piotrsk6Dwa lata (73- 71 p.n.e.) trwało największe w dziejach starożytnego Rzymu powstanie niewolników, zwane Powstaniem Spartakusa. Zostało ono wzniecone w Kapui, a jego przywódcą został pochodzący z Tracji gladiator imieniem Spartakus. Bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania było niewłaściwe traktowanie gladiatorów i chęć uzyskania przez nich wyższego statusu społecznego, jednakże po spektakularnym zwycięstwie powstańców w bitwie pod Wezuwiuszem zaczęli się do nich przyłączać również niewolnicy, którzy zbiegli z wielkich posiadłości ziemskich, na których byli wyzyskiwani do granic możliwości. Armia powstańców, w ciągu trwania powstania przemieściła się prawie przez cały Półwysep Apeniński odbywając wiele potyczek zbrojnych w tym dziewięć dużych bitew, z których ostatnia , nad rzeką Silarus przyniosła śmierć Spartakusowi i upadek całemu powstaniu. Po upadku powstania ukrzyżowano 6 tysięcy jego uczestników, jednak samo powstanie przyniosło pozytywne efekty w formie zmian umniejszających rolę niewolników w gospodarce rzymskiej.