Potrzebuje napisać bajkę terapeutyczną o tematyce : dlatego ryby i dzieci głosu nie mają :)
hahahzujsd
W dalekim królestwie podwodnym, gdzie fale łagodnie tańczyły, żyły sobie rybki o różnych barwach i kształtach. Każda z nich była wyjątkowa i miała swój niepowtarzalny talent. Jednakże w tym magicznym miejscu, ryby nie mogły mówić. Nie miały głosu, którym mogłyby się wyrażać. Z dala od morza, na skraju wioski, mieszkały dzieci. Były one pełne energii, kreatywności i radości. Jednakże niektóre z nich miały trudność z wyrażaniem swoich myśli i uczuć. Ich głos był cichy lub zagubiony. Pewnego dnia mała rybka o imieniu Melisa postanowiła odkryć, dlaczego ryby w jej królestwie nie miały głosu. Wyruszyła w podróż przez głębiny oceanu, gdzie spotkała starą, mądrą żółwiątko, które wiedziało wiele o tajemnicach świata. Żółwiątko opowiedziało Melisie o magicznej perle głosu, która była schowana w skrytej jaskini na dnie oceanu. Ta perła miała moc sprawienia, że każda istota, która ją znalazła, mogła wyrazić swoje myśli i uczucia. Melisa postanowiła odnaleźć tę perłę, by pomóc swoim przyjaciołom rybkom oraz dzieciom ze wsi. Podążając za wskazówkami żółwiątka, dotarła do jaskini pełnej błękitnego światła. Wewnątrz leżała piękna, lśniąca perła, która promieniała magiczną aurą. Z ogromną determinacją i nadzieją Melisa podniosła perłę głosu. Nagle z jej wnętrza wydobył się delikatny dźwięk, który rozbrzmiał po całym oceanie. Wraz z tym dźwiękiem pojawiły się słowa i melodyjne dźwięki, które rybki oraz dzieci mogły użyć, by wyrazić siebie. Melisa wróciła do królestwa podwodnego i podzieliła się perłą z rybkami, a także z dziećmi ze wsi. Od tamtego dnia, ryby miały swój własny sposób wyrażania się, a dzieci zaczęły odnajdywać swoje głosy, dzieląc się swoimi marzeniami i uczuciami. Od tej chwili wszyscy razem uczyli się, jak ważne jest wyrażanie siebie, zarówno dla rybek podwodnego królestwa, jak i dla dzieci ze wsi. I tak połączyli swoje różne światy, tworząc piękne więzi i wspierając się nawzajem w odkrywaniu swoich unikalnych głosów.
Z dala od morza, na skraju wioski, mieszkały dzieci. Były one pełne energii, kreatywności i radości. Jednakże niektóre z nich miały trudność z wyrażaniem swoich myśli i uczuć. Ich głos był cichy lub zagubiony.
Pewnego dnia mała rybka o imieniu Melisa postanowiła odkryć, dlaczego ryby w jej królestwie nie miały głosu. Wyruszyła w podróż przez głębiny oceanu, gdzie spotkała starą, mądrą żółwiątko, które wiedziało wiele o tajemnicach świata.
Żółwiątko opowiedziało Melisie o magicznej perle głosu, która była schowana w skrytej jaskini na dnie oceanu. Ta perła miała moc sprawienia, że każda istota, która ją znalazła, mogła wyrazić swoje myśli i uczucia.
Melisa postanowiła odnaleźć tę perłę, by pomóc swoim przyjaciołom rybkom oraz dzieciom ze wsi. Podążając za wskazówkami żółwiątka, dotarła do jaskini pełnej błękitnego światła. Wewnątrz leżała piękna, lśniąca perła, która promieniała magiczną aurą.
Z ogromną determinacją i nadzieją Melisa podniosła perłę głosu. Nagle z jej wnętrza wydobył się delikatny dźwięk, który rozbrzmiał po całym oceanie. Wraz z tym dźwiękiem pojawiły się słowa i melodyjne dźwięki, które rybki oraz dzieci mogły użyć, by wyrazić siebie.
Melisa wróciła do królestwa podwodnego i podzieliła się perłą z rybkami, a także z dziećmi ze wsi. Od tamtego dnia, ryby miały swój własny sposób wyrażania się, a dzieci zaczęły odnajdywać swoje głosy, dzieląc się swoimi marzeniami i uczuciami.
Od tej chwili wszyscy razem uczyli się, jak ważne jest wyrażanie siebie, zarówno dla rybek podwodnego królestwa, jak i dla dzieci ze wsi. I tak połączyli swoje różne światy, tworząc piękne więzi i wspierając się nawzajem w odkrywaniu swoich unikalnych głosów.
Mam nadzieję, że jest dobrze.