Question

Opisz sposób działania proroków mniejszych.

Na półtora kartki w zeszycie. Może być z jakiś stron byle by było;D

Proszę o pomoc...:)

Dam naj...;D

Pozdrawiam...;)

Answer 1

Zebrałam coś takiego, ale nie wiem czy CI się przyda.

 

 

Zwrot "mniejszy" odnosi się do długości ksiąg Proroków Mniejszych, które to są krótkie w porównaniu z innymi księgami biblijnymi, nie ma natomiast na celu pomniejszanie istotności ich treści.

 

 

Ozeasza- prorokował w Północnym Królestwie Izraela, od czasu Jeroboama II do okresu na krótko przed zajęciem Samarii przez Asyryjczyków w 722 p.n.e.

Treść księgi mówi alegorycznie m.in. o tym, że Bóg nakazał Ozeaszowi poślubić nierządnicę Gomerę, córkę Diblaima która kochała innego mężczyznę. Wykupił ją z niewoli będącej najprawdopodobniej efektem zadłużenia. Urodziła mu dwóch synów i córkę które nie były jego biologicznym potomstwem (Bóg zakazał Ozeaszowi współżycia ze swoją małżonka). Prorok użył swego nieszczęśliwego małżeństwa z kobietą rozpustną jako obrazu opuszczenia Boga przez Jego naród, czego wyrazem miały być imiona jego dzieci, Jizreel („Bóg zasiewa”), Niemiłowana (bądź „Nie doznająca miłosierdzia”), i Niemójlud (spotykana też wersja „Nie mój lud”). Mimo to Bóg obiecał „Uleczę ich niewierność i umiłuję ich z serca, bo gniew mój odwrócił się od nich”.

Jako pierwszy prorok porównał stosunek Narodu Wybranego do Boga do związku małżeńskiego.

Joela W swej księdze Joel opisuje plagę szarańczy i straszną suszę. Jego przesłanie było ostrzeżeniem dla Izraelitów. Wzywał do nawrócenia i mówił o nowej erze wylania Ducha Bożego na wszelkie ciało. Wtedy to Bóg pobłogosławi tych, którzy Mu zaufali AmosaPiętnował demoralizację, deprawujący luksus i nieprawości jakie spotykały niezamożnych mieszkańców Betel i Samarii, a wobec braku posłuchu zaczął przepowiadać kary Boże.

Różnił się on od innych proroków głównie tym, że nie był zrzeszony przy Świątyni, lecz został posłany przez Jahwe z osobistym objawieniem i misją.

Wizja religijna Amosa jest uniwersalistyczna: Bóg Jahwe Izraela jest Jedynym Bogiem całego świata i wszystkich narodów, czuwa nad sprawiedliwością, wyznacza nagrody i kary, lecz szczególnie dba o Swój naród wybrany, zaś władzę sprawuje ze Świątyni w Jeruzalem. Abdiasz sięga Abdiasza jest niemal dosłownym powtórzeniem fragmentu Księgi Jeremiasza (Jr 49, 7-22). Prorok występuje w niej przeciwko Edomitom. Przepowiedział zniszczenie Edomu za odmowę pomocy ludowi Bożemu w potrzebie. Po zniszczeniu Jerozolimy zadowoleni z tego Edomici zaczęli najeżdżać Judę. Prawdopodobnie to właśnie spowodowało wystąpienia Abdiasza przeciwko nim. Jonasz

Według Księgi Jonasza Bóg kazał mu udać się do Niniwy, stolicy Asyrii, wroga Izraela. Miał nawoływać jej mieszkańców, aby zaniechali swych niegodziwości. Jonasz chcąc uchylić się od tego wsiadł na statek udający się w przeciwnym kierunku, do Tarszisz. Rozpętała się burza i Jonasz wiedział, że stało się tak, gdyż uciekał przed Bogiem. Kazał załodze wyrzucić się za burtę. Kiedy to uczynili, sztorm ucichł, a Jonasz został połknięty przez wielką rybę, w której brzuchu spędził trzy dni i trzy noce.

Gdy Ryba wypluła go na brzeg, postanowił spełnić swą misję w Niniwie, której mieszkańcy w rezultacie okazali skruchę Bogu (wszyscy, począwszy od króla, zaczęli pościć i modlić się do Boga). Dzięki temu Jahwe odwołał zapowiedzianą karę za nieposłuszeństwo i miasto zostało oszczędzone Micheasz Autor Księgi Micheasza, która jest cytowana podczas Świąt Bożego Narodzenia, ponieważ zawiera proroctwo o narodzeniu mesjasza w Betlejem (Mi.5.1-2). Nahum Jego imię znaczy „pocieszyciel”. Księga Nahuma, której jest autorem zawiera proroctwa wygłoszone tuż przed zdobyciem Niniwy przez Babilon w 612 r. przed narodzeniem Chrystusa. Nahum przewidział, że Niniwa zostanie zniszczona ze względu na swe okrucieństwo wobec innych narodów. Porusza też temat upadku Aszura. Istnieją kontrowersje co do autorstwa psalmu otwierającego księgę. Habakuk W ikonografii wschodniej Habakuk przedstawiany jest jako młody człowiek w długim płaszczu, z czarnymi włosami, krótkimi lub opadającymi na ramiona. Często umieszczany jest obok innego proroka mniejszego, Nahuma, w stronę którego zwraca głowę. W lewej ręce trzyma zwój z fragmentem swojej księgi: "Bóg przychodzi od strony Temanu, Święty od strony gór Paran. Majestat Jego okrywa niebiosa, ziemia jest pełna Jego chwały" (Ha 3, 3). W sztuce zachodniej Habakuk przedstawiany jest jako stary, czasami zgarbiony mężczyzna w długim płaszczu. Ukazywany jest także jako niesiony za włosy przez anioła. Scena ta nawiązuje do opisu z księgi Daniela i ma symbolikę eucharystyczną. Sofoniasz Wierny tradycji monoteistycznej piętnował odstępstwa religijne i wieszcząc kary przygotował grunt na wprowadzenie reformy Jozjasza[. Przedstawiał nadejście Dnia Pańskiego jako dnia kary i sądu Bożego, wygłaszając jednocześnie przestrogi kierowane do przywódców, kapłanów i narodów. Sofoniasz wieszczył, iż egzekutorami kary za niesprawiedliwości i synkretyzm religijny będą najeźdźcy[ Aggeusz Działał w Jerozolimie około 520 r. przed Chrystusem. Wspólnie z Zachariaszem zachęcał Żydów do odbudowy Świątyni Jerozolimskiej. Nawoływał do wiary, a niedolę ludu przypisywał karze Bożej. Księga Aggeusza nie wnosi informacji o samym autorze. Zachariasz Wielu biblistów uważa go za kapłana, który według Księgi Nehemiasza (12, 16) stał na czele kapłańskiego rodu Iddo, świętyKościoła katolickiego. Rozdziały te zawierają 8 wizji dotyczących odbudowy świątyni i nadziei na odnowę moralną bytu narodowego. Zachariasz jest pierwszym prorokiem, którego wizje przybierają obrazy surrealistyczne, dlatego określa się go jako prekursora proroctw apokaliptycznych.

W swojej nauce podkreśla transcendencję Boga. Jest przejęty przede wszystkim troską o odbudowę Świątyni Jerozolimskiej, a także o świętość narodu. Przepowiadając przyszłość Zachariasz głęboko wierzył że: Jahwe zniszczy ciemiężycieli Izraela, wszyscy Żydzi wrócą do Jerozolimy, Świątynia będzie odbudowana, Jahwe zamieszka w Świątyni, Jerozolima będzie miastem otwartym, bez murów, poganie przyjmą wiarę w Boga, naród odnowi się moralnie i będzie żył w wewnętrznym pokoju, jak również z sąsiadami, nastanie zgoda między władzą cywilną i kapłanami oraz że posty obchodzone na pamiątkę zburzenia Jerozolimy zostaną zniesione

Malachiasz . Malachiasz określany jest jako pokutny kaznodzieja, przypominający Amosa, Micheasza i Izajasza W proroctwie gani występki i zapowiada Sprawiedliwy Sąd Boży (Ml 3,5) przedstawia wizję przymierza (Ml 2,10), ofiarę doskonałą (Ml 1,10), zapowiada także poprzednika mesjasza (Ml 3,1) i kapłaństwo. Korzystając, jako jedyny z autorów ksiąg profetycznych, z formy wypowiedzi ukształtowanej w okresie niewoli babilońskiej, polegającej na prowadzeniu polemiki z domyślnymi słuchaczami, wpłynął na utrwalenie tej formyStyl księgi zaliczany do prozy sprawia, że Malachiasz uznawany jest za prekursora żydowskich skrybów i talmudystów