Pochłonęło śmierć zwycięstwo. Twoje zwycięstwo, Panie. A ja, który niezdarnie i ociągając się, ale brałem Twój i mój krzyż, czy też będę miał udział w Twoim zwycięstwie? Twa moc jeszcze w pełni nie objawia się we mnie ani w innych ludziach, ani w świecie. Jeszcze zło podnosi głowę. Ale Twoje jest zwycięstwo, Twoje jest Królestwo! Prowadzisz nas do niego. Pierwszym był łotr wiszący obok Ciebie. Daj mi miejsce razem z nim, bo taki jestem do niego podobny.
A Ty, Maryjo, chwalebna Służebnico Pańska, wyproś mi łaskę, bym się tam dostał.
II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Wznosimy razem z Apostołami oczy za Tobą, zdobywającym niebo. Zdobywasz je dla nas. Nie tylko dla siebie. A my, czy mielibyśmy się tam dostać na zasadzie egoistów, którzy myślą tylko o sobie? Przecież niebo otwiera się kluczem pracy, modlitwy, poświęcenia, służby innym. Daj nam, Panie, znaleźć się tam razem z Tobą, ale pozwól, abyśmy trafili tam nie w pojedynkę, lecz razem z tymi, których kochamy. Ty godzien jesteś otrzymać chwałę, moc i cześć, i uwielbienie na wieki. My nie jesteśmy godni. Ale daj nam być z Tobą z łaski i z miłosierdzia Twego.
A Twoja Matka niech tam nas prowadzi. Pod Jej obronę uciekamy się teraz i w godzinę śmierci.
III. Zesłanie Ducha Świętego
I po to przychodzi Twój Duch, by nam ukazać wielkie pola żniw, pracę Twego Kościoła, by nas do niej nająć, by rozszerzyć nasze serca. To On daje nam poczucie przynależności do Twego Ciała. Otwieramy się na Twojego Ducha i Jego działanie w nas, bo wiemy dobrze, że „kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy". A my chcemy mieć łączność z Tobą. A przez Ciebie z Twoim Duchem. A w Nim z Ojcem wszelkiego dobra i wszelkiej łaski.
Oblubienico Ducha, Maryjo, strzeż naszego serca, by w nim nie zamieszkał żaden inny duch, tylko Duch Święty.
IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Bóg pokornych wywyższa i daje im swą łaskę. Z Jego łaski jesteśmy tym, czym jesteśmy. W Matce Jezusa te prawdy żyją, jaśnieją, sprawdzają się. Bóg zawsze działa. Strąca z tronu wielmożnych, a wywyższa ubogich. W tajemnicy Wniebowzięcia wypełniają się zapowiedzi z Magnificat - pieśni wieczności, pieśni tych, którzy radują się w Bogu, Stworzycielu swoim, tych wszystkich, którym Pan uczynił wielkie rzeczy.
Maryjo, pozwól nam przyłączyć się kiedyś do chóru zbawionych, by śpiewać Bogu radosne uwielbienie.
V. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny w niebie
Maryja śpiewa pieśń w niebie. Ukoronowana chwałą Chrystusa. Wzięta tam z ciałem i duszą. Jest ze swoim Synem i z Tym, który Ją powołał na Jego Matkę, który jest możny i jest święte Imię Jego. A miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie.
Maryjo, uproś nam, abyśmy z Tobą mogli na wieki śpiewać w niebie wieczyste Magnificat.
Można to sb streścic ; )
I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Pochłonęło śmierć zwycięstwo. Twoje zwycięstwo, Panie. A ja, który niezdarnie i ociągając się, ale brałem Twój i mój krzyż, czy też będę miał udział w Twoim zwycięstwie? Twa moc jeszcze w pełni nie objawia się we mnie ani w innych ludziach, ani w świecie. Jeszcze zło podnosi głowę. Ale Twoje jest zwycięstwo, Twoje jest Królestwo! Prowadzisz nas do niego. Pierwszym był łotr wiszący obok Ciebie. Daj mi miejsce razem z nim, bo taki jestem do niego podobny.
A Ty, Maryjo, chwalebna Służebnico Pańska, wyproś mi łaskę, bym się tam dostał.
II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Wznosimy razem z Apostołami oczy za Tobą, zdobywającym niebo. Zdobywasz je dla nas. Nie tylko dla siebie. A my, czy mielibyśmy się tam dostać na zasadzie egoistów, którzy myślą tylko o sobie? Przecież niebo otwiera się kluczem pracy, modlitwy, poświęcenia, służby innym. Daj nam, Panie, znaleźć się tam razem z Tobą, ale pozwól, abyśmy trafili tam nie w pojedynkę, lecz razem z tymi, których kochamy. Ty godzien jesteś otrzymać chwałę, moc i cześć, i uwielbienie na wieki. My nie jesteśmy godni. Ale daj nam być z Tobą z łaski i z miłosierdzia Twego.
A Twoja Matka niech tam nas prowadzi. Pod Jej obronę uciekamy się teraz i w godzinę śmierci.
III. Zesłanie Ducha Świętego
I po to przychodzi Twój Duch, by nam ukazać wielkie pola żniw, pracę Twego Kościoła, by nas do niej nająć, by rozszerzyć nasze serca. To On daje nam poczucie przynależności do Twego Ciała. Otwieramy się na Twojego Ducha i Jego działanie w nas, bo wiemy dobrze, że „kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy". A my chcemy mieć łączność z Tobą. A przez Ciebie z Twoim Duchem. A w Nim z Ojcem wszelkiego dobra i wszelkiej łaski.
Oblubienico Ducha, Maryjo, strzeż naszego serca, by w nim nie zamieszkał żaden inny duch, tylko Duch Święty.
IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Bóg pokornych wywyższa i daje im swą łaskę. Z Jego łaski jesteśmy tym, czym jesteśmy. W Matce Jezusa te prawdy żyją, jaśnieją, sprawdzają się. Bóg zawsze działa. Strąca z tronu wielmożnych, a wywyższa ubogich. W tajemnicy Wniebowzięcia wypełniają się zapowiedzi z Magnificat - pieśni wieczności, pieśni tych, którzy radują się w Bogu, Stworzycielu swoim, tych wszystkich, którym Pan uczynił wielkie rzeczy.
Maryjo, pozwól nam przyłączyć się kiedyś do chóru zbawionych, by śpiewać Bogu radosne uwielbienie.
V. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny w niebie
Maryja śpiewa pieśń w niebie. Ukoronowana chwałą Chrystusa. Wzięta tam z ciałem i duszą. Jest ze swoim Synem i z Tym, który Ją powołał na Jego Matkę, który jest możny i jest święte Imię Jego. A miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie.
Maryjo, uproś nam, abyśmy z Tobą mogli na wieki śpiewać w niebie wieczyste Magnificat.