Korczak urodził się w Warszawie w spolonizowanej rodzinie żydowskiej, jako syn adwokata Józefa Goldszmita (1844-1896) i Cecylii z domu Gębickiej (1853/4–1920). Rodzina Goldszmitów wywodziła się z Lubelskiego, zaś Gębickich z Kaliskiego; jeden z pradziadków był szklarzem, inny Maurycy Gębicki lekarzem – podobnie jak dziadek Hersz Goldszmit[2]. Groby ojca Janusza Korczaka i jego dziadków ze strony matki (jej grobu nie odnaleziono) znajdują się na cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ulicy Okopowej. W swym pamiętniku – ojciec – dzielił swoje życie na siedmioletnie fazy.
Rodzina Goldszmitów mieszkała przy ulicach: Bielańska 18 (prawdopodobne miejsce urodzenia), w roku 1881 przeprowadziła się na Krakowskie Przedmieście 77 gdzie mieszkał z rodzicami, siostrą Anna, i babcią ze strony matki Emilią (Mila) Gębicką, w 1883 zamieszkali na ul. Miodowej 19 gdzie zajmowali siedem pokoi, pl. Krasińskich 3, Nowosenatorska 6 (dziś Moliera), na Świętojerskiej i na Leszno 18 mieszkanie 10.
W lipcu 1885 posłano go do szkoły na ul. Freta przygotowującej do nauki w gimnazjum. W latach 1886-1897 (?) uczęszczał do szkoły początkowej Augustyna Szmury przy ulicy Freta, a następnie w 1890 dostał się do ośmioklasowego VII Rządowego Gimnazjum Męskiego na warszawskiej Pradze (obecnie VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV). O tym okresie życia napisał później w swym pamiętniku:
Mając piętnaście lat wpadłem w szaleństwo, furię czytania. Świat mi znikł sprzed oczu, tylko książka istniała...
Ojciec był adwokatem w Warszawie. Zarówno Krakowskie Przedmieście jak i ul. Miodowa, były eleganckimi ulicami w Warszawie. Korczak uczył się języków obcych m.in. od służących. Ojciec trafił pierwszy raz do zakładu dla psychicznie chorych – z objawami obłędu – w roku 1891. Choroba ojca (przypuszczalnie spowodowana syfilisem) i jego zbyt wystawne życie doprowadziła do kłopotów materialnych. Ojciec umarł 26 kwietnia 1896. Korczak jako uczeń V klasy, kiedy miał 17-18 lat, udzielał korepetycji, by pomóc w utrzymaniu rodziny a jego matka Cecylia Goldszmit podnajmowała pokoje w mieszkaniu na ulicy Leszno. Maturę zdawał jako dwudziestoletni, młody mężczyzna.
W 1898 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie, na którym studiował sześć lat, powtarzając pierwszy rok (kurs). Brał wykłady u Przewoskiego (anatomia i bakteriologia), Nasonowa (zoolog), Szczerbaka (psychiatria). Uczęszczał na Uniwersytet Latający. Jego mentorem był Wacław Nałkowski.
Korczak urodził się w Warszawie w spolonizowanej rodzinie żydowskiej, jako syn adwokata Józefa Goldszmita (1844-1896) i Cecylii z domu Gębickiej (1853/4–1920). Rodzina Goldszmitów wywodziła się z Lubelskiego, zaś Gębickich z Kaliskiego; jeden z pradziadków był szklarzem, inny Maurycy Gębicki lekarzem – podobnie jak dziadek Hersz Goldszmit[2]. Groby ojca Janusza Korczaka i jego dziadków ze strony matki (jej grobu nie odnaleziono) znajdują się na cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ulicy Okopowej. W swym pamiętniku – ojciec – dzielił swoje życie na siedmioletnie fazy.
Rodzina Goldszmitów mieszkała przy ulicach: Bielańska 18 (prawdopodobne miejsce urodzenia), w roku 1881 przeprowadziła się na Krakowskie Przedmieście 77 gdzie mieszkał z rodzicami, siostrą Anna, i babcią ze strony matki Emilią (Mila) Gębicką, w 1883 zamieszkali na ul. Miodowej 19 gdzie zajmowali siedem pokoi, pl. Krasińskich 3, Nowosenatorska 6 (dziś Moliera), na Świętojerskiej i na Leszno 18 mieszkanie 10.
W lipcu 1885 posłano go do szkoły na ul. Freta przygotowującej do nauki w gimnazjum. W latach 1886-1897 (?) uczęszczał do szkoły początkowej Augustyna Szmury przy ulicy Freta, a następnie w 1890 dostał się do ośmioklasowego VII Rządowego Gimnazjum Męskiego na warszawskiej Pradze (obecnie VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV). O tym okresie życia napisał później w swym pamiętniku:
Mając piętnaście lat wpadłem w szaleństwo, furię czytania. Świat mi znikł sprzed oczu, tylko książka istniała...Ojciec był adwokatem w Warszawie. Zarówno Krakowskie Przedmieście jak i ul. Miodowa, były eleganckimi ulicami w Warszawie. Korczak uczył się języków obcych m.in. od służących. Ojciec trafił pierwszy raz do zakładu dla psychicznie chorych – z objawami obłędu – w roku 1891. Choroba ojca (przypuszczalnie spowodowana syfilisem) i jego zbyt wystawne życie doprowadziła do kłopotów materialnych. Ojciec umarł 26 kwietnia 1896. Korczak jako uczeń V klasy, kiedy miał 17-18 lat, udzielał korepetycji, by pomóc w utrzymaniu rodziny a jego matka Cecylia Goldszmit podnajmowała pokoje w mieszkaniu na ulicy Leszno. Maturę zdawał jako dwudziestoletni, młody mężczyzna.
W 1898 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie, na którym studiował sześć lat, powtarzając pierwszy rok (kurs). Brał wykłady u Przewoskiego (anatomia i bakteriologia), Nasonowa (zoolog), Szczerbaka (psychiatria). Uczęszczał na Uniwersytet Latający. Jego mentorem był Wacław Nałkowski.