Question

Rola żony i matki w rodzinie katolickiej.
Z góry dziękuję :)

Answer 1

Rola żony w rodzinie katolickiej jest głównie taka by wspierać męża, oraz podtrzymywać sytuacje w małżeństwie na przyzwoitym poziomie. Żona katolicka nie może dopuścić się zdrady ani kłamstwa wobec swojego męża. Rola matki natomiast jest taka by wychowywać swoje dziecko w wierze. Uczyć je od najmłodszych lat modlitw oraz dawać przykład wiary np poprzez uczestniczenie z dzieckiem we mszach świętych

Answer 2

Rola matki jako jeden z elementów konstytuujących rodzinę jest przedmiotem działalności wychowawczej państwa i Kościoła. Wpływają na nią przez propagowanie określonych modeli, zarówno rodziny, jak i samej roli matki. Te oraz inne instytucje społeczne (np. mass media) są źródłem uniwersalnych reguł, mówiących jak rodzina ma być zorganizowana, czyli reguł, od których zależy struktura rodziny i w związku z tym dominujące wzorce rodzin. Oprócz reguł uniwersalnych w każdej funkcjonują reguły jej tylko właściwe, przekazywane czasem z pokolenia na pokolenie, dotyczące specyficznych czynności czy faktów rodzinnych, decydujące jednak o tożsamości danej rodziny. Reguły te są łatwo podatne na działania modyfikujące, płynące z zewnątrz rodziny .
Bardzo ważny jest sposób komunikowania się z dzieckiem. Matki nie przechodzą żadnego „szkolenia” w tej dziedzinie, rozumieją jednak intuicyjnie potrzebę używania specjalnego języka w rozmowie z dzieckiem. Umożliwia to werbalne kierowanie czynnościami dziecka: wydawanie poleceń, nakazów, zakazów, regulowanie jego postępowaniem w różnych sytuacjach życia codziennego. Mowa matki i innych osób stanowi jednocześnie jakby komentarz do zachowania się dziecka: nazywa, wyjaśnia wszystko, co się wokół dzieje. Dla odpowiedniego rozwoju społecznego dziecka duże znaczenie ma stosunek matki do innych ludzi. Małe dziecko obserwuje matkę i jej relacje z innymi. Dziecko dostrzega, że są inni ludzie, których matka kocha i zaspakaja ich potrzeby. Zanim samo zacznie nawiązywać kontakty z innymi osobami, uczy się przede wszystkim od matki, jak należy je traktować, jak się do nich odnosić .
Rozważając rolę matki w kontekście modelu rodziny należy zauważyć, że ciągle dominuje w literaturze pedagogicznej (nie tylko o profilu katolickim) traktowanie macierzyństwa jako nierozerwalnie złączonego z małżeństwem oraz w aspekcie instytucjonalnym, co wynika z samej definicji rodziny (jako instytucji, chociaż nie tylko), według której struktura rodziny ma charakter formalny. W związku z tym rolę matki i żony omawia się łącznie i wymienia się tu następujące role: 1) gospodyni domowej, 2) opiekunki, 3) wychowawczyni, 4) integratorki życia rodzinnego, 5) stałej partnerki seksualnej, 6) partnerki zaspokajającej potrzeby emocjonalne członków rodziny, 7) partnerki „towarzyskiej” .
Występujące zmiany w świadomości społecznej i współegzystowanie traktowanych jako równorzędne form życia rodzinnego prowadzi do powstania różnych jakościowo typów macierzyństwa. Każda z wymienionych form życia rodzinnego stawia przed matką innego rodzaju (przynajmniej w niektórych funkcjach) zadania, a w związku z tym wymaga od kobiety innych cech osobowościowych i sprawności praktycznych, aby mogła funkcjonalnie pełnić swoją rolę wobec potomstwa. Stąd też propagowanie pewnych form życia rodzinnego (o ile należy to robić) pociąga za sobą konieczność prowadzenia alternatywnych form edukacyjnych wobec dorastającego pokolenia, aby mogło ono wypełnić efektywnie rolę rodzicielską ( jeżeli jest to w ogóle możliwe). Należy też dodać, biorąc pod uwagę fakt, że kształtowanie postawy rodzicielskiej dokonuje się w głównej mierze na wzorach zachowań przekazanych przez rodziców oraz najwcześniejszych doświadczeń dziecka, że nastąpią najprawdopodobniej głębokie przekształcenie nie tylko w pojmowaniu samego macierzyństwa, ale i w typie osobowości kształtowanych w tych rodzinach dzieci. Trudno też powiedzieć, jaki kierunek obiorą te zmiany ( pozytywny – negatywny) oraz jakie to wywoła skutki w tkance społecznej jako takiej. Innym problemem związanym z traktowaniem różnych form życia rodzinnego jako równorzędne są zmiany w sferze wartości kształtowanego w takich rodzinach pokolenia. Pewne wartości związane do tej pory z rolą matki, (np. czystość, wierność, macierzyństwo jako wartość nie tylko indywidualna, ale społeczna, ofiarność, bezinteresowność a nawet religijność) mogą ulegać stopniowo atrofii, co może także spowodować głębokie przemiany w całym życiu społecznym .
Rola matki jest najbardziej wiodącą i wysoko cenioną rolą przez rodzinę własną, społeczność lokalną i samą kobietę. Uogólniając, matka jest tą kobietą, która daje dziecku życie i tą, która to życie podtrzymuje, pomaga mu w rozwoju, zwłaszcza we współczesnym dzieciństwie. Erich Fromm, stwierdza, iż dziecko w decydujących pierwszych latach swojego życia doświadcza matki jako siły wszechogarniającej je i żywiącej. Matka jest pokarmem, miłością, ciepłem i ziemią. Być kochanym przez nią to tyle, co być żywym, zakorzenionym, mieć ojczyznę i dom przepojony miłością. Jednak przemiany gospodarcze oraz dzisiejsze zmiany jakościowe na rynku pracy wyraźnie wpłynęły na ograniczenie możliwości realizacji zadań macierzyńskich, głównie przez młode kobiety. Przemiany te wpłynęły ograniczająco na realizację zadań wychowawczych i kontrolnych wobec dzieci .
Matka jest wiec piastunką klimatu emocjonalnego i ciepła w rodzinie. Stara się o zachowanie stałego rytmu życia domowego. Daje członkom rodziny swoja miłość, swój czas, swoją pracę. To na niej ciąży większość obowiązków, to ona stara się jak najlepiej wypełniać funkcję opiekuńczo wychowawczą. I to w sytuacji, gdy cecha charakterystyczną bardzo wielu współczesnych rodzin jest brak poczucia bezpieczeństwa i ciągła niepewność, co do źródeł utrzymania, co do wychowania dzieci, co do przyszłości .