Utworzono: 1989 r. Powierzchnia: 14.956 ha Zbiorniki wodne: 45 - o łącznej powierzchni 28 km2 Największe jezioro: Wigry Największa rzeka: Czarna Hańcza Długość szlaków turystycznych lądowych: 150 km
Postulaty ochrony nad wigierskiej przyrody pojawiły się jeszcze w okresie między wojennym. Na wniosek A. Lityńskiego, pioniera polskiej hydrobiologii, twórcy Stacji Hydrobiologicznej w Starym Folwarku w 1934 opracowano wniosek utworzenia rezerwatu przyrody obejmującego Jezioro Wigry. Wojna jednak przerwała te działania. Po wojnie myśl o ochronie okolic Wigier powróciła dopiero w 1959 roku gdy utworzono rezerwat "Ostoja Bobrów - Stary Folwark" obejmujący 120 ha. w okolicy ujścia Czarnej Hańczy do Wigier. W 1962 roku powołano kolejny rezerwat - "Ostoja Bobrów - Zakaty" przy południowym brzegu jeziora. Następnym krokiem w ochronie nad wigierskiej przyrody było powołanie Wigierskiego Parku Krajobrazowego 12.01.1976 roku. Co ciekawe nie istniały wówczas przepisy prawne nie przewidywały istnienia parków krajobrazowych. Wykorzystano możliwość tworzenia tzw. "obszarów o specjalnych celach". Wigierski PK objął wówczas 12.423 ha. Niedługo potem złożony został wniosek o przekształcenie Wigierskiego PK w park narodowy. Po wielu dyskusjach i sporach najpierw 1 lipca 1986r. Dyrektor Naczelnego Zarządu Lasów Państwowych utworzył Nadleśnictwo Wigierski Park. Jednak dopiero 1 988 roku rada Ministrów zaakceptowała projekty granic i wydała decyzje o utworzeniu od 1 stycznia 1989 roku Wigierskiego Parku Narodowego. Obecnie Wigierski PN obejmuje 15.085,49 ha, w tym 42 jeziora. Centralna częścią Parku jest jezioro Wigry, wraz z całym zespołem jezior otaczających i pozostających z nim w ścisłym związku hydrologicznym. Poszczególne jeziora Parku różnią się miedzy sobą pod względem troficzności wód.
tu masz referat oceniony na 6
Utworzono: 1989 r.
Powierzchnia: 14.956 ha
Zbiorniki wodne: 45 - o łącznej powierzchni 28 km2
Największe jezioro: Wigry
Największa rzeka: Czarna Hańcza
Długość szlaków turystycznych lądowych: 150 km
Postulaty ochrony nad wigierskiej przyrody pojawiły się jeszcze w okresie
między wojennym. Na wniosek A. Lityńskiego, pioniera polskiej hydrobiologii,
twórcy Stacji Hydrobiologicznej w Starym Folwarku w 1934 opracowano wniosek
utworzenia rezerwatu przyrody obejmującego Jezioro Wigry. Wojna jednak
przerwała te działania.
Po wojnie myśl o ochronie okolic Wigier powróciła dopiero w 1959 roku gdy utworzono rezerwat
"Ostoja Bobrów - Stary Folwark" obejmujący 120 ha. w okolicy ujścia Czarnej Hańczy do Wigier.
W 1962 roku powołano kolejny rezerwat - "Ostoja Bobrów - Zakaty" przy południowym brzegu
jeziora.
Następnym krokiem w ochronie nad wigierskiej przyrody było powołanie Wigierskiego Parku
Krajobrazowego 12.01.1976 roku. Co ciekawe nie istniały wówczas przepisy prawne nie
przewidywały istnienia parków krajobrazowych. Wykorzystano możliwość tworzenia tzw.
"obszarów o specjalnych celach". Wigierski PK objął wówczas 12.423 ha. Niedługo potem złożony
został wniosek o przekształcenie Wigierskiego PK w park narodowy. Po wielu dyskusjach i sporach
najpierw 1 lipca 1986r. Dyrektor Naczelnego Zarządu Lasów Państwowych utworzył Nadleśnictwo
Wigierski Park. Jednak dopiero 1 988 roku rada Ministrów zaakceptowała projekty granic i wydała
decyzje o utworzeniu od 1 stycznia 1989 roku Wigierskiego Parku Narodowego. Obecnie Wigierski
PN obejmuje 15.085,49 ha, w tym 42 jeziora.
Centralna częścią Parku jest jezioro Wigry, wraz z całym zespołem jezior otaczających i
pozostających z nim w ścisłym związku hydrologicznym. Poszczególne jeziora Parku różnią się
miedzy sobą pod względem troficzności wód.
Myślę, że pomogłam... : )