieckimi okrętami podwodnymi na Oceanie Atlantyckim i Morzu Śródziemnym, uczestniczyły w inwazjii na Sycylie i Francję. W sumie zniszczyły 6 niemieckich okrętów nawodnych, 2 podwodne i 41 statków transportowych, a uszkodziły 21 okrętów. Polska Marynarka Wojenna była jedną z najaktywniejszych spośród mniejszych marynarek państw koalicji antyhitlerowskiej.