xXxCuteBerryxXx
W prehistorii ludzie nie używali pieniędzy, ponieważ ich nie potrzebowali. Potrzebne do życia środki zyskiwali dzięki własnoręcznej produkcji. Wraz z rozwojem wspólnot plemiennych pojawiała się stopniowo specjalizacja: poszczególne grupy zajmowały się produkcją określonych rzeczy, a nadwyżki wymieniały z innymi. Na przykład grupa produkująca miód dokonywała wymiany na przykład z grupą produkującą skórę bydlęcą. Wiązało się to z pewnymi problemami, dotyczącymi jakości i ilości wymienianych dóbr.
Lekarstwem na te problemy okazał się być pieniądz towarowy. Jakiś towar stawał się środkiem płatniczym, była to na przykład sól lub bydło. W źródłach historycznych można znaleźć około 150 różnych towarów, które pełniły funkcje pieniądza. Problemy wiązały się z podzielnością i jednorodnością tych towarów.Jeśli pieniądzem towarowym było bydło, trudno było mówić o podzielności czy jednorodności: w końcu byk bykowi nierówny. Z tego powodu zastąpiono towary powszechnie stosowanymi metalami, później wprowadzono metale szlachetne - srebro i złoto. Początkowo wprowadzono odważane sztabki, które były niewogydnym rozwiązaniem, a następnie zastąpiono je kawałkami metalu, które łatwo można było liczyć. Pierwotnie były to kulki, ale aby przeciwdziałać psuciu pieniądza, zaczęto je spłaszczać i odbijać na nich pieczęcie. W taki właśnie sposób powstały monety.
Posługiwanie się monetami nie było jednak zbyt wygodne. Dlatego rozpoczęto deponowanie ich u złotników, którzy w zamian wydawali kwity depozytowe, potwierdzające ulokowanie monet. Jak nietrudno się domyślić, złotnicy wkrótce przekształcili się w bankierów, a kwity depozytowe w noty bankowe. (Słowo banknot powstało z niemieckiego słowa Banknote, czyli właśnie nota bankowa).
Pieniądz w postaci monet i banknotów okazał się z czasem mało wygodny. Dużo lepszym rozwiązaniem było umożliwienie korzystania z pieniędzy zgromadzonych na rachunku bankowym, bez wypłacania pieniędzy w okienku bankowym. W ten sposób powstał pieniądz depozytowy (bezgotówkowy). W XX w. wynaleziono karty kredytowe i płatnicze umożliwiające dostęp do pieniędzy zgromadzonych na koncie w każdym miejscu na świecie.
Lekarstwem na te problemy okazał się być pieniądz towarowy. Jakiś towar stawał się środkiem płatniczym, była to na przykład sól lub bydło. W źródłach historycznych można znaleźć około 150 różnych towarów, które pełniły funkcje pieniądza. Problemy wiązały się z podzielnością i jednorodnością tych towarów.Jeśli pieniądzem towarowym było bydło, trudno było mówić o podzielności czy jednorodności: w końcu byk bykowi nierówny. Z tego powodu zastąpiono towary powszechnie stosowanymi metalami, później wprowadzono metale szlachetne - srebro i złoto. Początkowo wprowadzono odważane sztabki, które były niewogydnym rozwiązaniem, a następnie zastąpiono je kawałkami metalu, które łatwo można było liczyć. Pierwotnie były to kulki, ale aby przeciwdziałać psuciu pieniądza, zaczęto je spłaszczać i odbijać na nich pieczęcie. W taki właśnie sposób powstały monety.
Posługiwanie się monetami nie było jednak zbyt wygodne. Dlatego rozpoczęto deponowanie ich u złotników, którzy w zamian wydawali kwity depozytowe, potwierdzające ulokowanie monet. Jak nietrudno się domyślić, złotnicy wkrótce przekształcili się w bankierów, a kwity depozytowe w noty bankowe. (Słowo banknot powstało z niemieckiego słowa Banknote, czyli właśnie nota bankowa).
Pieniądz w postaci monet i banknotów okazał się z czasem mało wygodny. Dużo lepszym rozwiązaniem było umożliwienie korzystania z pieniędzy zgromadzonych na rachunku bankowym, bez wypłacania pieniędzy w okienku bankowym. W ten sposób powstał pieniądz depozytowy (bezgotówkowy). W XX w. wynaleziono karty kredytowe i płatnicze umożliwiające dostęp do pieniędzy zgromadzonych na koncie w każdym miejscu na świecie.