Napisz interpretację porównawczą podanych utworów : "Nad Styksem" Wisławy Szymborskiej oraz Trenu XIV Jana Kochanowskiego. "Nad Styksem": To Styks, duszyczko indywidualna, Styks, duszyczko zdumiona. Usłyszysz bas Charona w megafonach, popchnie cię ku przystani ręka niewidzialna nimfy, z ziemskiego przepłoszonej lasu (wszystkie tutaj pracują od pewnego czasu). W rzęsistych reflektorach ujrzysz każdy szczegół żelbetonowej cembrowiny brzegu i setki motorówek zamiast tamtej łódki ze zbutwiałego przed wiekami drewna. Ludzkość zwielokrotniła się i to są skutki, duszyczko moja rzewna. Z dużą dla krajobrazu szkodą budynki pospiętrzały się nad wodą. Bezkolizyjny przewóz dusz (miliony pasażerów rok po roku) jest nie do pomyślenia już bez magazynów, biur i doków. Hermes, duszyczko malownicza, przewidzieć musi na parę lat z góry, jakie gdzie wojny, jakie dyktatury, a potem łodzie rezerwowe zlicza. Na drugi brzeg przejedziesz gratis i tylko przez sentyment do antyku są tu skarbonki opatrzone w napis: Uprasza się nie wrzucać nam guzików. Wsiądziesz w sektorze sigma cztery do łodzi tau trzydzieści. W zaduchu innych dusz zmieścisz się, zmieścisz, konieczność tego chce i komputery. W Tartarze też ciasnota czeka wielka, bo nie jest on, jak trzeba, rozciągliwy. Spętane ruchy, pogniecione szaty, w kapsułce Lety niecała kropelka. Duszyczko, tylko wątpiąc w zaświaty szersze masz perspektywy. "TREN XIV": Gdzie te wrota nieszczesne, któremi przed laty Puszczał sie w ziemię Orfeus, szukając swej straty, Żebych ja też tąż ścieżką swej namilszej córy Poszedł szukać i on bród mógł przebyć, przez który Srogi jakiś przewoźnik wozi blade cienie I w lasy niewesołe cyprysowe żenie. A ty mię nie zostawaj, wdzięczna lutni moja, Ale ze mną pospołu pódź aż do pokoja Surowego Plutona: owa go [to] łzami, To temi żałosnemi zmiękczywa pieśniami, Że mi moję namilszą dziewkę jeszcze wróci, A ten nieuśmierzony we mnie żal ukróci. Zginąć ci mu nie może; tuć sie wszystkim zostać, Niech sie tylko niedoszłej jagodzie da dostać. Gdzie by też tak kamienne ten Bóg serce nosił, Żeby tam smutny człowiek już nic nie uprosił. Cóż temu rzec? Więc tamże już za jedną drogą Zostać, a z duszą zaraz zewlec troskę srogą.
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.