potrzebuje trzy wypracowania w których opiszę :
Vita Stwosz
Leonardo da Vinci '
Canaletto '
nie muszą być to akurat oni , mogą być inni malarze : )
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Wit Stwosz (ur. ok. 1448 r. w Horb am Neckar koło, Stuttgartu zm. jesienią w 1533 r. w Norymberdze) - niemiecki rzeźbiarz, grafik i malarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli późnego gotyku w rzeźbie.
O najwcześniejszej edukacji artystycznej Stwosza nie wiadomo nic pewnego. Na podstawie cech jego stylu można przypuszczać, że umiejętności posługiwania się dłutem nabył w Nadrenii, której stolicą artystyczną był w tym czasie Strasburg. Na pewno miał kontakt z twórczością Mikołaja z Lejdy (działającego w Strasburgu w latach 1463 - 1467 r.) , ale zapewnie nie był jego uczniem, a tylko jednym z wielu artystów, na których Mikołaj z Lejdy wywarł wpływ. Stwosz znał najpewniej mistrza E.S. i Martina Schongauera.
Sferą domysłów jest jest dla badaczy czas również przed rokiem 1477, a więc okres kształtowania się osobistego stylu Stwosza. Gdy przybył do Krakowa w 1477 r, aby podjąć się wykonania ołtarza głównego w najważniejszym kościele miejskim, był już w pełni ukształtowanym artystą. Pewne cechy obecne w Ołtarzu Mariackim wskazują, że podczas swojej podróży artystycznej Stwosz odwiedził Niderlandy, a w szczególności Brukselę. W każdym razie nie ulega wątpliwości, że znał on bardzo dokładnie twórczość Rogiera van der Weyden. Gdy w 1477 r. za Jana Thurzo Stwosz przybył do Krakowa, zrezygnował z obywatelstwa Norymbergii, niewiadomo jak długo tam mieszkał ale w Norymberdze (przed r. 1476) ożenił się z Barbarą Hertz, tam też urodził się jego pierwszy syn Andrzej, później zakonnik. W Krakowie urodził się Stanisław Stwosz. Florian był złotnikiem w Gorlitz, Wit młodszy i Willibald byli rzeźbiarzami, Johannes malarzem i rzeźbiarzem, Martin złotnikiem w Krakowie. Miał brata Macieja Stwosza (ok. 1450 - 1540 r.), złotnika.
Leonardo da Vinci - właściwie Leonardo di ser Piero da Vinci (ur. 15 kwietnia 1452r. w Anchiano niedaleko Vinci we Włoszech, zm. 2 maja 1519r. w Clos Luce we Francji). Włoski renesansowy malarz, architekt, filozof, pisarz, odkrywca, matematyk, mechanik,
muzyk, anatom, wynalazca, geolog. Urodził się i wychowywał niedaleko miasta Vinci, będąc nieślubnym synem notariusza ser Piera da Vinci i chłopki Cateriny. W rozumieniu współczesnym nie miał nazwiska, człon "da Vinci" oznacza bowiem "z miasta Vinci". Jego pełne nazwisko, nadane mu przy narodzinach to Leonardo di ser Piero da Vinci, czyli "Leonardo, syn ser Piera z miasta Vinci". Leonardo był często opisywany jako archetyp "człowieka renesansu" którego wydawałoby się niespożytej ciekawości dorównywała tylko siła jego kreatywności. Szeroko uważa się go za jednego z największych malarzy wszech czasów i prawdopodobnie najwszechstronniej utalentowaną osobę w historii.
Bernardo Bellotto (zw. Canaletto, ur. 30 stycznia 1721r. w Wenecji, zm. 17 listopada 1780r. w Warszawie). Ojciec, Lorenzo Antonio, matka Fiorenza Domenica ur. Canal - przedstawiciel weneckiego malarstwa wedutowego. Canaletto był Włochem. Malarstwa uczył się w pracowni swojego wuja Canala, również zwanego Canalettem. Nim przybył do Polski działał w Wenecji i innych włoskich miastach, potem w Wiedniu, Dreźnie, Monachium i Pirnie, gdzie zasłynął jako malarz wedut - niewielkich wymiarów pejzaży przedstawiających widoki miasta. Na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego zyskał pozycję nadwornego malarza. Na zlecenie króla pracował przy dekorowaniu Zamku Ujazdowskiego; namalował we wschodnim skrzydle freski i fragmenty ornamentalne (prace te uległy zniszczeniu przy przebudowie zamku w 1784r.), a wraz ze swoim synem Lorenzem wykonał 14 obrazów przedstawiający antyczny Rzym. Jego głownym dziełem jest galeria 30 wedut Warszawy i pałacu w Wilanowie, które umieszczono w oddzielnej Sali Prospektowej (zwanej też Salą Canaletta) na Zamku Królewskim. Do dzisiejszych czasów zachowało się tych wedut 24. Canaletto malował również obrazy o tematyce historycznej np: Elekcja Stanisława czy Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu 1633 Jego obrazy możemy oglądać w Zamku Królewskim i Muzeum Narodowym.