TysiOl
„Upadek Ikara” jest jednym z najsłynniejszych obrazów Pietera Bruegela. Obraz ten powstał ok. 1562 r
Na pierwszy rzut oka, na płótnie znajduje się chłop orzący ziemię. Jest pochylony ubrany w brudną tunikę koloru szarego, czerwoną koszule i robocze buty. Jego głowę chroni czarna czapka. W jego lewej ręce znajduje się bat, który służy mu do popędzania konia, który ciągnie pług.
Na drugim planie tuż nad brzegiem morza stoi pasterz opierający się na kiju. Na sobie ma turkusowa koszulę i brązowe spodnie. Przy jego prawej nodze siedzi brązowy pies. W prawym dolnym rogu obrazu znajduje się rybak w białej koszuli, który prawą ręką zarzuca wędkę.
W głębi drugiego planu zauważamy statek, z rozwiniętymi białymi żaglami, które świadczą o płynięciu statku. Tonący Ikar znajduje się za statkiem, nad powierzchnię wody wystaje tylko noga lekkomyślnego marzyciela.
W tle dzieła po prawej stronie widać białe góry oraz okręt płynący w stronę portu.
Obraz ten bardzo mi się podoba. Malarz świetnie dobrał barwy obrazu, ukazując jednocześnie sprawy z życia codziennego i tragizm Ikara. Każdy szczegół jest widoczny, obraz jest czytelny
Na pierwszy rzut oka, na płótnie znajduje się chłop orzący ziemię. Jest pochylony ubrany w brudną tunikę koloru szarego, czerwoną koszule i robocze buty. Jego głowę chroni czarna czapka. W jego lewej ręce znajduje się bat, który służy mu do popędzania konia, który ciągnie pług.
Na drugim planie tuż nad brzegiem morza stoi pasterz opierający się na kiju. Na sobie ma turkusowa koszulę i brązowe spodnie. Przy jego prawej nodze siedzi brązowy pies. W prawym dolnym rogu obrazu znajduje się rybak w białej koszuli, który prawą ręką zarzuca wędkę.
W głębi drugiego planu zauważamy statek, z rozwiniętymi białymi żaglami, które świadczą o płynięciu statku. Tonący Ikar znajduje się za statkiem, nad powierzchnię wody wystaje tylko noga lekkomyślnego marzyciela.
W tle dzieła po prawej stronie widać białe góry oraz okręt płynący w stronę portu.
Obraz ten bardzo mi się podoba. Malarz świetnie dobrał barwy obrazu, ukazując jednocześnie sprawy z życia codziennego i tragizm Ikara. Każdy szczegół jest widoczny, obraz jest czytelny