- dynamika i rozmieszczenie ludności świata - przyrost naturalny i przyrost rzeczywisty - migracje ludności - struktura ludności
Dynamika i rozmieszczenie ludności świata
Problemy gospodarcze i społeczne współczesnego świata wynikają głównie z dynamicznego wzrostu liczby ludności. Dotyczy to zwłaszcza krajów Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. W latach 1971-1993 liczba ludności świata zwiększyła się o 51%. Liczba ludności Afryki, Ameryki Łacińskiej i Azji rosła bardzo szybko, podczas gdy w Europie, Ameryce Północnej i Oceanii obserwowano wyraźną stagnację rozwoju demograficznego. Skala problemów demograficznych jest szczególnie odczuwalna w krajach najludniejszych, charakteryzujących się również wysokim przyrostem naturalnym. Przeważająca część ludności świata koncentruje się na trzech wielkich obszarach: w Azji Południowo-Wschodniej, Europie Zachodniej i Środkowej oraz w rejonie Wielkich Jezior i Wybrzeża Atlantyku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W skali całego świata przeważają koncentracje ludności w rejonach nadmorskich. Zmiany liczby ludności w poszczególnych krajach (regionach) są rezultatem dynamiki przyrostu naturalnego oraz skali migracji (emigracji i imigracji). Poprawę warunków życia ludności w krajach słabo rozwiniętych można przypisać efektom profilaktyki i upowszechniania szczepień ochronnych oraz osiągnięciom „zielonej rewolucji”, która spowodowała przewrót w rolnictwie początkowo krajów Azji, a następnie Afryki i Ameryki Łacińskiej.
Utrzymywanie się wysokiej stopy urodzeń w krajach słabo rozwiniętych wynika ze względów demograficznych i kulturowych, a w szczególności: - z dużej prężności rozrodczej przeciętnie bardzo młodej ludności (stosunkowo dużo kobiet w wieku rozrodczym); - z powszechnej akceptacji modelu rodziny wielodzietnej w społeczeństwie tradycyjnym, pozostającym pod silnymi wpływami religii i kościoła, które zazwyczaj propagują wielodzietność jako wartość nadrzędną ; - z braku dostępu do środków antykoncepcyjnych, ograniczonych możliwości aborcji i ogólnie słabej znajomości specyfiki cyklu rozrodczego u kobiet; - z niskiego standardu życia i związanego z tym niskiego poziomu kultury społeczeństwa.
Skutki eksplozji demograficznej w krajach słabo rozwiniętych są powszechnie odczuwane w sferze ekonomii, polityki i życia społecznego
Badając strukturę ludności według płci, obserwujemy w krajach słabo rozwiniętych nadwyżkę liczby mężczyzn nad liczbą kobiet, zwłaszcza w starszych grupach wiekowych (w 1991 r. w Indiach na 100 mężczyzn przypadały 93 kobiety), podczas gdy w krajach wysoko rozwiniętych odwrotnie – nadwyżkę liczby kobiet nad liczbą mężczyzn, wyraźnie widoczną w przedziałach wieku powyżej 45 lat (w 1992 r. we Francji na 100 mężczyzn, przypadało 105 kobiet).
- dynamika i rozmieszczenie ludności świata - przyrost naturalny i przyrost rzeczywisty - migracje ludności - struktura ludności
Dynamika i rozmieszczenie ludności świata
Problemy gospodarcze i społeczne współczesnego świata wynikają głównie z dynamicznego wzrostu liczby ludności. Dotyczy to zwłaszcza krajów Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. W latach 1971-1993 liczba ludności świata zwiększyła się o 51%. Liczba ludności Afryki, Ameryki Łacińskiej i Azji rosła bardzo szybko, podczas gdy w Europie, Ameryce Północnej i Oceanii obserwowano wyraźną stagnację rozwoju demograficznego. Skala problemów demograficznych jest szczególnie odczuwalna w krajach najludniejszych, charakteryzujących się również wysokim przyrostem naturalnym. Przeważająca część ludności świata koncentruje się na trzech wielkich obszarach: w Azji Południowo-Wschodniej, Europie Zachodniej i Środkowej oraz w rejonie Wielkich Jezior i Wybrzeża Atlantyku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W skali całego świata przeważają koncentracje ludności w rejonach nadmorskich. Zmiany liczby ludności w poszczególnych krajach (regionach) są rezultatem dynamiki przyrostu naturalnego oraz skali migracji (emigracji i imigracji). Poprawę warunków życia ludności w krajach słabo rozwiniętych można przypisać efektom profilaktyki i upowszechniania szczepień ochronnych oraz osiągnięciom „zielonej rewolucji”, która spowodowała przewrót w rolnictwie początkowo krajów Azji, a następnie Afryki i Ameryki Łacińskiej.
Utrzymywanie się wysokiej stopy urodzeń w krajach słabo rozwiniętych wynika ze względów demograficznych i kulturowych, a w szczególności: - z dużej prężności rozrodczej przeciętnie bardzo młodej ludności (stosunkowo dużo kobiet w wieku rozrodczym); - z powszechnej akceptacji modelu rodziny wielodzietnej w społeczeństwie tradycyjnym, pozostającym pod silnymi wpływami religii i kościoła, które zazwyczaj propagują wielodzietność jako wartość nadrzędną ; - z braku dostępu do środków antykoncepcyjnych, ograniczonych możliwości aborcji i ogólnie słabej znajomości specyfiki cyklu rozrodczego u kobiet; - z niskiego standardu życia i związanego z tym niskiego poziomu kultury społeczeństwa.
Skutki eksplozji demograficznej w krajach słabo rozwiniętych są powszechnie odczuwane w sferze ekonomii, polityki i życia społecznego
Badając strukturę ludności według płci, obserwujemy w krajach słabo rozwiniętych nadwyżkę liczby mężczyzn nad liczbą kobiet, zwłaszcza w starszych grupach wiekowych (w 1991 r. w Indiach na 100 mężczyzn przypadały 93 kobiety), podczas gdy w krajach wysoko rozwiniętych odwrotnie – nadwyżkę liczby kobiet nad liczbą mężczyzn, wyraźnie widoczną w przedziałach wieku powyżej 45 lat (w 1992 r. we Francji na 100 mężczyzn, przypadało 105 kobiet).
- dynamika i rozmieszczenie ludności świata
- przyrost naturalny i przyrost rzeczywisty
- migracje ludności
- struktura ludności
Dynamika i rozmieszczenie ludności świata
Problemy gospodarcze i społeczne współczesnego świata wynikają głównie z dynamicznego wzrostu liczby ludności. Dotyczy to zwłaszcza krajów Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. W latach 1971-1993 liczba ludności świata zwiększyła się o 51%.
Liczba ludności Afryki, Ameryki Łacińskiej i Azji rosła bardzo szybko, podczas gdy w Europie, Ameryce Północnej i Oceanii obserwowano wyraźną stagnację rozwoju demograficznego.
Skala problemów demograficznych jest szczególnie odczuwalna w krajach najludniejszych, charakteryzujących się również wysokim przyrostem naturalnym.
Przeważająca część ludności świata koncentruje się na trzech wielkich obszarach: w Azji Południowo-Wschodniej, Europie Zachodniej i Środkowej oraz w rejonie Wielkich Jezior i Wybrzeża Atlantyku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
W skali całego świata przeważają koncentracje ludności w rejonach nadmorskich.
Zmiany liczby ludności w poszczególnych krajach (regionach) są rezultatem dynamiki przyrostu naturalnego oraz skali migracji (emigracji i imigracji).
Poprawę warunków życia ludności w krajach słabo rozwiniętych można przypisać efektom profilaktyki i upowszechniania szczepień ochronnych oraz osiągnięciom „zielonej rewolucji”, która spowodowała przewrót w rolnictwie początkowo krajów Azji, a następnie Afryki i Ameryki Łacińskiej.
Utrzymywanie się wysokiej stopy urodzeń w krajach słabo rozwiniętych wynika ze względów demograficznych i kulturowych, a w szczególności:
- z dużej prężności rozrodczej przeciętnie bardzo młodej ludności (stosunkowo dużo kobiet w wieku rozrodczym);
- z powszechnej akceptacji modelu rodziny wielodzietnej w społeczeństwie tradycyjnym, pozostającym pod silnymi wpływami religii i kościoła, które zazwyczaj propagują wielodzietność jako wartość nadrzędną ;
- z braku dostępu do środków antykoncepcyjnych, ograniczonych możliwości aborcji i ogólnie słabej znajomości specyfiki cyklu rozrodczego u kobiet;
- z niskiego standardu życia i związanego z tym niskiego poziomu kultury społeczeństwa.
Skutki eksplozji demograficznej w krajach słabo rozwiniętych są powszechnie odczuwane w sferze ekonomii, polityki i życia społecznego
Badając strukturę ludności według płci, obserwujemy w krajach słabo rozwiniętych nadwyżkę liczby mężczyzn nad liczbą kobiet, zwłaszcza w starszych grupach wiekowych (w 1991 r. w Indiach na 100 mężczyzn przypadały 93 kobiety), podczas gdy w krajach wysoko rozwiniętych odwrotnie – nadwyżkę liczby kobiet nad liczbą mężczyzn, wyraźnie widoczną w przedziałach wieku powyżej 45 lat (w 1992 r. we Francji na 100 mężczyzn, przypadało 105 kobiet).
- dynamika i rozmieszczenie ludności świata
- przyrost naturalny i przyrost rzeczywisty
- migracje ludności
- struktura ludności
Dynamika i rozmieszczenie ludności świata
Problemy gospodarcze i społeczne współczesnego świata wynikają głównie z dynamicznego wzrostu liczby ludności. Dotyczy to zwłaszcza krajów Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. W latach 1971-1993 liczba ludności świata zwiększyła się o 51%.
Liczba ludności Afryki, Ameryki Łacińskiej i Azji rosła bardzo szybko, podczas gdy w Europie, Ameryce Północnej i Oceanii obserwowano wyraźną stagnację rozwoju demograficznego.
Skala problemów demograficznych jest szczególnie odczuwalna w krajach najludniejszych, charakteryzujących się również wysokim przyrostem naturalnym.
Przeważająca część ludności świata koncentruje się na trzech wielkich obszarach: w Azji Południowo-Wschodniej, Europie Zachodniej i Środkowej oraz w rejonie Wielkich Jezior i Wybrzeża Atlantyku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
W skali całego świata przeważają koncentracje ludności w rejonach nadmorskich.
Zmiany liczby ludności w poszczególnych krajach (regionach) są rezultatem dynamiki przyrostu naturalnego oraz skali migracji (emigracji i imigracji).
Poprawę warunków życia ludności w krajach słabo rozwiniętych można przypisać efektom profilaktyki i upowszechniania szczepień ochronnych oraz osiągnięciom „zielonej rewolucji”, która spowodowała przewrót w rolnictwie początkowo krajów Azji, a następnie Afryki i Ameryki Łacińskiej.
Utrzymywanie się wysokiej stopy urodzeń w krajach słabo rozwiniętych wynika ze względów demograficznych i kulturowych, a w szczególności:
- z dużej prężności rozrodczej przeciętnie bardzo młodej ludności (stosunkowo dużo kobiet w wieku rozrodczym);
- z powszechnej akceptacji modelu rodziny wielodzietnej w społeczeństwie tradycyjnym, pozostającym pod silnymi wpływami religii i kościoła, które zazwyczaj propagują wielodzietność jako wartość nadrzędną ;
- z braku dostępu do środków antykoncepcyjnych, ograniczonych możliwości aborcji i ogólnie słabej znajomości specyfiki cyklu rozrodczego u kobiet;
- z niskiego standardu życia i związanego z tym niskiego poziomu kultury społeczeństwa.
Skutki eksplozji demograficznej w krajach słabo rozwiniętych są powszechnie odczuwane w sferze ekonomii, polityki i życia społecznego
Badając strukturę ludności według płci, obserwujemy w krajach słabo rozwiniętych nadwyżkę liczby mężczyzn nad liczbą kobiet, zwłaszcza w starszych grupach wiekowych (w 1991 r. w Indiach na 100 mężczyzn przypadały 93 kobiety), podczas gdy w krajach wysoko rozwiniętych odwrotnie – nadwyżkę liczby kobiet nad liczbą mężczyzn, wyraźnie widoczną w przedziałach wieku powyżej 45 lat (w 1992 r. we Francji na 100 mężczyzn, przypadało 105 kobiet).
mam nadzieje że ci się przyda:)