Oceńcie moją pracę- Dawno, dawno temu w pewnej małej wiosce żył młody chłopiec o imieniu Mateusz. Młodzieniec wiedział że nie jest synem swojej dotychczas nazywanej matką, kobiety. Jego życie płyneło codziennie tak sam, pracował jak każdy mężczyzna w wiosce. Po kilkunastu latach, gdy Mateusz był już pełnoletni dostał ilst od samego króla. W którym było napisane: Drogi Mateuszu! Wiem że to niesprawiedliwe iż musiałeś przez tyle lat żyć jak większość mych poddanych, ale Twoi rodzice nie mogli wychować Cię w zamku, jak każdego Króla, ponieważ groziło by Ci duże niebezpieczeństwo. Piszę do Ciebię ten list z myślą że zajmiesz moje miejsce na tronie, które Ci się z pewnością należy. Wiem że jesteś już dorosły i podejmiesz dorosłą decyzję. Król Marek III Po przeczytaniu listu, Mateusz zastanawiał się jak będzie wyglądało jego życie za kilka lat kiedy już będzie ukoronowany i ogłoszony na nowego króla. Po porozumieniu się ze swoimi przybranymi rodzicami, postanowił wybrać się do zamku na rozmowę z władcą. Marek chętnie zaprosił go do sali tronowej gdzie wytłumaczył chłopcowi na czym polega władza królewska. Dzięki jego radom, już wiedział że władza królewska nie polega tylko na siedzeniu na tronie. Został oprowadzony po pałacu i zapoznany ze swoim przyszłym szambelanem. Po powrocie do domu zaczął opowiadać że już następnego ranka musi przenieść się do zamku. Po dobrze przespanej nocy i spakowaniu najpotrzebniejszych rzeczy, Mateusz wybrał się ponownie do zamku. Został tam nauczony wszystkich niezbędnych rzeczy. Po miesiącu nauki chłopca, zmarł poprzedni król Marek. Ze względu na słabo rozwiniętą medycynę w ich kraju, niestety nie znaleziono leku na chorobę Marka. Kilka dni po jego śmierci, Mateusz został koronowany na króla Polski. Był dobrym, choć trochę skąpym królem. Pewnego dnia, obudziły go hałasy wydobywające się zaaokna. Wyjrzał więc, i ujrzał kobietę wysiadającą z powozu. Po chwili zbiegł do szambelana pytając kto to jest. Wytłumaczył on królowi że nadeszła pora by ożenił się z księżną Niemiec, Pilawą. Ze względu na różne nieporozumienia z sąsiadami, ostatni władca zadecydował że chłopak musi poślubić księżną, co doprowadzi do pokoju pomiędzy dwoma państwami. Mateusz postanowił poznać swoją przyszłą żonę. Okazało się że mają dużo wspólnego, i naprawdę się lubią. Po długim spacerze po królewskich ogrodach, Pilawa poszła do swojej komnaty. Mężczyzna zaś do szambelana. I tak po kilku miesiącach doszło do ślubu. Kobieta zawsze nocą wymykała się do biednych ludzi i rozdawała im pieniądze, jedzenie i pomagała w różych pracach. Dzięki temu była bardziej kochana przez poddanych niż Mateusz. Po pewnym czasie, zaczął coś podejrzewać i nocą poszedł za żoną. Gdy zobaczył powód wymykania się z zamku, ledwo powstrzymał się od krzyku. Lecz poczekał chwilę aż będzie wracać. Pilawa po dumnie skończonej pomocy, wracała do pałacu, wtedy Mateusz podbiegł do niej, chwycił ją za rękę i zaczął robić wyrzuty. Posłuszna Pilawa obiecała że więcej nie wyjdzie nocą z zamku. Poszli więc razem do komnaty. Kobieta nie mogła usnąć, wiedząc że ktoś w wiosce codzienne umiera niewiadomo z jakiej przyczyny. Gdy jej mąż wyjechałdo władcy Francji, Pilawa zleciła budowanie labolatorium, dzięki czemu medycyna w kraju się rozwinie. Labolatorium miało powstać w niepotrzebnych tunelach pod pałacem. Po miesiącu wszystko bylo już gotowe, a mąż jeszcze nie wracał. Kobieta do powrotu Mateusza, bardzo dużo czasu spędzała pod ziemią aby ratować poddanych. Niestety przed mężem w zamku, ani pod zamkiem nic się nie ukryje. Zamknął więc na kłudkę drzwi prowadzące do podziemnego pomieszczenia. Pilawa była załamana widząc obojętność mężczyzny z którym musi żyć już do końca. Pewnego dnia miała odbyć się parada na cześć rocznicy ślubu z Pilawą. Lud zebrał się przy szosie po której przejeżdżała kareta. Następnego dnia, Mateusz nie mógł wstać o własnych siłach z łóżka, prawdopodobnie miał wysoką gorączkę i duszący kaszel. Kobieta nie potrafiła się bezczynnie przyglądać jak jej mąż umiera. Cienkim drutem otworzyła drzwi do labolatorium, w którym spędziła cały dzień i pół nocy bez jedzenia i picia. Co chwilę pzychodziła do Mateusza aby sprawdzić czy choroba szybko się rozprzestrzenia. Nad ranem wyszła z podziemia aby podać zmieszaną miksturę, z nadzieją że zadziała. Ze zmęczenia usnęła oparta o wysokie łoże męża. Obudziły ją krzyki i płacz szczęścia pokojówek, szambelana i nadwornego lekarza. Mateusz zaczął opowiadać że przeżył dzięki wynalazkowi swojej żony. Od tego czasu mężczyzna zmienił się niesamowicie. Wspólnie z Pilawą odwiedzali poddanych, i dużo czasu spędzali przy szukaniu lekarstw na różne choroby. Tak mijały lata. Pilawa była umierająca, wszyscy ją pytali co mogą dla niej zrobić, a ona odpowiadała : -życzę sobię aby najmniejsze miasto w Polsce nosiło nazwę od mojego imienia. Po tych słowach zmarła. Ogromna żałoba pochłonęła cały kraj. Mateusz wypełnił prośbę byłej królowej. Następnie Polska rozwijała się pod władzą Mieszka I i Bolesława Chrobrego.
