cebula1844
- w 1216 roku tron angielski objął Henryk III (1216 - 1272), - Henryk III dość szybko popadł w konflikt społeczeństwem w efekcie nakładania wysokich podatków i towarzyszącej temu rozrzutności, - baronowie, rycerze i mieszczanie domagali się reform mających na celu ograniczenie samowoli królewskiej i poddanie polityki króla kontroli, - król początkowo wyraził zgodę na reformy, ale ostatecznie wycofał się z nich, co wywołało gniew części baronów, szlachty i mieszczan, - 1263 rok - początek wojny domowej w Anglii - przywódcą baronów był Szymon de Montfort, - 1264 rok - w bitwie pod Lewes de Montfort rozbił armię królewską i wziął do niewoli Henryka III, - po bitwie pod Lewes Szymon de Montfort stał się faktycznym władcą Anglii - chcąc sobie zapewnić szersze poparcie społeczne zwołał w 1265 roku zgromadzenie, do którego weszli baronowie, po dwóch rycerzy z każdego hrabstwa i po dwóch mieszczan z niektórych większych miast - datę tę uznaje się za początek Parlamentu angielskiego, mimo że Montfort nie miał intencji tworzenia nowej i stałej instytucji, - 1265 rok - de Montfort poległ w bitwie pod Evesham, która była klęską jego stronników, - wprawdzie wojna domowa trwała do 1267 roku, kiedy przegrywającym baronom udało się zawrzeć z królem porozumienie - niezależnie od klęski buntu Parlament pozostał trwałą instytucją, - Parlament Wzorowy - zgromadzenie zwołane przez Edwarda I w listopadzie 1295 roku - idealizowane następnie jako wzór dla wszystkich innych Parlamentów, ponieważ uchodziło za prawdziwą reprezentację narodu; obok earlów (7), baronów (41), arcybiskupów, biskupów i opatów (70), dwóch rycerzy z każdego hrabstwa, dwóch reprezentantów z każdego miasta królewskiego, Edward I powołał w jego skład także przedstawicieli niższego duchowieństwa (po jednym z każdej kapituły katedralnej lub po dwóch z każdej diecezji), - model ten się nie utrwalił - niższe duchowieństwo zrezygnowało z udziału w parlamencie na rzecz synodu prowincjonalnego a podczas reformacji zniknęli z Parlamentu przedstawiciele klasztorów, - początkowo Parlament miał charakter rozszerzonej Rady Królewskiej - dopiero w drugiej połowie XIV wieku Parlament uformował się jako ciało dwuizbowe: Izba Wyższa, czyli Izba Lordów i Izba Niższa, czyli Izba Gmin, - Izba Wyższa (nazwa Izba Lordów pojawiła się dopiero na początku XVI wieku) to dawne zgromadzenie baronów, czyli bezpośrednich wasali króla - baronów nazywano parami: ~ parów duchownych (arcybiskupów, biskupów i opatów) było więcej niż świeckich, ~ w przypadku parów świeckich tytuł para był dziedziczny na zasadzie primogenitury, ~ król miał prawo nadawania tytułu para, co oznaczało, że skład tej izby ulegał stałemu powiększaniu w wyniku wprowadzania nowych osób, ~ izba ta skupiła przede wszystkim funkcje sądowe (np. od końca XIV wieku sądziła osoby oskarżone o nadużycie władzy; oskarżenie to wnosiła Izba Gmin - był to tzw. impeachment, który stał się podstawą późniejszej odpowiedzialności ministrów), - Izba Niższa, albo Izba Gmin - zasiadali w niej przedstawiciele rycerstwa i uprzywilejowanych miast: ~ po dwóch rycerzy z każdego hrabstwa, wybieranych przez właścicieli ziemskich posiadających odpowiednie dochody (cenzus majątkowy) - tak uregulowano sprawę wyborów w 1429 roku - regulacja ta obowiązywała do reformy wyborczej w 1832 roku, ~ po dwóch mieszczan z każdego uprzywilejowanego miasta - w XIII wieku uprawnienie do wysyłania posłów posiadało 21 miast, w XV wieku już 112, ~ mieszczanie mieli ilościową przewagę w Izbie Gmin, ~ od 1376 roku pojawił się przewodniczący Izby Gmin tj. speaker - funkcję tę mógł sprawować jedynie przedstawiciel rycerstwa, - kompetencje Parlamentu: ~ przede wszystkim sprawy podatkowe - od 1297 roku niezmienna stała się zasada zgody Parlamentu na podatki bezpośrednie, ~ inicjatywa ustawodawcza - tzn. przedstawiał królowi petycję o wydanie nowej ustawy, którą monarcha mógł jednak odrzucić, - od 1341 roku przyjęto zasadę, że uchwalanie i znoszenie ustaw należy do króla "za zgodą parów i gmin" - żadna ustawa nie była więc ważna bez zgody króla, Izby Lordów i Izby Gmin, - za Parlament, jako reprezentację królestwa, uważano króla i trzy stany królestwa, tj. parów duchownych, parów świeckich i Gminy, - król miał w parlamencie stanowisko równorzędne z Izbą Lordów i Izbą Gmin-nie podlegał Parlamentowi, - król zwoływał Parlament kiedy chciał i w wyznaczonym przez siebie miejscu, - król posiadał prawo dyspensy, tj. zwalniania w konkretnych przypadkach od przepisów ustawy i prawo suspensy, tj. zawieszania mocy ustaw, - cechy charakterystyczne Parlamentu angielskiego: ~ nie było w nim - jak na kontynencie - podziałów stanowych - w Izbie Gmin zasiadali obok siebie przedstawiciele szlachty i mieszczanie, ~ Parlament podejmował uchwały w drodze kolejnego rozpatrywania ustaw przez poszczególne izby - w innych zgromadzeniach stanowych każdy stan obradował oddzielnie i podejmował odrębne uchwały, niezależnie od obrad innych stanów, ~ prawa wyborcze opierały się na cenzusie majątkowym, a nie na przynależności stanowej, ~ wykształciły się w nim podstawy instytucji nietykalności poselskiej.
- Henryk III dość szybko popadł w konflikt społeczeństwem w efekcie nakładania wysokich podatków i towarzyszącej temu rozrzutności,
- baronowie, rycerze i mieszczanie domagali się reform mających na celu ograniczenie samowoli królewskiej i poddanie polityki króla kontroli,
- król początkowo wyraził zgodę na reformy, ale ostatecznie wycofał się z nich, co wywołało gniew części baronów, szlachty i mieszczan,
- 1263 rok - początek wojny domowej w Anglii - przywódcą baronów był Szymon de Montfort,
- 1264 rok - w bitwie pod Lewes de Montfort rozbił armię królewską i wziął do niewoli Henryka III,
- po bitwie pod Lewes Szymon de Montfort stał się faktycznym władcą Anglii - chcąc sobie zapewnić szersze poparcie społeczne zwołał w 1265 roku zgromadzenie, do którego weszli baronowie, po dwóch rycerzy z każdego hrabstwa i po dwóch mieszczan z niektórych większych miast - datę tę uznaje się za początek Parlamentu angielskiego, mimo że Montfort nie miał intencji tworzenia nowej i stałej instytucji,
- 1265 rok - de Montfort poległ w bitwie pod Evesham, która była klęską jego stronników,
- wprawdzie wojna domowa trwała do 1267 roku, kiedy przegrywającym baronom udało się zawrzeć z królem porozumienie - niezależnie od klęski buntu Parlament pozostał trwałą instytucją,
- Parlament Wzorowy - zgromadzenie zwołane przez Edwarda I w listopadzie 1295 roku - idealizowane następnie jako wzór dla wszystkich innych Parlamentów, ponieważ uchodziło za prawdziwą reprezentację narodu; obok earlów (7), baronów (41), arcybiskupów, biskupów i opatów (70), dwóch rycerzy z każdego hrabstwa, dwóch reprezentantów z każdego miasta królewskiego, Edward I powołał w jego skład także przedstawicieli niższego duchowieństwa (po jednym z każdej kapituły katedralnej lub po dwóch z każdej diecezji),
- model ten się nie utrwalił - niższe duchowieństwo zrezygnowało z udziału w parlamencie na rzecz synodu prowincjonalnego a podczas reformacji zniknęli z Parlamentu przedstawiciele klasztorów,
- początkowo Parlament miał charakter rozszerzonej Rady Królewskiej - dopiero w drugiej połowie XIV wieku Parlament uformował się jako ciało dwuizbowe: Izba Wyższa, czyli Izba Lordów i Izba Niższa, czyli Izba Gmin,
- Izba Wyższa (nazwa Izba Lordów pojawiła się dopiero na początku XVI wieku) to dawne zgromadzenie baronów, czyli bezpośrednich wasali króla - baronów nazywano parami:
~ parów duchownych (arcybiskupów, biskupów i opatów) było więcej niż świeckich,
~ w przypadku parów świeckich tytuł para był dziedziczny na zasadzie primogenitury,
~ król miał prawo nadawania tytułu para, co oznaczało, że skład tej izby ulegał stałemu powiększaniu w wyniku wprowadzania nowych osób,
~ izba ta skupiła przede wszystkim funkcje sądowe (np. od końca XIV wieku sądziła osoby oskarżone o nadużycie władzy; oskarżenie to wnosiła Izba Gmin - był to tzw. impeachment, który stał się podstawą późniejszej odpowiedzialności ministrów),
- Izba Niższa, albo Izba Gmin - zasiadali w niej przedstawiciele rycerstwa i uprzywilejowanych miast:
~ po dwóch rycerzy z każdego hrabstwa, wybieranych przez właścicieli ziemskich posiadających odpowiednie dochody (cenzus majątkowy) - tak uregulowano sprawę wyborów w 1429 roku - regulacja ta obowiązywała do reformy wyborczej w 1832 roku,
~ po dwóch mieszczan z każdego uprzywilejowanego miasta - w XIII wieku uprawnienie do wysyłania posłów posiadało 21 miast, w XV wieku już 112,
~ mieszczanie mieli ilościową przewagę w Izbie Gmin,
~ od 1376 roku pojawił się przewodniczący Izby Gmin tj. speaker - funkcję tę mógł sprawować jedynie przedstawiciel rycerstwa,
- kompetencje Parlamentu:
~ przede wszystkim sprawy podatkowe - od 1297 roku niezmienna stała się zasada zgody Parlamentu na podatki bezpośrednie,
~ inicjatywa ustawodawcza - tzn. przedstawiał królowi petycję o wydanie nowej ustawy, którą monarcha mógł jednak odrzucić,
- od 1341 roku przyjęto zasadę, że uchwalanie i znoszenie ustaw należy do króla "za zgodą parów i gmin" - żadna ustawa nie była więc ważna bez zgody króla, Izby Lordów i Izby Gmin,
- za Parlament, jako reprezentację królestwa, uważano króla i trzy stany królestwa, tj. parów duchownych, parów świeckich i Gminy,
- król miał w parlamencie stanowisko równorzędne z Izbą Lordów i Izbą Gmin-nie podlegał Parlamentowi,
- król zwoływał Parlament kiedy chciał i w wyznaczonym przez siebie miejscu,
- król posiadał prawo dyspensy, tj. zwalniania w konkretnych przypadkach od przepisów ustawy i prawo suspensy, tj. zawieszania mocy ustaw,
- cechy charakterystyczne Parlamentu angielskiego:
~ nie było w nim - jak na kontynencie - podziałów stanowych - w Izbie Gmin zasiadali obok siebie przedstawiciele szlachty i mieszczanie,
~ Parlament podejmował uchwały w drodze kolejnego rozpatrywania ustaw przez poszczególne izby - w innych zgromadzeniach stanowych każdy stan obradował oddzielnie i podejmował odrębne uchwały, niezależnie od obrad innych stanów,
~ prawa wyborcze opierały się na cenzusie majątkowym, a nie na przynależności stanowej,
~ wykształciły się w nim podstawy instytucji nietykalności poselskiej.