Powstała w I połowie VIII w. p.n.e. Głównym bohaterem jest Odyseusz, król wyspy Itaki, uczestnik wyprawy pod Troję, jeden z najdzielniejszych, najmądrzejszych najroztropniejszych wodzów greckich.
Homer pisząc Odyseję, stworzył utwór, który może powiedzieć nam niemal wszystko o ludzkiej naturze, a przy tym intrygować, a nawet trzymać w napięciu. Wstepna uwaga Zeusa o pochodzeniu zła Oburza ale i jednocześnie wymusza na czytelniku postawę pokory. Mówi, iż to nie bogowie, a ludzie są winni złu ! śmiała myśl jak na czasy, gdy uważano każdy element świata, każde wydarzenie za zdeterminowane właśnie przez bogów.
Historię rozpoczynają następstwa zniszczenia Troi, do czego w ogromnej mierze przyczynił się Odys, pomysłodawca konia trojańskiego. Ściągnął na siebie w ten sposób nie tylko gniew ludzi, ale i co gorsza, gniew bogów przychylnych zburzonemu miastu. Synowi Laertesa - Odysowi, zostaje wyznaczona kara - 10 lat tułaczki po morzach zdala od ukochanej żony Penelopy i syna Telemacha, których pozostawił w Itace. Odyseusz staje do walki z losem i odnosi zwycięstwo, które było mu i tak pisane.
Póki co jednak błąka się po morzach i oceanach. Wraz z załogą zatrzymuje się na krótko na przylądku Lotofagów, spożywajacych owoc zapomnienia. Wielu z towarzyszy Odysa pokusiło się o niego, jednak siłą zostają ocaleni i ruszają dalej. Znamienna jest scena spotkania załogi z cyklopem Polifemem. Tu Odys wykazuje się sprytem i determinacją, przedstawiając się jako pan Nikt, oślepiając olbrzyma rozżarzonym palem i uciekając z częścią żyjących pod brzuchem owiec, hodowanych przez Polifemaw jaskiniach. Cyklop nie maiał szans na pomoc ze strony braci, którym tłumaczył, że okaleczył go - Nikt.
Powstała w I połowie VIII w. p.n.e. Głównym bohaterem jest Odyseusz, król wyspy Itaki, uczestnik wyprawy pod Troję, jeden z najdzielniejszych, najmądrzejszych najroztropniejszych wodzów greckich.
Homer pisząc Odyseję, stworzył utwór, który może powiedzieć nam niemal wszystko o ludzkiej naturze, a przy tym intrygować, a nawet trzymać w napięciu. Wstepna uwaga Zeusa o pochodzeniu zła Oburza ale i jednocześnie wymusza na czytelniku postawę pokory. Mówi, iż to nie bogowie, a ludzie są winni złu ! śmiała myśl jak na czasy, gdy uważano każdy element świata, każde wydarzenie za zdeterminowane właśnie przez bogów.
Historię rozpoczynają następstwa zniszczenia Troi, do czego w ogromnej mierze przyczynił się Odys, pomysłodawca konia trojańskiego. Ściągnął na siebie w ten sposób nie tylko gniew ludzi, ale i co gorsza, gniew bogów przychylnych zburzonemu miastu. Synowi Laertesa - Odysowi, zostaje wyznaczona kara - 10 lat tułaczki po morzach zdala od ukochanej żony Penelopy i syna Telemacha, których pozostawił w Itace. Odyseusz staje do walki z losem i odnosi zwycięstwo, które było mu i tak pisane.
Póki co jednak błąka się po morzach i oceanach. Wraz z załogą zatrzymuje się na krótko na przylądku Lotofagów, spożywajacych owoc zapomnienia. Wielu z towarzyszy Odysa pokusiło się o niego, jednak siłą zostają ocaleni i ruszają dalej. Znamienna jest scena spotkania załogi z cyklopem Polifemem. Tu Odys wykazuje się sprytem i determinacją, przedstawiając się jako pan Nikt, oślepiając olbrzyma rozżarzonym palem i uciekając z częścią żyjących pod brzuchem owiec, hodowanych przez Polifemaw jaskiniach. Cyklop nie maiał szans na pomoc ze strony braci, którym tłumaczył, że okaleczył go - Nikt.