1. ktory rozdzial konstytucji jest wedlug ciebie najważniejszy i dlaczego? 2. ktory artykul konstytucji jest dla ciebie szczególnie wazny?
blakelly
Przepraszam ale trochę z innych zrudeł ;/ od razu mówię że skopiowane ale może któreś z informacji ci się przydadzą .... Najważniejsze zasady konstytucyjne zawarte w polskiej konstytucji Zasada suwerenności narodu (zasada zwierzchnictwa narodu) (art. 4) – źródłem władzy jest naród, pojmowany jako ogół wszystkich obywateli RP. Podstawę stanowią wolne i powszechne wybory, w których naród wybiera swoich przedstawicieli. Naród polski sprawuje również władzę w sposób bezpośredni (np. za procą referendum).
Zasada demokratycznego państwa prawa (art. 2 i 7) – RP jest państwem prawa, podejmującym najważniejsze decyzje za pomocą demokratycznych procedur. Wszystkie organy państwa działają na podstawie prawa i w granicach prawa, które gwarantuje równość wszystkim obywatelom (zasada legalizmu).
Zasada republikańskiej formy państwa – władza należy do obywateli RP (res publica - sprawa publiczna, rzecz pospolita); naród wybiera swych przedstawicieli.
Zasada podziału władzy (zasada równoważenia się władz) (art. 10) – ustrój polityczny RP opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej. Podział ten umożliwia wzajemną kontrolę wszystkich rodzajów władzy oraz zapobiega nadużyciom i ograniczeniom praw obywatelskich. władza wykonawcza – Prezydent RP i Rada Ministrów władza ustawodawcza – Sejm i Senat władza sądownicza – sądy i trybunały
Zasada pluralizmu politycznego (art. 11) – gwarantuje swobodę zakładania i działania partii politycznych. W państwie różnorodne partie polityczne, które w granicach obowiązującego prawa mogą ze sobą rywalizować o władzę. Sposób tworzenia i działania partii politycznych określa konstytucja oraz ustawa o partiach politycznych.
Zasada sprawiedliwości społecznej (art. 2) – wszyscy obywatele wobec prawa są traktowani jednakowo.
Zasada prymatu konstytucji (art. 8) – najwyższym prawem w RP jest konstytucja; wszystkie inne akty prawne muszą być z nią zgodne.
Zasada godności człowieka (art. 30) – źródłem wolności i praw jednostki jest przyrodzona, nienaruszalna i niezbywalna godność człowieka. Poszanowanie i ochrona godności jednostki jest obowiązkiem władz publicznych.
Zasada społecznej gospodarki rynkowej (art. 20 i 21) – własność prywatna i wolności działalności gospodarczej są podstawą życia gospodarczego, a zadaniem państwa jest łagodzenie społecznych skutków wolnego rynku.
Zasada samorządności (art. 15 i 16) – władza w RP jest zdecentralizowana, a istotne kompetencje powinny należeć do jednostek samorządu terytorialnego. Wykonuje on część zadań publicznych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Konstytucję uchwala się inaczej niż inne ustawy. W głosowaniu uczestniczą dwie izby (Zgromadzenie Narodowe), a do uchwalenia potrzebna jest kwalifikowana większość 2/3 głosów. Konstytucja RP jest konstytucją sztywną – zmiana wymaga specjalnej procedury. W tym wypadku inicjatywa ustawodawcza przysługuje: • 1/5 ustawowej liczbie posłów • prezydentowi • Senatowi Sejm uchwala proponowane zmiany większością co najmniej 2/3 głosów w obecności przynajmniej połowy ustawowej liczby posłów, a Senat – bezwzględną liczbą głosów.
Zasada suwerenności narodu (zasada zwierzchnictwa narodu) (art. 4) – źródłem władzy jest naród, pojmowany jako ogół wszystkich obywateli RP. Podstawę stanowią wolne i powszechne wybory, w których naród wybiera swoich przedstawicieli. Naród polski sprawuje również władzę w sposób bezpośredni (np. za procą referendum).
Zasada demokratycznego państwa prawa (art. 2 i 7) – RP jest państwem prawa, podejmującym najważniejsze decyzje za pomocą demokratycznych procedur. Wszystkie organy państwa działają na podstawie prawa i w granicach prawa, które gwarantuje równość wszystkim obywatelom (zasada legalizmu).
Zasada republikańskiej formy państwa – władza należy do obywateli RP (res publica - sprawa publiczna, rzecz pospolita); naród wybiera swych przedstawicieli.
Zasada podziału władzy (zasada równoważenia się władz) (art. 10) – ustrój polityczny RP opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej. Podział ten umożliwia wzajemną kontrolę wszystkich rodzajów władzy oraz zapobiega nadużyciom i ograniczeniom praw obywatelskich.
władza wykonawcza – Prezydent RP i Rada Ministrów
władza ustawodawcza – Sejm i Senat
władza sądownicza – sądy i trybunały
Zasada pluralizmu politycznego (art. 11) – gwarantuje swobodę zakładania i działania partii politycznych. W państwie różnorodne partie polityczne, które w granicach obowiązującego prawa mogą ze sobą rywalizować o władzę. Sposób tworzenia i działania partii politycznych określa konstytucja oraz ustawa o partiach politycznych.
Zasada sprawiedliwości społecznej (art. 2) – wszyscy obywatele wobec prawa są traktowani jednakowo.
Zasada prymatu konstytucji (art. 8) – najwyższym prawem w RP jest konstytucja; wszystkie inne akty prawne muszą być z nią zgodne.
Zasada godności człowieka (art. 30) – źródłem wolności i praw jednostki jest przyrodzona, nienaruszalna i niezbywalna godność człowieka. Poszanowanie i ochrona godności jednostki jest obowiązkiem władz publicznych.
Zasada społecznej gospodarki rynkowej (art. 20 i 21) – własność prywatna i wolności działalności gospodarczej są podstawą życia gospodarczego, a zadaniem państwa jest łagodzenie społecznych skutków wolnego rynku.
Zasada samorządności (art. 15 i 16) – władza w RP jest zdecentralizowana, a istotne kompetencje powinny należeć do jednostek samorządu terytorialnego. Wykonuje on część zadań publicznych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Konstytucję uchwala się inaczej niż inne ustawy. W głosowaniu uczestniczą dwie izby (Zgromadzenie Narodowe), a do uchwalenia potrzebna jest kwalifikowana większość 2/3 głosów. Konstytucja RP jest konstytucją sztywną – zmiana wymaga specjalnej procedury. W tym wypadku inicjatywa ustawodawcza przysługuje:
• 1/5 ustawowej liczbie posłów
• prezydentowi
• Senatowi
Sejm uchwala proponowane zmiany większością co najmniej 2/3 głosów w obecności przynajmniej połowy ustawowej liczby posłów, a Senat – bezwzględną liczbą głosów.