Na szczycie Mount Blanc Kordian wygłasza monolog, w którym walczy o losy narodu. bohater zmienia się z romantyka w patriotę. Od początku monologu Kordian chce stanąć na czele narodu i walczyć o jego wolność. w dalszej części utworu Kordian wywyższa się, swą siłę porównuje do Boga. uważa że jest w stanie wzbudzić ducha walki w Polakach, później jednak zaczyna w to wątpić. Na szczycie czuję się jak nowonarodzony, przybiera postać Winkelrieda narodów.
zbliżając się do Boga mówi: "Jam posąg człowieka na posągu świata."
Na szczycie Mount Blanc Kordian wygłasza monolog, w którym walczy o losy narodu. bohater zmienia się z romantyka w patriotę. Od początku monologu Kordian chce stanąć na czele narodu i walczyć o jego wolność. w dalszej części utworu Kordian wywyższa się, swą siłę porównuje do Boga. uważa że jest w stanie wzbudzić ducha walki w Polakach, później jednak zaczyna w to wątpić.
Na szczycie czuję się jak nowonarodzony, przybiera postać Winkelrieda narodów.
zbliżając się do Boga mówi: "Jam posąg człowieka na posągu świata."