Park Narodowy Serengeti – park narodowy położony w północno-zachodniej Tanzanii, w centralnej części równiny Serengeti, na wsch. od Jeziora Wiktorii. Należy do największych i najbardziej znanych obszarów chronionych na świecie. Jego powierzchnia wynosi 14 763 km². Ochroną rezerwatową objęty w 1929, a w 1951 uzyskał status parku narodowego. Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Park narodowy Serengeti obejmuje płaską równinę porośniętą trawiastą sawanną, z pojedynczymi skalistymi wzgórzami i kępami drzew akacjowych. Słynie z migrujących sezonowo (w porze suchej, od października do maja) wielomilionowych stad kopytnych: antylop, zebr, gazeli Thompsona i Granta, bawołów. Poza tym żyją tam: żyrafy, słonie, nosorożce, a z drapieżników: krokodyle, lwy, lamparty, gepardy, hieny, likaony, szakale, pytony.Park Narodowy Serengeti to miejsce licznych safari.
Serengeti jest jednym z najbardziej znanych parków świata. Do dziś żyją tam stada wielkich zwierząt i dlatego odpowiada wyobrażeniom większości ludzi o afrykańskiej przyrodzie. Park Narodowy Serengeti leży w Tanzanii. Zajmuje powierzchnie 14,5 tysiąca km2. Na jego terytorium znajduje się wiele pierwotnych biotopów- bezkresne sawanny, lasy, busz i gęsto porośnięte krzewami doliny rzek. Krajobraz Parku Narodowego Serengeti ukształtował się w następstwie działalności wulkanów, przez wieki formowały go potem słońce, wiatr i deszcz. Skały granitowe, które na sawannie przybrały kształt niewielkich wzniesień, stanowią kręgosłup całego regionu. Wokół nich gromadziły się pyły wulkaniczne i popioły, które pod wpływem wielu czynników stworzyły podstawę bezkresnych równin. Południową część Parku Serengeti tworzą otwarte, trawiaste równiny. W porze deszczowej, od listopada do maja, porośnięte są gęstą, świeżą trawą i stanowią raj dla stad wielkich zwierząt kopytnych. Kiedy w czerwcu deszcze ustają i słońce zaczyna niemiłosiernie prażyć, na ziemi pozostaje wyłącznie krótka, brązowawa trawa. Serce Serengeti stanowią bezkresne sawanny, na których wyrastają pojedyncze akacje, dające drapieżnikom w południe, podczas największych upałów, cenny cień. Na skraju sawanny leżą porośnięte rzadkimi lasami wzniesienia, na zachodzie, w pobliżu jeziora Wiktorii, na brzegach rzeki Grumeti, rosną gęste lasy. W rzece Grumeti, w pobliżu jeziora Wiktorii, w płytkiej wodzie przybrzeżnej przebywają wielkie krokodyle nilowe i czekają, aż nieuważne i spragnione zwierzę przyjdzie się napić w ich rewir. Atakują wówczas błyskawicznie i wciągają zdobycz pod wodę. W Serengeti żyją także żmija gabońska, śmiertelnie jadowita mamba czarna i pyton królewski. Licznie występuje tu też agama, która chętnie wygrzewa się w promieniach porannego słońca na skalach i kamieniach. W Serengeti żyje około 500 gatunków ptaków. Do najpopularniejszych należy wikłacz czerwonodzioby i synogarlica senegalska, której gruchanie niesie się nad sawannami. Gdy w listopadzie rozpoczyna się pora deszczowa, zlatują się stada ptaków wędrownych z Europy i Azji, by przeczekać zimę. Wiedzą, że nie zabraknie im tu owadów. Owadami żywią się np. europejskie jaskółki, jerzyki i bociany. Pustułki i kanie rzucają się z góry na drobne gryzonie. Lasy na terenach Serengeti zamieszkuje trójkolorowy szpak afrykański, który ma jasnoniebieski napierśnik, kasztanawobrązowe nogi i czerwoną głowę. Na sawannach zobaczyć także można strusia Afrykańskiego. Ten największy ptak na świecie, dzięki długim nogom i szyi dobrze widzi, całą okolicę. Dostrzega niebezpieczeństwo z dużej odległości i może ostrzec nie tylko swych towarzyszy, ale i inne zwierzęta. Dlatego wiele kopytnych trzyma się blisko stad strusi. Gdy jakiś drapieżnik upoluje łup, gromadzą się wokół niego przedstawiciele tzw. ”policji sanitarnej”- sępy i marabuty. Siadają na pobliskich drzewach lub krążą w powietrzu i czekają na resztki. Marabuty odganiają nawet niekiedy hieny od ich łupów.
Park Narodowy Serengeti – park narodowy położony w północno-zachodniej Tanzanii, w centralnej części równiny Serengeti, na wsch. od Jeziora Wiktorii. Należy do największych i najbardziej znanych obszarów chronionych na świecie. Jego powierzchnia wynosi 14 763 km². Ochroną rezerwatową objęty w 1929, a w 1951 uzyskał status parku narodowego. Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Park narodowy Serengeti obejmuje płaską równinę porośniętą trawiastą sawanną, z pojedynczymi skalistymi wzgórzami i kępami drzew akacjowych. Słynie z migrujących sezonowo (w porze suchej, od października do maja) wielomilionowych stad kopytnych: antylop, zebr, gazeli Thompsona i Granta, bawołów. Poza tym żyją tam: żyrafy, słonie, nosorożce, a z drapieżników: krokodyle, lwy, lamparty, gepardy, hieny, likaony, szakale, pytony.Park Narodowy Serengeti to miejsce licznych safari.
Serengeti jest jednym z najbardziej znanych parków świata. Do dziś żyją tam stada wielkich zwierząt i dlatego odpowiada wyobrażeniom większości ludzi o afrykańskiej przyrodzie. Park Narodowy Serengeti leży w Tanzanii. Zajmuje powierzchnie 14,5 tysiąca km2. Na jego terytorium znajduje się wiele pierwotnych biotopów- bezkresne sawanny, lasy, busz i gęsto porośnięte krzewami doliny rzek.
Krajobraz Parku Narodowego Serengeti ukształtował się w następstwie działalności wulkanów, przez wieki formowały go potem słońce, wiatr i deszcz. Skały granitowe, które na sawannie przybrały kształt niewielkich wzniesień, stanowią kręgosłup całego regionu. Wokół nich gromadziły się pyły wulkaniczne i popioły, które pod wpływem wielu czynników stworzyły podstawę bezkresnych równin. Południową część Parku Serengeti tworzą otwarte, trawiaste równiny. W porze deszczowej, od listopada do maja, porośnięte są gęstą, świeżą trawą i stanowią raj dla stad wielkich zwierząt kopytnych. Kiedy w czerwcu deszcze ustają i słońce zaczyna niemiłosiernie prażyć, na ziemi pozostaje wyłącznie krótka, brązowawa trawa. Serce Serengeti stanowią bezkresne sawanny, na których wyrastają pojedyncze akacje, dające drapieżnikom w południe, podczas największych upałów, cenny cień. Na skraju sawanny leżą porośnięte rzadkimi lasami wzniesienia, na zachodzie, w pobliżu jeziora Wiktorii, na brzegach rzeki Grumeti, rosną gęste lasy.
W rzece Grumeti, w pobliżu jeziora Wiktorii, w płytkiej wodzie przybrzeżnej przebywają wielkie krokodyle nilowe i czekają, aż nieuważne i spragnione zwierzę przyjdzie się napić w ich rewir. Atakują wówczas błyskawicznie i wciągają zdobycz pod wodę. W Serengeti żyją także żmija gabońska, śmiertelnie jadowita mamba czarna i pyton królewski. Licznie występuje tu też agama, która chętnie wygrzewa się w promieniach porannego słońca na skalach i kamieniach.
W Serengeti żyje około 500 gatunków ptaków. Do najpopularniejszych należy wikłacz czerwonodzioby i synogarlica senegalska, której gruchanie niesie się nad sawannami. Gdy w listopadzie rozpoczyna się pora deszczowa, zlatują się stada ptaków wędrownych z Europy i Azji, by przeczekać zimę. Wiedzą, że nie zabraknie im tu owadów. Owadami żywią się np. europejskie jaskółki, jerzyki i bociany. Pustułki i kanie rzucają się z góry na drobne gryzonie. Lasy na terenach Serengeti zamieszkuje trójkolorowy szpak afrykański, który ma jasnoniebieski napierśnik, kasztanawobrązowe nogi i czerwoną głowę. Na sawannach zobaczyć także można strusia Afrykańskiego. Ten największy ptak na świecie, dzięki długim nogom i szyi dobrze widzi, całą okolicę. Dostrzega niebezpieczeństwo z dużej odległości i może ostrzec nie tylko swych towarzyszy, ale i inne zwierzęta. Dlatego wiele kopytnych trzyma się blisko stad strusi. Gdy jakiś drapieżnik upoluje łup, gromadzą się wokół niego przedstawiciele tzw. ”policji sanitarnej”- sępy i marabuty. Siadają na pobliskich drzewach lub krążą w powietrzu i czekają na resztki. Marabuty odganiają nawet niekiedy hieny od ich łupów.
Liczę na Naj :)