Proszę o napisanie rozprawki; Śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą...
Rozprawka musi mieć 4 argumenty
Fighting
Twierdzenie "śpieszmy się kochać ludzi,tak szybko odchodzą" ma sens,ponieważ nie wiemy kiedy przyjdzie na nas pora. Uważam, że powinniśmy kochać i szanować bliskich ,bo mogą odejść szybko. Na potwierdzenia tego stwierdzenia jest wiele argumentów. Każdy człowiek w swoim życiu dąży do jakiegoś celu. Celem może być kupno samochodu, ukończenie studiów, małżeństwo, narodziny dziecka. Jednak bardzo często gubimy po drodze to, co jest naprawde ważne. Będąc młodym lub w wieku dojrzałym rzadko kiedy stawiamy sobie za cel, dobrze przeżyć daną chwilę swojego życia. Zapominamy o tym, że z momentem przyjścia na świat nieuchronnie zbliżamy się ku śmierci. Zostawiamy wszystko na później.Ludzie nie doceniają piękna świata oraz życia. Początkowo nie zwracamy na bliskich,znajomych itp. zbytnio uwagi, nie szanujemy ich. A gdy dojdzie do tego, że człowiek umiera, dopiero wtedy zdajemy sobie sprawę jak bardzo był dla nas ważny i jak bardzo go kochaliśmy. Ludzie którzy ginący w atakach terrorystycznym nie mieli czasu zastanawiać się nad śmiercią. Ich rodziny nie mogły się pogodzić, że ich najukochańszych osób nie ma na tym świecie. Gdy straciłam wujka( dziadka itp.) nie zdawałam sobie sprawy, że aż tak bardzo go kochałam, wtedy dopiero przypominałam sobie chwile razem z nimi spędzone. Na początku wydawało mi się że kochałam ich za mało i za mało czasu z nimi spędzałam. Warto też zwrócić uwagę na to, że wiele jest dzieci chorych na nowotwory, białaczki i inne nieuleczalne choroby odchodzą od nas w bardzo młodym wieku. Są też dzieci, które urodzą się za wcześnie lub z jakimiś wadami i w dniu urodzenia lub parę dni po nim umierają,choć niczym nie zawiniły,by odejść z naszego świata. Jest to oczywiście szok dla bliskich. Są również osoby młode, które z różnych przyczyn odchodzą od nas, może to być wypadek samochodowy, chwila nieuwagi na jezdni, napad z bronią w ręku, wypadek kolejowy lub coś zupełnie innego,do śmierci, do tego że tej osoby nie zobaczymy już nigdy więcej, nie przytulimy, nie powiemy jak bardzo go kochaliśmy, pragnęliśmy, jak bardzo był dla nas ważny. Starsze osoby na ogół z racji wieku po przeżyciu jakiegoś etapu swojego życia też odchodzą pozostawiając po sobie pustkę w naszych sercach,choć tego nie chcemy ludzie umierają bez względu na wszystko. Na ogół boimy się śmierci, nawet myśl o niej wzbudza w nas lęk (strach,smutek). Uważam, że trzeba kochać ludzi każdego dnia takimi,niezależnie od tego jacy są, powinniśmy wspierać ich duchowo, bo życie jest bardzo krótkie, nawet nie zdążymy zauważyć,kiedy umrzemy. Na każdego przyjdzie swój czas, niezależnie od tego czy zawiniliśmy czy też nie.
Każdy człowiek w swoim życiu dąży do jakiegoś celu. Celem może być kupno samochodu, ukończenie studiów, małżeństwo, narodziny dziecka. Jednak bardzo często gubimy po drodze to, co jest naprawde ważne. Będąc młodym lub w wieku dojrzałym rzadko kiedy stawiamy sobie za cel, dobrze przeżyć daną chwilę swojego życia. Zapominamy o tym, że z momentem przyjścia na świat nieuchronnie zbliżamy się ku śmierci. Zostawiamy wszystko na później.Ludzie nie doceniają piękna świata oraz życia.
Początkowo nie zwracamy na bliskich,znajomych itp. zbytnio uwagi, nie szanujemy ich. A gdy dojdzie do tego, że człowiek umiera, dopiero wtedy zdajemy sobie sprawę jak bardzo był dla nas ważny i jak bardzo go kochaliśmy.
Ludzie którzy ginący w atakach terrorystycznym nie mieli czasu zastanawiać się nad śmiercią. Ich rodziny nie mogły się pogodzić, że ich najukochańszych osób nie ma na tym świecie.
Gdy straciłam wujka( dziadka itp.) nie zdawałam sobie sprawy, że aż tak bardzo go kochałam, wtedy dopiero przypominałam sobie chwile razem z nimi spędzone. Na początku wydawało mi się że kochałam ich za mało i za mało czasu z nimi spędzałam.
Warto też zwrócić uwagę na to, że wiele jest dzieci chorych na nowotwory, białaczki i inne nieuleczalne choroby odchodzą od nas w bardzo młodym wieku. Są też dzieci, które urodzą się za wcześnie lub z jakimiś wadami i w dniu urodzenia lub parę dni po nim umierają,choć niczym nie zawiniły,by odejść z naszego świata. Jest to oczywiście szok dla bliskich. Są również osoby młode, które z różnych przyczyn odchodzą od nas, może to być wypadek samochodowy, chwila nieuwagi na jezdni, napad z bronią w ręku, wypadek kolejowy lub coś zupełnie innego,do śmierci, do tego że tej osoby nie zobaczymy już nigdy więcej, nie przytulimy, nie powiemy jak bardzo go kochaliśmy, pragnęliśmy, jak bardzo był dla nas ważny. Starsze osoby na ogół z racji wieku po przeżyciu jakiegoś etapu swojego życia też odchodzą pozostawiając po sobie pustkę w naszych sercach,choć tego nie chcemy ludzie umierają bez względu na wszystko.
Na ogół boimy się śmierci, nawet myśl o niej wzbudza w nas lęk (strach,smutek). Uważam, że trzeba kochać ludzi każdego dnia takimi,niezależnie od tego jacy są, powinniśmy wspierać ich duchowo, bo życie jest bardzo krótkie, nawet nie zdążymy zauważyć,kiedy umrzemy. Na każdego przyjdzie swój czas, niezależnie od tego czy zawiniliśmy czy też nie.