5. Zdolność skupiająca zwierciadła kulistego wklęsłego o promieniu krzywizny 20cm ma wartość: A. 1/10 dioptrii, B. 1/5 dioptrii, C. 5 dioptrii, D. 10 dioptrii.
Dane:
r=20cm=0,2m
Szukane:
Z=?
Wzór:
r=2f|:2
f=½f
=========
Z=1/f
Rozwiązanie:
f=½*0,2m
f=0,1m
Z=1/0,1m [1/m=D]
Z=10D
Odp. Zdolność skupiająca wynosi 10D. ->D<-
6. Podczas przejścia wiązki światła z ośrodka o większym współczynniku załamania do ośrodka o mniejszym współczynniku załamania.
Promień świetlny przechodząc przez granicę dwóch ośrodków nie zmienia swojej częstotliwości. Im mniejszy współczynnik załamania, tym większa prędkość w tym ośrodku. Zatem jeśli promień przechodzi z ośrodka o większym współczynniku załamania do ośrodka o mniejszym współczynniku załamania, to zarówno długość fali jak i jej prędkość musi wzrosnąć.
Odp. A. długość fali rośnie, prędkość fali rośnie.
17. Monochromatyczną wiązkę światła skierowano na granicę dwóch ośrodków o różnych współczynnikach załamania. Na rysunku poniżej przedstawiono bieg trzech promieni: promienia padającego, odbitego i załamanego. a) Wpisz w tabeli, zamieszczonej powyżej, litery A, B i C odpowiadające tym trzem promieniom. b) Podaj dwa warunki jakie muszą być spełnione, aby na granicy dwóch ośrodków wystąpiło zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia.
a) Na rysunku specjalnie nie podano zwrotów promieni, aby samemu domyśleć się, który promień, gdzie i dlaczego pada. (załącznik)
Promień padający: B
Promień odbity: A
Promień załamany: C
b) Aby zaszło zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia muszą być spełnione dwa warunki:
Warunek I: Kąt padania musi być większy od kąta granicznego.
Warunek II: Promień świetlny musi przechodzić z ośrodka o większym współczynniku załamania do ośrodka o mniejszym współczynniku załamania (lub też: promień świetlny musi przechodzi z ośrodka gęstszego optycznie do ośrodka rzadszego optycznie).
5. Zdolność skupiająca zwierciadła kulistego wklęsłego o promieniu krzywizny 20cm ma wartość: A. 1/10 dioptrii, B. 1/5 dioptrii, C. 5 dioptrii, D. 10 dioptrii.
Dane:
r=20cm=0,2m
Szukane:
Z=?
Wzór:
r=2f|:2
f=½f
=========
Z=1/f
Rozwiązanie:
f=½*0,2m
f=0,1m
Z=1/0,1m [1/m=D]
Z=10D
Odp. Zdolność skupiająca wynosi 10D. ->D<-
6. Podczas przejścia wiązki światła z ośrodka o większym współczynniku załamania do ośrodka o mniejszym współczynniku załamania.
Promień świetlny przechodząc przez granicę dwóch ośrodków nie zmienia swojej częstotliwości. Im mniejszy współczynnik załamania, tym większa prędkość w tym ośrodku. Zatem jeśli promień przechodzi z ośrodka o większym współczynniku załamania do ośrodka o mniejszym współczynniku załamania, to zarówno długość fali jak i jej prędkość musi wzrosnąć.
Odp. A. długość fali rośnie, prędkość fali rośnie.
17. Monochromatyczną wiązkę światła skierowano na granicę dwóch ośrodków o różnych współczynnikach załamania. Na rysunku poniżej przedstawiono bieg trzech promieni: promienia padającego, odbitego i załamanego.
a) Wpisz w tabeli, zamieszczonej powyżej, litery A, B i C odpowiadające tym trzem promieniom.
b) Podaj dwa warunki jakie muszą być spełnione, aby na granicy dwóch ośrodków wystąpiło zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia.
a) Na rysunku specjalnie nie podano zwrotów promieni, aby samemu domyśleć się, który promień, gdzie i dlaczego pada. (załącznik)
Promień padający: B
Promień odbity: A
Promień załamany: C
b) Aby zaszło zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia muszą być spełnione dwa warunki:
Warunek I: Kąt padania musi być większy od kąta granicznego.
Warunek II: Promień świetlny musi przechodzić z ośrodka o większym współczynniku załamania do ośrodka o mniejszym współczynniku załamania (lub też: promień świetlny musi przechodzi z ośrodka gęstszego optycznie do ośrodka rzadszego optycznie).
W razie pytań - pisz.
Pozdrawiam.
5.
f = R/2 = 20/2 = 10 cm = 0.1 m
Z = 1/f = 1/0.1 = 10 D (odp. d)
6.
n = c/v ---> v = c/n λ = v/f
więc prędkość v rośnie i długość fali także rośnie (odp. a)
17.
a) padający - B, odbity - A , załamany - C
b) 1. promień musi biec z ośrodka o większym współczynniku załamania n2 do ośrodka o mniejszym współczynniku załamania n1;
2. kąt padania promienia musi być większy niż kąt graniczny αg ,
gdzie sinαg = n1/n2