Nizina Południowowielkopolska (318.1-2) – makroregion w środkowo zachodniej Polsce, zachodnia część Nizin Środkowopolskich położona w dorzeczu środkowej Warty, nizinadenudacyjna przecięta pradolinami Warty, Prosny i Neru; największym miastem jest Kalisz.
Nizina Południowowielkopolska jest regionem rolniczym, o jednym z najważniejszych wPolsce poziomów rozwoju tego działu gospodarki. Przez stulecia była uważana za spichlerzPolski. Uprawia się tam głównie pszenicę, żyto, ziemniaki, buraki cukrowe, rzepak orazwarzywa i owoce. Rozwinięta jest także hodowla trzody chlewnej, bydła i drobiu. Wysoko wydajne rolnictwo stało się podstawą rozwoju przemysłu spożywczego. Na obszarze całej tej krainy rozsiane są młyny, browary, zakłady przetworów ziemniaczanych, warzywnych i owocowych, gorzelnie oraz zakłady mięsne.
Południowowielkopolska Nizina, duży region naturalny w środkowej Polsce, wchodzący w obręb podprowincji Niziny Środkowopolskie. Powierzchnia ok. 17 tys. km2.
Nizina Południowowielkopolska leży w dorzeczu górnej Warty i częściowo środkowej Odry. Od północy graniczy z Pojezierzem Wielkopolskim i Leszczyńskim, od południowego zachodu z Obniżeniem Milicko-Głogowskim i Niziną Śląską, od południa z Wyżyną Małopolską, od wschodu z Niziną Środkowomazowiecką i Wzniesieniami Południowomazowieckimi. Region w większości stanowi równinną krainę rolniczą.
W skład Niziny Południowowielkopolskiej wchodzą: Wysoczyzna Leszczyńska, Wysoczyzna Kaliska, Równina Rychwalska, Dolina Konińska, Wysoczyzna Turecka, Kotlina Grabowska, Kotlina Kolska, Wysoczyzna Kłodawska, Wysoczyzna Wieruszowska, Wysoczyzna Złoczewska, Kotlina Sieradzka, Wysoczyzna Łaska i Kotlina Szczercowska.
Nizina Południowowielkopolska (318.1-2) – makroregion w środkowo zachodniej Polsce, zachodnia część Nizin Środkowopolskich położona w dorzeczu środkowej Warty, nizinadenudacyjna przecięta pradolinami Warty, Prosny i Neru; największym miastem jest Kalisz.
Nizina Południowowielkopolska jest regionem rolniczym, o jednym z najważniejszych wPolsce poziomów rozwoju tego działu gospodarki. Przez stulecia była uważana za spichlerzPolski. Uprawia się tam głównie pszenicę, żyto, ziemniaki, buraki cukrowe, rzepak orazwarzywa i owoce. Rozwinięta jest także hodowla trzody chlewnej, bydła i drobiu. Wysoko wydajne rolnictwo stało się podstawą rozwoju przemysłu spożywczego. Na obszarze całej tej krainy rozsiane są młyny, browary, zakłady przetworów ziemniaczanych, warzywnych i owocowych, gorzelnie oraz zakłady mięsne.
Południowowielkopolska Nizina, duży region naturalny w środkowej Polsce, wchodzący w obręb podprowincji Niziny Środkowopolskie. Powierzchnia ok. 17 tys. km2.
Nizina Południowowielkopolska leży w dorzeczu górnej Warty i częściowo środkowej Odry. Od północy graniczy z Pojezierzem Wielkopolskim i Leszczyńskim, od południowego zachodu z Obniżeniem Milicko-Głogowskim i Niziną Śląską, od południa z Wyżyną Małopolską, od wschodu z Niziną Środkowomazowiecką i Wzniesieniami Południowomazowieckimi. Region w większości stanowi równinną krainę rolniczą.
W skład Niziny Południowowielkopolskiej wchodzą: Wysoczyzna Leszczyńska, Wysoczyzna Kaliska, Równina Rychwalska, Dolina Konińska, Wysoczyzna Turecka, Kotlina Grabowska, Kotlina Kolska, Wysoczyzna Kłodawska, Wysoczyzna Wieruszowska, Wysoczyzna Złoczewska, Kotlina Sieradzka, Wysoczyzna Łaska i Kotlina Szczercowska.