Apostrofa-bezpośredni, często uroczysty zwrot osoby, pojęcia, przedmiotu stosowany w utworze poetyckim. Wykorzystuje się go w celu wywołania określonego wrażenia odbiorców, wprowadzenie nastroju np: " Moja droda", "Litwo, Ojczyzno moja"
"Młodosci!tobie nektar żywota"," Gościu, siadz pod mym liściem, a odpocznij sobie".
Anafora- to powtórzenie wyrazu , lub grupy wyrazów na początku wersu,zdania, strofy. Cel zastosowania: - zwrócenie uwagi czytelnika na cechę, osobę, zjawisko,czynności, która została zapisana w anaforze. -podkreślenie ważności tej cechy, - rytmizacja wiersza -zaskoczenie czytelnika Przykład: " Twarde żelazo z wielkim topione kłopotem, Twardy dyjament żadnym nie pożyty młotem"
Apostrofa - uroczysty, bezpośredni zwrot do adresata, najczęściej fikcyjnego, np. do osoby zmarłej, bóstwa, abstrakcyjnego pojęcia lub upersonifikowanego zjawiska, nadający wypowiedzi patetyczny charakter.
Przykłady:
"Litwo! Ojczyzno Moja!Ty jesteś jak zdrowie[...]!"
Apostrofa-bezpośredni, często uroczysty zwrot osoby, pojęcia, przedmiotu stosowany w utworze poetyckim. Wykorzystuje się go w celu wywołania określonego wrażenia odbiorców, wprowadzenie nastroju np: " Moja droda", "Litwo, Ojczyzno moja"
"Młodosci!tobie nektar żywota"," Gościu, siadz pod mym liściem, a odpocznij sobie".
Anafora- to powtórzenie wyrazu , lub grupy wyrazów na początku wersu,zdania, strofy.
Cel zastosowania:
- zwrócenie uwagi czytelnika na cechę, osobę, zjawisko,czynności, która została zapisana w anaforze.
-podkreślenie ważności tej cechy,
- rytmizacja wiersza
-zaskoczenie czytelnika
Przykład:
" Twarde żelazo z wielkim topione kłopotem,
Twardy dyjament żadnym nie pożyty młotem"
Apostrofa - uroczysty, bezpośredni zwrot do adresata, najczęściej fikcyjnego, np. do osoby zmarłej, bóstwa, abstrakcyjnego pojęcia lub upersonifikowanego zjawiska, nadający wypowiedzi patetyczny charakter.
Przykłady:
"Litwo! Ojczyzno Moja!Ty jesteś jak zdrowie[...]!"
"Młodości! Tobie nektar żywota[...]" Adam Mickiewicz
Anafora - środek stylistyczny polegający na powtórzeniu tego samego wyrazu bądź kilka wyrazów na początku kolejnych wersów lub strof.
Przykłady:
szybko, zbudź się, szybko, wstawaj.
Szybko, szybko, stygnie kawa!
Szybko, zęby myj i ręce! (...)
[Danuta Wawiłow - "Szybko"]
To ja, Kasandra.
A to jest moje miasto pod popiołem,
A to jest moja laska i wstążki prorockie,
A to jest moja głowa pełna wątpliwości.
(Wisława Szymborska – "Monolog dla Kasandry")Liczę na naj! :P Pozdrawiam :-))