madzik0108
Ze względu na liczbę firm: Monopol – jedna firma mająca decydujący wpływ na przebieg warunków rynkowych Oligopol – od dwóch (duopol) do kilku (czasem przyjmuje się, że np. siedmiu) firm tej samej branży działających na rynku O zbliżonym udziale w rynku – od piętnastu do dwudziestu firm, gdzie każda z nich jest na tyle silna, że utrzymuje się na rynku obok innych równie silnych firm konkurencyjnych. Układ wolnej (pełnej) konkurencji – duża liczba firm o niewielkim udziale w rynku (około 1 – 2%), niemających większego wpływu na kształtowanie cen rynkowych, gdyż to rynek je kształtuje ze względu na stopień substytucyjności (wprowadzony przez Philipa Kotlera): W ramach marki produktu – firmy produkujące bardzo podobne produkty, różniące się jedynie nazwą, tzw. strategia półki sklepowej W ramach kategorii produktu – bierze się tu szerszy zakres potrzeb, np. klient chce kupić coś słodkiego i dokonuje wyboru pomiędzy różnymi kategoriami typu: czekolada, baton, cukierek, itp. W ramach formy – to jeszcze szerszy zakres, np. słodycze kontra inne produkty Ogólna (generycompetation) - w ramach ograniczonego budżetu konsumentów konkurencja sektorowa według Michaela Portera: Bezpośrednia – firmy, które zaspokajają potrzeby w podobny sposób (oferując podobne produkty). Ze strony substytutów – inne rodzajowo produkty mające zdolność zaspokajania tej samej potrzeby. Potencjalna, tzw. nowe wejścia, czyli firmy, których nie ma dziś, ale mogą być jutro. Nabywcy. Dostawcy
Monopol – jedna firma mająca decydujący wpływ na przebieg warunków rynkowych
Oligopol – od dwóch (duopol) do kilku (czasem przyjmuje się, że np. siedmiu) firm tej samej branży działających na rynku
O zbliżonym udziale w rynku – od piętnastu do dwudziestu firm, gdzie każda z nich jest na tyle silna, że utrzymuje się na rynku obok innych równie silnych firm konkurencyjnych.
Układ wolnej (pełnej) konkurencji – duża liczba firm o niewielkim udziale w rynku (około 1 – 2%), niemających większego wpływu na kształtowanie cen rynkowych, gdyż to rynek je kształtuje
ze względu na stopień substytucyjności (wprowadzony przez Philipa Kotlera):
W ramach marki produktu – firmy produkujące bardzo podobne produkty, różniące się jedynie nazwą, tzw. strategia półki sklepowej
W ramach kategorii produktu – bierze się tu szerszy zakres potrzeb, np. klient chce kupić coś słodkiego i dokonuje wyboru pomiędzy różnymi kategoriami typu: czekolada, baton, cukierek, itp.
W ramach formy – to jeszcze szerszy zakres, np. słodycze kontra inne produkty
Ogólna (generycompetation) - w ramach ograniczonego budżetu konsumentów
konkurencja sektorowa według Michaela Portera:
Bezpośrednia – firmy, które zaspokajają potrzeby w podobny sposób (oferując podobne produkty).
Ze strony substytutów – inne rodzajowo produkty mające zdolność zaspokajania tej samej potrzeby.
Potencjalna, tzw. nowe wejścia, czyli firmy, których nie ma dziś, ale mogą być jutro.
Nabywcy.
Dostawcy