Ułóż rozmowę , jaką mogliby przeprowadzić bohaterowie wiersza. Wiersza słońce i słonecznik :
Dwa słońca . Dwa słońca patrzą na siebie co dzień , jedno rośnie na niebie , drugie - przy płocie .
Jedno ma łodygę jak promień , dugie - kulę słonecznika dźwiga ciężko nad domem , gdy o zachodzie znika .
Jedno jest pełne wróbli , kiedy stoi w zenicie , drugie - nasiona gubi , wschodząc o świcie .
Dwa słońca-słonecznki , lecz tylko jedno z nich mogę zerwać , chwycić do ręki i wynieść jak lampę na drogę .
pornx
- Masz bardzo ładną, długą łodygę - łodygę niczym promień. - Ty za to masz kulę słonecznika! - Oboje wiemy jak ciężko ją dźwigać nad domem, gdy o zachodzie znika. - Zgadzam się. Słońce zawsze są pełne wróbli, kiedy stoją w zenidzie, a słoneczniki nasiona gubią wschodząc o świcie.
- Ty za to masz kulę słonecznika!
- Oboje wiemy jak ciężko ją dźwigać nad domem, gdy o zachodzie znika.
- Zgadzam się. Słońce zawsze są pełne wróbli, kiedy stoją w zenidzie, a słoneczniki nasiona gubią wschodząc o świcie.