vitas
ETYKIETA Podkreślanie swej Przynależności narodowej poprzez noszenie stroju szlacheckiego; strój szlachecki - Kontusz z wylotami nałożonymi na sukmaną, lity pas słucki, który służył do przepasania a jednocześnie do przypinania szabli; buty - codzienne - Czarne, a od świąta - czerwone. -- w księdze XI w.217-224 znajduje się pełny opis stroju odświątnego Podkomorzego. Przestrzeganie zasad grzeczności "według wieku, urodzenia, rozumu, urządu", np. przy siadaniu gości i domowników przy stole, na spacerze; Przekazywanie młodemu pokoleniu nauk o zachowaniu - Nauka o grzeczności. Staropolska gościnność (brama zawsze otwarta dla gości, serdeczne goszczenie przybyłych; sadzanie ich na pierwszym miejscu; troska o konie gości; Sądzia nigdy nie odsyłał ich do gospody) Kończenie prac w polu, o zachodzie słońca. Urządzanie rozrywek, bogate życie towarzyskie - uczty - --urządzano je bardzo cząsto; były one okazją do spotkań towarzyskich i wymiany poglądów na tematy zarówno gospodarskie, jak i polityczne oraz myśliwskie. Uczta stanowiła swoistą rozrywką, bogato zakrapianą miodem i winem. Zawsze przestrzegano grzeczności wobec dam (usługiwanie przy stole), zachącano do jedzenia, cząstowano. Grzybobrania były też rodzajem spotkań towarzyskich. Polowania - były dwojakiego rodzaju na szaraki i inną drobną zwierzyną polowanie na grubego zwierza - z zachowaniem pełnego rytuału : pobudka o świcie, wyjazd do lasu całej rzeszy myśliwych i obławników pod wodzą Wojskiego, rozstawienie ludzi na stanowiskach, nasłuchiwanie uchem przy ziemi tropów niedźwiedzia, ogłoszenie króla polowania, Hejnał myśliwski, spożycie bigosu według specjalnej receptury. Podawanie na ucztach polskich potraw: gorące Piwo zabielane śmietaną, z pływającymi gruzełkami twarogu "półgąski tłuste, kumpia, skrzydliki ozoru, wszystkie uwądzone w kominie dymem jałowcowym..., zrazy" barszcz królewski, Rosół staropolski, do którego Wojski wrzucił kilka perełek i sztuką Monety dla oczyszczenia krwi i pokrzepienia rdzenia. bigos staropolski spożywany po polowaniu Podawanie potraw w starej, rodzinnej porcelanie (serwis był rącznie malowany i przedstawiał sceny z życia Polski). Celebrowanie posiłków. Parzenie kawy z zachowaniem rytuału.
Podkreślanie swej Przynależności narodowej poprzez noszenie stroju szlacheckiego;
strój szlachecki - Kontusz z wylotami nałożonymi na sukmaną, lity pas słucki, który służył do przepasania a jednocześnie do przypinania szabli; buty - codzienne - Czarne, a od świąta - czerwone.
-- w księdze XI w.217-224 znajduje się pełny opis stroju odświątnego Podkomorzego.
Przestrzeganie zasad grzeczności "według wieku, urodzenia, rozumu, urządu", np. przy siadaniu gości i domowników przy stole, na spacerze;
Przekazywanie młodemu pokoleniu nauk o zachowaniu - Nauka o grzeczności.
Staropolska gościnność (brama zawsze otwarta dla gości, serdeczne goszczenie przybyłych; sadzanie ich na pierwszym miejscu; troska o konie gości; Sądzia nigdy nie odsyłał ich do gospody)
Kończenie prac w polu, o zachodzie słońca.
Urządzanie rozrywek, bogate życie towarzyskie - uczty -
--urządzano je bardzo cząsto; były one okazją do spotkań towarzyskich i wymiany poglądów na tematy zarówno gospodarskie, jak i polityczne oraz myśliwskie.
Uczta stanowiła swoistą rozrywką, bogato zakrapianą miodem i winem. Zawsze przestrzegano grzeczności wobec dam (usługiwanie przy stole), zachącano do jedzenia, cząstowano.
Grzybobrania były też rodzajem spotkań towarzyskich.
Polowania - były dwojakiego rodzaju
na szaraki i inną drobną zwierzyną
polowanie na grubego zwierza - z zachowaniem pełnego rytuału : pobudka o świcie, wyjazd do lasu całej rzeszy myśliwych i obławników pod wodzą Wojskiego, rozstawienie ludzi na stanowiskach, nasłuchiwanie uchem przy ziemi tropów niedźwiedzia, ogłoszenie króla polowania, Hejnał myśliwski, spożycie bigosu według specjalnej receptury.
Podawanie na ucztach polskich potraw:
gorące Piwo zabielane śmietaną, z pływającymi gruzełkami twarogu
"półgąski tłuste, kumpia, skrzydliki ozoru, wszystkie uwądzone w kominie dymem jałowcowym..., zrazy"
barszcz królewski, Rosół staropolski, do którego Wojski wrzucił kilka perełek i sztuką Monety dla oczyszczenia krwi i pokrzepienia rdzenia.
bigos staropolski spożywany po polowaniu
Podawanie potraw w starej, rodzinnej porcelanie (serwis był rącznie malowany i przedstawiał sceny z życia Polski).
Celebrowanie posiłków.
Parzenie kawy z zachowaniem rytuału.