Question

Prezentacja: Komputer jako pomoc w nauce .

Dam naj.

Na dzisiaj

Answer 1

Edukacja, jak każda inna sfera działalności człowieka w społeczeństwie, ulega przeobrażeniom związanym ze zmianami warunków, w których się odbywa. Kierunki tych zmian są wyznaczone przez koncepcje edukacyjne lub w naturalny sposób wynikają z przekształceń warunków społecznych i technicznych, towarzyszących edukacji. Dają się zauważyć zmiany wprowadzone do metod i treści nauczania. Coraz większe znaczenie ma własna praca uczniów, od których oczekuje się twórczej, samodzielnej działalności w rozwiązywaniu problemów. Kończy się era gromadzenia nieprzydatnej wiedzy, a oczekuje się od ucznia umiejętności korzystania z dostępnych środków informacji i skutecznego rozwiązywania problemów. Jest to jak najbardziej możliwe dzięki zastosowaniu w szkole technologii informacyjnej. Szkolnictwo jest tą dziedziną, w której pojawia się bardzo wiele możliwości zastosowań komputerów. Bazując na naturalnym zainteresowaniu dzieci wszelkimi nowościami, tym bardziej techniką komputerową, można osiągnąć na tym terenie niebywałe sukcesy uczniów. Komputer między innymi: pobudza i rozwija zainteresowania w różnych dziedzinach, wyrabia pozytywną motywację do nauki oraz pozytywny stosunek do nauczycieli i szkoły. Komputer zajmuje ważne miejsce w teorii wielostronnego kształcenia Okonia, gdyż przyczynia się do wielostronnego rozwoju osobowości ucznia poprzez rozwijanie wszystkich trzech rodzajów aktywności jednostki. Ponadto łączy wiele wartości poznawczych, intelektualnych oraz kulturowych. Ma też wszystkie zalety, jakie przypisuje się środkom audiowizualnym, ponieważ tak jak one przyczynia się do harmonijnego rozwoju zdolności ucznia, zarówno intelektualnych, fizycznych, jak i moralnych. Jest też narzędziem umożliwiającym szybkie zdobycie potrzebnych informacji, ich przetwarzanie oraz komunikację. Powszechne stosowanie komputerów w edukacji powoduje zmiany w jej strukturze i jej modernizację. Technika komputerowa oraz nowoczesne formułowanie celów edukacji w ogólnym znaczeniu, wymuszają na nauczycielu zmianę strategii nauczania i metod pracy na zajęciach. Chodzi przede wszystkim o organizowanie warunków i sytuacji, które będą umożliwiały uczniom samodzielne zdobywanie wiedzy. Wykorzystanie komputerów i technologii informacyjnych stanowi dla edukacji szansę odejścia od wąsko pojmowanego encyklopedyzmu ku kształceniu umiejętności wykorzystywania wciąż pojawiających się nowych informacji lub odnajdowania tych, które są potrzebne. Dotyczy to większości dziedzin nauczania, zwłaszcza z zakresu nauk przyrodniczych i humanistycznych, w których kumulowane są olbrzymie zasoby wiedzy. Nauczanie i stosowanie technologii informacyjnej w polskich szkołach w większości ogranicza się niestety tylko do zajęć informatycznych, nazywanych najczęściej informatyką lub elementami informatyki. Ważne jest, aby komputery wykorzystywać na różnych przedmiotach nauczania, aby nauczyciele-przedmiotowcy zaczęli dostrzegać możliwości zastosowania komputera na swoich zajęciach. Jako nauczyciele wychowujemy i kształtujemy młodzież, dla której komputery są "czymś normalnym". Musimy umieć znaleźć się w tej sytuacji, nie możemy żyć obok udając, że nas to nie dotyczy. Ostatnio wprowadzone przepisy wymuszają wręcz stosowanie technologii informatycznych przez wszystkich nauczycieli. Nie oznacza to jednak, że wszyscy muszą być informatykami. Dla każdego niezbędne są podstawy z zakresu obsługi komputera oraz umiejętność korzystania z edytora tekstu, który zastępuje maszynę do pisania. Jest to narzędzie, które może być wykorzystane do tworzenia własnych kart pracy, sprawdzianów, konspektów, notatek, prowadzenia własnej dokumentacji. Przydatna jest również umiejętność korzystania z zasobów Internetu, który może być źródłem informacji we wszystkich dziedzinach nauczania w celu rozszerzania własnej wiedzy, szukania pomocy dydaktycznych do prowadzonych lekcji albo też przez bezpośrednie wykorzystywanie podczas zajęć. Dokładając do tego obsługę poczty elektronicznej można określić minimum niezbędne dla każdego nauczyciela. Dodatkowo przydać się może również znajomość arkusza kalkulacyjnego do sporządzania np. zestawień związanych z klasyfikacją, a własna prezentacja mogłaby być wzbogaceniem i urozmaiceniem lekcji. Istnieje bogata możliwość wykorzystania tego sprzętu jako środka dydaktycznego nie tylko na lekcjach informatyki, ale także na innych przedmiotach nauczania, jak również w czasie zajęć kształcenia zintegrowanego. Można wskazać następujące zakresy działań kształceniowych, w których komputer może być wartościowym narzędziem stanowiącym pomoc:
- w przygotowaniu przez nauczyciela lekcji lub jednostki metodycznej
- w realizacji wyznaczonych programem kształcenia zajęć dydaktycznych wspomaganych komputerowo
- w diagnozowaniu i kontrolowaniu postępów rozwojowych ucznia
- w realizacji zajęć reedukacyjnych i korekcyjno-wyrównawczych
- w utrwaleniu przyswojonej wiedzy i ćwiczeniu nabytych umiejętności i sprawności
- wzbogacającą formy pozalekcyjnej pracy młodzieży.

Niewątpliwym walorem komputera jest jego atrakcyjność dla ucznia, która wywołuje pozytywną motywację do uczenia się, sprzyja zainteresowaniu się nauką, pobudza jego aktywność własną itp. Komputer zaś, przez swą atrakcyjność techniczną, a nawet tajemniczość, sam sobą wywołuje zainteresowanie, pozytywną motywację do pracy z tym skomplikowanym urządzeniem, a więc i do nauki, wywołuje i podtrzymuje aktywność własną ucznia. Należy rozumnie korzystać z ogromnego potencjału, jaki niesie ze sobą nowoczesna technologia i jednocześnie nauczyć swych wychowanków mądrze go wykorzystywać. Komputer należy traktować jako narzędzie, które wzbogaca zajęcia lekcyjne o nowe rozwiązania metodyczne, a nie zastępnik człowieka i stosować go z właściwą częstotliwością. Na Na rynku programów edukacyjnych jest bardzo wiele pozycji obejmujących szeroką tematykę. Programy edukacyjne w różny sposób wspomagają tradycyjne nauczanie, ale także umożliwiają samodzielne organizowanie procesu nauczania-uczenia się. Dzięki nim można atrakcyjnie poprowadzić "popularne tematycznie" zajęcia, rozwijać twórcze zdolności uczniów, uczyć sprawności manualnych, a w końcu zaspokajać dziecięcą fascynację techniką komputerową. Nauczanie wspomagane komputerem stosowane na lekcjach pozwala nie tylko rozwijać umiejętności informatyczne, ale także poprzez zastosowanie odpowiednich programów edukacyjnych stwarza znakomite warunki dla rozwoju myślenia twórczego dzieci. Komputer multimedialny wraz z odpowiednim oprogramowaniem jest bardzo dobrym narzędziem do pracy na lekcji. Warunkiem efektywnego stosowania multimedialnych programów jest ich ścisłe powiązanie z treściami nauczania, które w danym momencie są realizowane.

Stosując technologię informacyjną, a zwłaszcza programy multimedialne w nauczaniu uzyskuje się następujące korzyści:

obrazy i dźwięki, których dostarczają techniczne środki wzrokowo - słuchowe, przedstawiają rzeczywistość w sposób różnorodny i bogaty. U uczniów pobudza się ciekawość oraz chęć i gotowość uczenia się; proces kształcenia jest maksymalnie indywidualizowany (każdy uczeń ma inną osobowość i pracuje w innym tempie); zajęcia lekcyjne są wzbogacone o nowe rozwiązania metodyczne, co zachęca uczniów do większego wysiłku umysłowego i wiary we własne siły; dzieci jednocześnie uczą się i bawią, co powoduje wzrost efektywności nauczania; rozwija się samodzielność dzieci i kształtuje w nich postawa poszukująca i twórcza; komputer odpowiednio użyty w czasie lekcji wyzwala dużą aktywność uczniów w porównaniu z innymi środkami dydaktycznymi, podnosi efekty nauczania; komputer ma duże znaczenie w reedukacji dzieci z trudnościami w nauce. Odpowiednie programy pomagają w nauce czytania, w opanowaniu ortografii, gramatyki, liczenia oraz rozwiązywania zadań; komputer nie zdenerwuje się mimo kolejnych potknięć ucznia. Dzięki zdolności do powtarzania tych samych operacji, wielokrotnie powtórzy zadanie czy polecenie, nie irytując się jak człowiek. Dlatego przy jego pomocy nauka staje się łatwiejsza dla ucznia. Dziecko może pracować z komputerem bez stresu, gdyż nie stawia on ocen. Niebanalny staje się tutaj także aspekt wychowawczo-dydaktyczny, bo sam komputer jest wymagającym, konsekwentnym i nieprze-kupnym partnerem w dydaktyce; może spowodować istotne zmiany wzorów nauczania oraz interakcji w klasie szkolnej. Podczas pracy z komputerem uczniowie rozmawiają ze sobą, wzajemnie zadają sobie pytania i udzielają na nie odpowiedzi, głośno komentują swe osiągnięcia; najpożyteczniejszym przykładem interakcji zachodzących w związku z zastosowaniem komputerów w szkole jest aktywny udział dzieci w uczeniu kolegów. Wielu nauczycieli wykorzystuje to zjawisko. Bywa, że nowa technika przedstawiana jest kilku zapaleńcom komputerowym, a po kilku tygodniach posługuje się nią cała klasa, wiedza upowszechniana jest poprzez interakcje uczniowskie; wykorzystując komputer, dzieci uczą się formułowania problemu i analizowania możliwości optymalnych rozwiązań. Uzyskane wyniki wyrabiają u dzieci nawyk myślenia twórczego; poprzez korzystanie ze sprzętu informatycznego wyrabiany jest nawyk koncentrowania się i dobrego organizowania pracy. Opanowanie określonych umiejętności w pracy z komputerem, takich jak: znajomość klawiatury i sposobów użycia określonych klawiszy, uruchamianie programów i praca z nimi stanowią ważny element kultury informatycznej, którą dzieci powinny wzbogacać na dalszych etapach edukacji; wykorzystanie komputera do opracowania nowego materiału bądź samodzielnego wykonywania zadań przez uczniów przyczynia się do powstania pozytywnej motywacji w czasie nauki. Taka motywacja powinna być podtrzymywana w każdym momencie procesu dydaktyczno-wychowawczego. Rozbudza ona także aktywność poznawczą uczniów i umiejętność rozwiązywania przez nich zadań i problemów o różnym stopniu trudności; zarejestrowanie na lekcji prób wykonania zadania lub ćwiczenia przez uczącego się stwarza możliwość porównywania osiągnięć różnych uczniów, co stanowi zalążek współzawodnictwa. Praca z komputerem bez wątpienia rozwija wyobraźnię. To czynne uczestnictwo w pracy, w tworzeniu czegoś nowego, jest dla ucznia bardzo ważne, przy czym uczeń czuje się odpowiedzialny za swoją pracę; zastosowanie dydaktycznych gier komputerowych wprowadza taki właśnie element współzawodnictwa, silnie aktywizuje, zachęca ucznia do rywalizacji z samym komputerem. Ponieważ większość gier bawiąc, jednocześnie uczy, diagnozuje lub służy terapii, zatem warte są polecenia na lekcjach już w klasach początkowych.

Komputer jest użytecznym środkiem wzbogacającym proces kształcenia dzieci. Wartość komputera jako środka dydaktycznego jest ogromna, ponieważ ponad 80% informacji dociera do człowieka poprzez kanał wzrokowy. Ponadto komputer może zaprezentować procesy lub zjawiska, które są niemożliwe do zaobserwowania w naturalnym środowisku, gdyż zwykle są to procesy zachodzące zbyt szybko lub zbyt wolno. Badania nad efektywnością nauczania przeprowadzone za pomocą komputera udowodniły, że przyswajanie wiedzy zwiększa się o 40%, tempo nauki jest szybsze o 60%, a oszczędność czasu wynosi 70%. Podsumowując: Edukacja, jak każdy obszar działalności człowieka w społeczeństwie, we wszystkich swoich sferach powinna uwzględniać warunki, w których się odbywa, w tym również techniczne warunki życia społeczeństwa. Współczesna technologia informacyjna, która wyrosła na komputerach, ma obecnie olbrzymi wpływ na życie człowieka i całych społeczeństw. Powinno to znaleźć odbicie w procesie wychowania i nauczania, by właściwie przygotować przyszłe pokolenia świadomych odbiorców i użytkowników tej technologii, przyszłych obywateli społeczeństwa informacyjnego. Oczekiwania od dzisiejszej szkoły to przede wszystkim pomaganie uczniom w zdobywaniu przez nich ich własnego wykształcenia. Ponieważ część tego wykształcenia stanowi przygotowanie do życia we współczesnym świecie, który trudno sobie wyobrazić bez komputerów, dlatego w edukacji dzieci i młodzieży musi być więc uwzględniony zakres wiedzy i umiejętności, który wiąże się z technologią informacyjną. Technologia informacyjna powinna przenikać do różnych dziedzin nauczania. Tylko wtedy szkoła ma szansę przygotować uczniów do życia w społeczeństwie informacyjnym, w którym informacja i związana z nią technologia, będzie podstawowym towarem i środkiem, niezbędnym w życiu każdego człowieka.