Question

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu.
Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu;
Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi;
Tam z dala błyszczy obłok - tam jutrzenka wschodzi;
To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu.
Stójmy! - jak cicho! - słyszę ciągnące żurawie,
Których by nie dościgły źrenice sokoła;
Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,
Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła.
W takiej ciszy - tak ucho natężam ciekawie,
Że słyszałbym głos z Litwy. - Jedźmy, nikt nie woła.


dokończ stwierdzenie: język stepów akermańskich określiłbym jako ...

proszę o 2-3 zdania

Answer 1

 język stepów akermańskich określiłbym jako   .wyjątkowy ,osobliwy ,ujmujący  refleksję wrażeń i uczuć podmiotu lirycznego. ’ Na stepie panuje cisza ,że słychać najcichszy odgłos ;;Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła ‘’,wydaje się ,że w takiej ciszy podmiot liryczny  usłyszałby ‘’głos z Litwy’’, niestety panuje cisza . Język poetycki przedstawia‘ ’pejzaż duszy’ podmiotu lirycznego  ,cierpiącego z dala od ojczystej Litwy ,do której wrócić nie będzie mógł już nigdy ,’nikt nie woła’’.