Przyczyny:wrogami byli krzyżacy,stworzenie silnego państwa,uniknięcie konfrontacji zbrojenej obu państw.
Skutki:Szlachta mogła wykupić majątek sołtysów,polska stała się państwem wielonarodowym,wielowyznaniowym, szlachta polska zaczęła przenosić się na wschód, nastąpiło wymieszanie elementów kultury polskiej z kulturą litewską i ukraińską.
Po pierwsze - w grę wchodziło obustronne zabezpieczenie się przed agresją krzyżacką. Charakter państwa zakonnego wymagał organizowania stałych wypraw łupieżczych. Szczególnie w dobie kryzysu połowy XIVw zachodnie rycerstwo próbowało zdobyć majątek, sławę i znaczenie w wyprawach organizowanych przez zakon. Zaniechanie wojen odcięłoby Krzyżaków od stałego źródła dochodu, od napływu ludzi, postawiłoby pod znakiem zapytania cel ich istnienia nad Bałtykiem. Drugim ważnym czynnikiem był problem Rusi. Panowie małopolscy dążyli do utrzymania czy rozszerzania swych wpływów na Podolu i Wołyniu. Ale jeszcze wyraźniej występowały tu interesy bojarów litewskich. Podbite ziemie ruskie były na najlepszej drodze do zasymilowania kulturalnego zdobywców. Utracenie odrębności narodowej zrównałoby Litwinów z możnymi ruskimi. Jednocześnie ze wzrostem ekspansji krzyżackiej miał miejsce dalszy rozwój terytorialny Litwy. Dla kontynuowania podbojów i ich utrzymania niezbędna stała się pomoc, a jedynie możliwą była pomoc polska. Trzecim czynnikiem działającym na rzecz unii były interesy kościoła katolickiego, który chciał zdobyć dla swoich wpływów olbrzymie obszary pogańskie lub związane z kościołem bizantyjskim. Chrzest Litwy musiał być zresztą atrakcyjny nie tylko dla duchowieństwa polskiego, ale również dla możnowładców litewskich. Nowa religia dawała teoretyczną podbudowę ich pozycji społecznej, włączała ich w orbitę wielkiej polityki europejskiej i wreszcie, stanowiąc określony system filozoficzny, dawała nowe, wyższe formy przeżyć intelektualnych. Czwartym czynnikiem popierającym związek obu państw było mieszczaństwo. Tak na terenie księstwa litewskiego, jak i na obszarze Polski wielkim handlem zajmował się patrycjat dość jednolity społecznie i ze względu na silne wpływy niemieckie dość jednolity kulturalnie. Podstawy gospodarcze miast i polskich, i litewskich wiązały się w znacznym stopniu z eksportem surowców. Owa jednolitość charakteru miast całej strefy leżącej na zapleczu Bałtyku stanowiła czynnik łączący gospodarczo oba państwa i powodowała popieranie unii przez mieszczan dążących do usprawnienia wymiany w obu krajach. Piątym czynnikiem było dążenie do zabezpieczenia wschodniej granicy Polski, na którą często napadali Litwini. Szóstym czynnikiem było to, że szlachta chciała mieć króla obcokrajowca, ponieważ taki król czuje się mniej pewnie w państwie, podlega wpływom możnych oraz dla zapewnienia sobie lepszej pozycji rozdaje przywileje.
Według mnie to właśnie szósty czynnik zadecydował o tym, że królem Polski został Władysław Jagiełło, a nie rodowity piast Ziemowit IV.
W momencie zawierania unii nikt nie mógł przypuszczać do czego to doprowadzi. Powstało ogromne, wielonarodowe państwo w którym ciężko było rządzić. Dopiero po wielu latach okazało się, że taki twór nie ma prawa istnienia, ze względu na różne interesy narodów i zbyt wielu wrogów zewnętrznych.
Przyczyny:wrogami byli krzyżacy,stworzenie silnego państwa,uniknięcie konfrontacji zbrojenej obu państw.
Skutki:Szlachta mogła wykupić majątek sołtysów,polska stała się państwem wielonarodowym,wielowyznaniowym, szlachta polska zaczęła przenosić się na wschód, nastąpiło wymieszanie elementów kultury polskiej z kulturą litewską i ukraińską.
Po pierwsze - w grę wchodziło obustronne zabezpieczenie się przed agresją krzyżacką. Charakter państwa zakonnego wymagał organizowania stałych wypraw łupieżczych. Szczególnie w dobie kryzysu połowy XIVw zachodnie rycerstwo próbowało zdobyć majątek, sławę i znaczenie w wyprawach organizowanych przez zakon. Zaniechanie wojen odcięłoby Krzyżaków od stałego źródła dochodu, od napływu ludzi, postawiłoby pod znakiem zapytania cel ich istnienia nad Bałtykiem.
Drugim ważnym czynnikiem był problem Rusi. Panowie małopolscy dążyli do utrzymania czy rozszerzania swych wpływów na Podolu i Wołyniu. Ale jeszcze wyraźniej występowały tu interesy bojarów litewskich. Podbite ziemie ruskie były na najlepszej drodze do zasymilowania kulturalnego zdobywców. Utracenie odrębności narodowej zrównałoby Litwinów z możnymi ruskimi. Jednocześnie ze wzrostem ekspansji krzyżackiej miał miejsce dalszy rozwój terytorialny Litwy. Dla kontynuowania podbojów i ich utrzymania niezbędna stała się pomoc, a jedynie możliwą była pomoc polska.
Trzecim czynnikiem działającym na rzecz unii były interesy kościoła katolickiego, który chciał zdobyć dla swoich wpływów olbrzymie obszary pogańskie lub związane z kościołem bizantyjskim. Chrzest Litwy musiał być zresztą atrakcyjny nie tylko dla duchowieństwa polskiego, ale również dla możnowładców litewskich. Nowa religia dawała teoretyczną podbudowę ich pozycji społecznej, włączała ich w orbitę wielkiej polityki europejskiej i wreszcie, stanowiąc określony system filozoficzny, dawała nowe, wyższe formy przeżyć intelektualnych.
Czwartym czynnikiem popierającym związek obu państw było mieszczaństwo. Tak na terenie księstwa litewskiego, jak i na obszarze Polski wielkim handlem zajmował się patrycjat dość jednolity społecznie i ze względu na silne wpływy niemieckie dość jednolity kulturalnie. Podstawy gospodarcze miast i polskich, i litewskich wiązały się w znacznym stopniu z eksportem surowców. Owa jednolitość charakteru miast całej strefy leżącej na zapleczu Bałtyku stanowiła czynnik łączący gospodarczo oba państwa i powodowała popieranie unii przez mieszczan dążących do usprawnienia wymiany w obu krajach.
Piątym czynnikiem było dążenie do zabezpieczenia wschodniej granicy Polski, na którą często napadali Litwini.
Szóstym czynnikiem było to, że szlachta chciała mieć króla obcokrajowca, ponieważ taki król czuje się mniej pewnie w państwie, podlega wpływom możnych oraz dla zapewnienia sobie lepszej pozycji rozdaje przywileje.
Według mnie to właśnie szósty czynnik zadecydował o tym, że królem Polski został Władysław Jagiełło, a nie rodowity piast Ziemowit IV.
W momencie zawierania unii nikt nie mógł przypuszczać do czego to doprowadzi. Powstało ogromne, wielonarodowe państwo w którym ciężko było rządzić. Dopiero po wielu latach okazało się, że taki twór nie ma prawa istnienia, ze względu na różne interesy narodów i zbyt wielu wrogów zewnętrznych.