Question

"Omów i scharakteryzuj bohaterów literatury doby zaborów" Potrzebuje 3 bohaterów = 3ksiązki ;)

Answer 1

Żołnierz - Osoba odbywająca służbę wojskową. Członek sił zbrojnych danego 
państwa. Literatura ukazuje go najczęściej jako prostego wojaka, który 
dzielnie walczy do końca, przewyższając swoją postawą oficerów. Bywa także, 
że żołnierz ma skłonności do ubarwiania opowieści o swoich przygodach. 
Biblia (ST) - Żołnierze filistyńscy kpią z mizernej postury Dawida, który 
staje do pojedynku z olbrzymem Goliatem. 
Juliusz Cezar "Pamiętniki o wojnie z Galiami" - Cezar wysławia dzielność i 
waleczność legionistów rzymskich, których przeciwstawia tchórzliwym i 
podstępnym Galiom. 
Plaut "Żołnierz samochwał" -Bohaterem komedii jest Pyrogopolinikes, nadęty 
i zarozumiały pogromca królów i wnuk samej Wenery, który opowiada o swoich 
niezwykłych czynach żołnierskich, ale w chwili próby okazuje się tchórzem. 
J. Kochanowski "Pieśń o spustoszeniu Podola przez Tatarów" (Pieśń V, Ks. H) 
- Polsce potrzebne jest regularne wojsko, bo zawodowy żołnierz będzie 
zawsze gotów do obrony kraju i można będzie w przyszłości uniknąć takich 
klęsk, jak najazd na Podole. 
J.Ch. Pasek "Pamiętniki" - Pasek jest dzielnym i karnym żołnierzem, który 
wykonuje rozkazy dowódców, choć zdarza się nieraz, że muszą go oni ratować 
z opresji. Swój udział w wojnach traktuje jako spełnienie obowiązku wobec 
Boga i ojczyzny, ale także jako sposób na zgromadzenie majątku. 

A. Mickiewicz "Śmierć pułkownika" 

- Emilia Plater umiera jak prawdziwy żołnierz - w wyniku odniesionych ran. 
Przed śmiercią żegna swoje rynsztunki, a starzy żołnierze, którzy przez 
całe życie nie uronili jednej Izy, teraz, widząc to, płaczą. 
A. Mickiewicz "Reduta Ordona" - Polski żołnierz dzielnie walczy do końca, 
bo jego sprawa jest słuszna. Ordon, by nie oddać Rosjanom twierdzy, wysadza 
się wraz z nią w powietrze. 
J. Słowacki "Sowiński w okopach Woli" - Stary, kaleki jenerał Sowiński 
walczy do końca i umiera śmiercią bohatera. 
A. Fredro "Zemsta" - Papkin to postać wzorowana na bohaterze komedii Plau- 
ta. Jak żołnierz samochwała, przedstawia siebie Papkin jako niezwykle 
walecznego i odważnego żołnierza, który samym swoim pojawieniem się na polu 
bitwy wzbudzał strach we wrogach, bo wszyscy doskonale znali ostrze jego 
Artemizy. Jednak rzeczywistość jest zupełnie inna. Papkin to tchórz, który 
unika jakiejkolwiek walki (scena z murarzami). 
S. Wyspiański "Warszawianka" - Stary Wiarus, który przynosi meldunek 
Chłopickiemu, jest prostym żołnierzem, jak wielu innych, dzielnie walczącym 
do końca. Poszedł do powstania nie po to, żeby pięknie zginąć, ale po to, 
żeby zwyciężyć. 
B. Leśmian "Żołnierz" - Kaleki żołnierz powraca z wojny do rodzinnej wsi, 
ale wszyscy się od niego odwracają. Idzie więc do przydrożnej figury 
Chrystusa i proponuje ukrzyżowanemu wspólną wędrówkę. I wyruszają razem w 
świat, wzajemnie się wspierając. 
J. Haśek "Przygody dobrego wojaka Szwejka" - Szwejk dobrowolnie idzie na 
wojnę. W swojej głupocie zgłasza się do c.k. armii i wyrusza na front. 
Wypełniając ściśle wszystkie rozkazy, mimowolnie ukazuje ich absurdalność. 
Jego przygody stają się dla Haska pretekstem do ukazania rozpadu monarchii 
austro-- węgierski ej. 
J. Drda "Igraszki z diabłem" - Dzielny żołnierz, Marcin Kabat, radzi sobie 
doskonale w każdej sytuacji. Udaje mu się nawet zwyciężyć diabła i wydrzeć 
mu cyrograf na dwie niewinne dziewicze dusze. 
W. Broniewski "Żołnierz polski" - 
patrz: powrót. 
K.I. Gałczyński "Pieśń o żołnierzach z Westerplatte" - patrz: wojna. 
F. Konarski "Czerwone maki na Monte Cassino" - Popularna piosenka ukazuje 
bohaterstwo polskich żołnierzy zdobywających klasztor na Monte Cassino. 
Konarski podkreśla poświęcenie i determinację Polaków, dla których od 
śmierci silniejszy był gniew. Podczas bitwy poległo ich tak wielu, że maki 
na Monte Cassino czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosty krwi. 
R. Bratny "Kolumbowie. Rocznik dwudziesty" - Główni bohaterowie powieści, 
żołnierze Armii Krajowej, uczestnicy powstania warszawskiego to m.in.: 
Zygmunt, Kolumb, Jerzy, Olo, Malutki, bracia Jagiełłowie. Dla nich takie 
słowa, jak: honor, ojczyzna, przyjaźń nie były pusto brzmiącymi hasłami. 
Bratny pokazał swoich bohaterów jako tych, którzy w czyn wprowadzili słowa 
wiersza Słowackiego ("Testament mój"): A kiedy trzeba, na śmierć idą po 
kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec. Zostało to pokazane 
zwłaszcza w tomie JJ ("Śmierć po raz drugi"), poświęconym powstaniu 
warszawskiemu. Patrz: miłość do ojczyzny. 
J. Przymanowski "Czterej pancerni i pies" - Dzielni polscy żołnierze u boku 
żołnierzy radzieckich prowadzą wojnę z hitlerowcami, przeżywając wiele 
niezwykłych przygód. 
M. Wańkowicz "Szkice spod Monte Cassino" - patrz: wojna. 
J. Jones "Stąd do wieczności" - 1) 
Robert Lee Prewitt (główny bohater 

powieści) kocha wojsko, do armii Stanów Zjednoczonych zaciągnął się na 30 
lat. Właściwie jest wzorem żołnierza -jak ocenia go jego przyjaciel i 
przełożony, sierżant Warden - a jednak ciągle pozostaje szeregowcem. 
Dlaczego? Otóż Prewitt zdecydował, że do zrobienia kariery w wojsku nie 
będzie wykorzystywał swoich umiejętności bokserskich, toteż odmówił udziału 
w drużynie kapitana Holmesa. Wówczas rozpoczęło się łamanie charakteru. 
Prewitt zwycięsko przeszedł wszystkie stopnie "obróbki", by następnie 
głupio zginąć w momencie dla prawdziwego żołnierza najmniej odpowiednim: w 
chwili ataku Japończyków na Hawaje nie było go w koszarach, później wracał 
do jednostki i został przypadkowo zastrzelony podczas rutynowej kontroli 
dokumentów przez patrol żandarmerii, przed którym nie próbował nawet 
uciekać, bo jako wzorowy żołnierz wiedział, że jego koledzy po prostu 
wykonują swoje obowiązki. 2) Tak naprawdę kompania G. jest najlepsza w 
jednostce, bo ma swego sierżanta - szefa Milta Wardena, który, podobnie jak 
Prewitt, jest wzorem żołnierza. I właśnie dlatego nie chce nawet starać się 
o stopień oficerski, bo gardzi "gogusiami" z West Point, którzy znają armię 
tylko teoretycznie, a zainteresowani są wyłącznie robieniem karier i 
pieniędzy oraz ciągle nowymi romansami. 
J. Heller "Paragraf 22" - Jest to powieść o wojnie i żołnierzach, 
pokazanych zarówno indywidualnie, jak też anonimowo. Główną postacią jest 
Yos-sarian, będący typem antybohatera: nie interesuje go walka ani 
zdobywanie odznaczeń, nie jest dumny z faktu bycia żołnierzem armii Stanów 
Zjednoczonych. Yossarian chce przeżyć za wszelką cenę - mogą go nazwać 
tchórzem, uznać za wariata, człowieka chorego na jakąkolwiek nieuleczalną 
chorobę, cokolwiek - byle nie latać i dotrwać do końca wojny, której 
bezsens dostrzega każdego dnia, zaś działanie paragrafu 22 potwierdza tylko 
absurdalność wydarzeń, w które jako żołnierz - niezależnie od swej woli - 
został włączony. 
J. Clavell "Król szczurów" - patrz wojna. 
K. Yonnegut "Rzeźnia numer pięć" - 
patrz: błazen, everyman. 
* "Mięso armatnie ma też prawo głosu". (A. Słonimski) 
* "Kiedy się wypełniły dni i przyszło zginąć latem, prosto do nieba 
czwórkami szli żołnierze z Westerplatte". (K. I. Gałczyński)http://efactory.pl/polski/54-MOTYWY/Żołnierz.txt