Tajemniczy ogród streszczenie plss szybko bo to na 30 min ide na jezyk polski takie na 2str A4 duzym drukiem 18
Zgłoś nadużycie!
Osieroconą przez rodziców Marry Lennox bierze na wychowanie stryj, Archibald Craven-Mary przenosi się z Indii, gdzie spędziła dzieciństwo do wielkiego starego domostwa w Anglii. Na miejscu, po krótkiej rozmowie z po raz pierwszy widzianym stryjem, Mary zostaje pozostawiona sama sobie. Rozpieszczona dotąd dziewczynka, przyzwyczajona do innego życia w Indiach, nie potrafi przywyknąć do ponurego domu ani do panujących w nim zwyczajów. Czuje się zagubiona w nowej rzeczywistości, co pokrywa arogancją i hardym zachowaniem. Pan Craven rzadko kiedy bywa w domu, a kiedy wraca- wybiera samotność: przed dziesięcioma laty stracił żonę, która zmarła w wyniku niefortunnego upadku z ogrodowej huśtawki. Tamto zdarzenie całkowicie go zmieniło- stał się ponurym zamkniętym w sobie człowiekiem. Ogród zaś, w którym doszło do wypadku, został z rozkazu gospodarza na zawsze zamknięty. Pewnego dnia podczas zabawy Mary odnajduje wejście do tajemniczego ogrodu. Zaniedbany, od wielu lat niepielęgnowany jest w opłakanym stanie. Dziewczynka postanawia, że wraz z zaprzyjaźnionym chłopcem, Dickiem, w tajemnicy przed wszystkimi doprowadzą go do pierwotnego wyglądu. Ciekawska dziewczynka ujawnia również inną tajemnicę ponurego domostwa; pewnej nocy odkrywa, że w części domu, do której zabroniono jej chodzić, mieszka Colin, jej rówieśnik i kuzyn. W obawie o jego zdrowie zakazano mu opuszczać dom, więc nieustannie zamknięty we własnym pokoju, samotny i rozkapryszony Colin stał się utrapieniem opiekującej się nim Marty. Bardzo szybko dzieci jednak zaprzyjaźniają się ze sobą, pokrewieństwo i samotność obojga powodują, że spędzają razem coraz więcej czasu. Podczas jednego z tych spotkań Mary zwierza się Colinowi ze swej tajemnicy, opowiada mu o ogrodzie, o Dicku i pięknych roślinach, które tam sadzą. Chorowite dziecko, skazane na rzekomo wieczne osłabienie organizmu, nabiera pod wpływem tych opowieści chęci do życia. Kiedy z zagranicy wraca wuj Archibald pierwsze swoje kroki kieruje w stronę ogrodu. Spodziewa się jak zawsze zamkniętej furtki, lecz tam czeka go niespodzianka. Widzi bowiem swojego chorego syna, któremu lekarze wróżyli, że nie wstania nigdy z łóżka, biegnącego radośnie w jego kierunku.
Rozpieszczona dotąd dziewczynka, przyzwyczajona do innego życia w Indiach, nie potrafi przywyknąć do ponurego domu ani do panujących w nim zwyczajów. Czuje się zagubiona w nowej rzeczywistości, co pokrywa arogancją i hardym zachowaniem.
Pan Craven rzadko kiedy bywa w domu, a kiedy wraca- wybiera samotność: przed dziesięcioma laty stracił żonę, która zmarła w wyniku niefortunnego upadku z ogrodowej huśtawki. Tamto zdarzenie całkowicie go zmieniło- stał się ponurym zamkniętym w sobie człowiekiem. Ogród zaś, w którym doszło do wypadku, został z rozkazu gospodarza na zawsze zamknięty.
Pewnego dnia podczas zabawy Mary odnajduje wejście do tajemniczego ogrodu. Zaniedbany, od wielu lat niepielęgnowany jest w opłakanym stanie. Dziewczynka postanawia, że wraz z zaprzyjaźnionym chłopcem, Dickiem, w tajemnicy przed wszystkimi doprowadzą go do pierwotnego wyglądu.
Ciekawska dziewczynka ujawnia również inną tajemnicę ponurego domostwa; pewnej nocy odkrywa, że w części domu, do której zabroniono jej chodzić, mieszka Colin, jej rówieśnik i kuzyn. W obawie o jego zdrowie zakazano mu opuszczać dom, więc nieustannie zamknięty we własnym pokoju, samotny i rozkapryszony Colin stał się utrapieniem opiekującej się nim Marty.
Bardzo szybko dzieci jednak zaprzyjaźniają się ze sobą, pokrewieństwo i samotność obojga powodują, że spędzają razem coraz więcej czasu. Podczas jednego z tych spotkań Mary zwierza się Colinowi ze swej tajemnicy, opowiada mu o ogrodzie, o Dicku i pięknych roślinach, które tam sadzą. Chorowite dziecko, skazane na rzekomo wieczne osłabienie organizmu, nabiera pod wpływem tych opowieści chęci do życia.
Kiedy z zagranicy wraca wuj Archibald pierwsze swoje kroki kieruje w stronę ogrodu. Spodziewa się jak zawsze zamkniętej furtki, lecz tam czeka go niespodzianka. Widzi bowiem swojego chorego syna, któremu lekarze wróżyli, że nie wstania nigdy z łóżka, biegnącego radośnie w jego kierunku.