Question

Przekształć wiersz Bolesława Leśmiana Urszula Kochanowska na narracje 3.osobową

Answer 1

Gdy po śmierci w niebiosów przybyła pustkowie, 
Bóg długo patrzał na nią i głaskał po głowie. 

"Zbliż się do mnie, Urszulo! Poglądasz, jak żywa... 
Zrobię dla cię, co zechcesz, byś była szczęśliwa." 

"Zrób tak, Boże - szepnęła - by w nieb Twoich krasie 
Wszystko było tak samo, jak tam - w Czarnolasie!" - 

I umilkła zlękniona i oczy unoszę, 
By zbadać, czy się gniewa, że Go o to prosi? 

Uśmiechnął się i skinął - i wnet z Bożej łaski 
Powstał dom kubek w kubek, jak nasz - Czarnolaski. 

I sprzęty i donice rozkwitłego ziela 
Tak podobne, aż oczom straszno od wesela! 

I rzekł: "Oto są - sprzęty, a oto - donice. 
Tylko patrzeć, jak przyjdą stęsknieni rodzice! 

I ona, gdy gwiazdy do snu poukładam w niebie, 
Nieraz do drzwi zapuka, by odwiedzić ciebie!" 

I odszedł, a ona zaraz krzątała się, jak mogła - 
Więc nakrywa do stołu, omiata podłogę - 

I w suknię najróżowszą ciało przyobleka 
I sen wieczny odpędza - i czuwa - i czeka... 

Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie, 
Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie... 

Więc zrywa się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni! 
Serce w piersi zamiera... Nie!... To - Bóg, nie oni!...