Arystokracja był to obóz przeciwników rewolucjonistów. Ostatnimi przedstawicielami tego obozu byli hrabowie, baronowie oraz książęta. Przywódcą tego zgrupowania był Hrabia Henryk. Arystokraci byli to ludzie niezdolni nie tylko do walki, ale również do obrony. Gotowi byli do ugody a jeśli trzeba by było, byli zdolni do upokorzen, byle ocalić zycie. Jej przedstawicielami byli ludzie tchórzliwi, pozbawieni honoru oraz słabi. Do nie dawna wiedli oni życie rozpustników i próżniaków. Pankracy- rewolucjonista zarzuca im morderstwa, nadużywania władzy, przekupstwa, krzywdzenia słabszych, okrucieństwa wobec służby oraz gnębienia poddanych. Takie same wady zarzuca rewolucjonistom Hrabia Henryk, który dostrzega u nich wewnętrzną nicość oraz nieuchronną zagładę. Sam dowódca uważał, że arystokraci to warstwa, która przechowała bardzo wazne dla bytu narodowego wartości, czyli między innymi wiarę katolicką, tradycję oraz zasady społeczno-polityczne. Natomiast przywódca rewolucjonistów twierdził, ze są to ludzie, którzy spędzają życie gnębiąc innych, wyzyskując z warstwy postawionej niżej w hierarchii społecznej. Celem Hrabiego Henryka było ocalenie istniejącego porządku świata, mimo to wiedział że arystokraci byli warstwą, która nie nadawała sie do opieki nad narodem.
Arystokracja był to obóz przeciwników rewolucjonistów. Ostatnimi przedstawicielami tego obozu byli hrabowie, baronowie oraz książęta. Przywódcą tego zgrupowania był Hrabia Henryk. Arystokraci byli to ludzie niezdolni nie tylko do walki, ale również do obrony. Gotowi byli do ugody a jeśli trzeba by było, byli zdolni do upokorzen, byle ocalić zycie. Jej przedstawicielami byli ludzie tchórzliwi, pozbawieni honoru oraz słabi. Do nie dawna wiedli oni życie rozpustników i próżniaków. Pankracy- rewolucjonista zarzuca im morderstwa, nadużywania władzy, przekupstwa, krzywdzenia słabszych, okrucieństwa wobec służby oraz gnębienia poddanych. Takie same wady zarzuca rewolucjonistom Hrabia Henryk, który dostrzega u nich wewnętrzną nicość oraz nieuchronną zagładę. Sam dowódca uważał, że arystokraci to warstwa, która przechowała bardzo wazne dla bytu narodowego wartości, czyli między innymi wiarę katolicką, tradycję oraz zasady społeczno-polityczne. Natomiast przywódca rewolucjonistów twierdził, ze są to ludzie, którzy spędzają życie gnębiąc innych, wyzyskując z warstwy postawionej niżej w hierarchii społecznej. Celem Hrabiego Henryka było ocalenie istniejącego porządku świata, mimo to wiedział że arystokraci byli warstwą, która nie nadawała sie do opieki nad narodem.