Stefan "Grot" Rowecki (ur. 25.12.1895- zm. 1/2.08.1944)
Generał Wojska Polskiego. Podczas I Wojny Światowej w Legionach Polskich, po kryzysie przysięgowym od sierpnia 1917 do stycznia 1918 internowany przez Niemców, od lutego 1918 w Polskiej Sile Zbrojnej, następnie w Wojsku Polskim. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej 1919-1920. W latach 1930 - 1939 dowódca kolejno:
- pułku
- brygady Korpusu Ochrony Pogranicza
- piechoty dywizyjnej
We wrześniu 1939 roku dowódca Warszawskiej Brygady Pancerno - Motorowej. Od października 1939 w konspiracji, szef sztabu i zastępca komendanta Służby Zwycięstwu Polski, od stycznia 1940 komendant obszaru nr. 1 (Warszawa) Związku Walki Zbrojnej, od marca 1940 komendant na cały teren okupacji niemieckiej, od czerwca 1940 komendant główny ZWZ, a od sierpnia 1942 dowódca Armii Krajowej. Dążył do budowy sprawnie funkcjonującego, zakonspirowanego wojska, które w końcowej fazie wojny i w momencie wybuchu powstania ogólnonarodowego przekształci się w powstańczą armię. Opowiadał się za silną pozycją władzy wojskowej, kosztem instytucji politycznych. Zdekonspirowany i następnie aresztowany 30 czerwca 1943 roku przez Gestapo, więziony w obozie Sachsenhausen, zamordowany w nocy z 1 na 2 sierpnia 1944.
Stefan "Grot" Rowecki (ur. 25.12.1895- zm. 1/2.08.1944)
Generał Wojska Polskiego. Podczas I Wojny Światowej w Legionach Polskich, po kryzysie przysięgowym od sierpnia 1917 do stycznia 1918 internowany przez Niemców, od lutego 1918 w Polskiej Sile Zbrojnej, następnie w Wojsku Polskim. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej 1919-1920. W latach 1930 - 1939 dowódca kolejno:
- pułku
- brygady Korpusu Ochrony Pogranicza
- piechoty dywizyjnej
We wrześniu 1939 roku dowódca Warszawskiej Brygady Pancerno - Motorowej. Od października 1939 w konspiracji, szef sztabu i zastępca komendanta Służby Zwycięstwu Polski, od stycznia 1940 komendant obszaru nr. 1 (Warszawa) Związku Walki Zbrojnej, od marca 1940 komendant na cały teren okupacji niemieckiej, od czerwca 1940 komendant główny ZWZ, a od sierpnia 1942 dowódca Armii Krajowej. Dążył do budowy sprawnie funkcjonującego, zakonspirowanego wojska, które w końcowej fazie wojny i w momencie wybuchu powstania ogólnonarodowego przekształci się w powstańczą armię. Opowiadał się za silną pozycją władzy wojskowej, kosztem instytucji politycznych. Zdekonspirowany i następnie aresztowany 30 czerwca 1943 roku przez Gestapo, więziony w obozie Sachsenhausen, zamordowany w nocy z 1 na 2 sierpnia 1944.