Question

Objaśnij piętrowość klimatyczną i roślinną Tatr.

Proszę o rozwiązanie !!

Dziękuje: )

Answer 1

Regiel dolny Pasmo regla dolnego stanowią na ogól lasy i polany położone najniżej czyli do wysokości 1200 m n.p.m. Lasy tej strefy są na ogół bukowo-jodłowe .

Regiel górny Ta strefa roślinna obejmuje wysokość od 1200 m do ok. 1550 m n.p.m. (w Tatrach Wysokich nawet 1650 m) Jest ona porośnięta borem świerkowym.

Piętro kosodrzewiny Kolejną strefą roślinną rozciągającą się pomiędzy 1500 m a 1800 m n.p.m. jest kosodrzewina.

Piętro hal Ta strefa roślinności rozciąga się pomiędzy 1800 m a 2300 m n.p.m.

Turnie i piargi Najwyżej położone piętro roślinności rozciąga się od wysokości ok. 2300 m po najwyższe szczyty tatrzańskie.

Answer 2

Piętra roślinności (piętra klimatyczno-roślinne) – układ roślinności w górach, związany ze zmianą klimatu wraz ze wzrostem wysokości nad poziomem morza. Zmieniają się (tzn. pogarszają w znaczeniu ekologicznym) niektóre elementy klimatu, takie jak temperatura, roczna suma opadów atmosferycznych i długość okresu wegetacyjnego. Powoduje to stopniowe zastępowanie jednych formacji roślinnych przez inne. Jest to przykład astrefowego środowiska przyrodniczego.

Liczba pięter roślinnych oraz wysokość górnych granic poszczególnych pięter zależy od takich czynników, jak szerokość geograficzna, wysokość i kierunek przebiegu danego pasma górskiego czy oddziaływanie prądów morskich. Układ piętrowy w wielu pasmach górskich jest niesymetryczny: inaczej granice pięter kształtują się na stokach południowych i północnych, zawietrznych i dowietrznych, o różnej ekspozycji, inaczej na stokach we wnętrzach masywów, a inaczej na ich obrzeżach itp.

W górach Europy (np. w Alpach, Sudetach, Karpatach) występują następujące piętra roślinności (w nawiasach podano główne formacje roślinne):

piętro pogórza piętro reglowe piętro regla dolnego (buczyny) piętro regla górnego (bory świerkowe) piętro kosodrzewiny (piętro subalpejskie, piętro kosówki) – zarośla kosodrzewiny i ziołorośla) piętro halne (piętro alpejskie) – roślinność zielna, głównie murawy) piętro turniowe (piętro subniwalne, piętro turni) piętro śnieżne (piętro niwalne)

Z piętrami roślinnymi w górach związane są również dwie granice ekologiczne: górna granica lasu i granica wiecznego śniegu.

Istnieje pewna analogia między piętrami roślinności (strefowość pionowa) a strefami roślinności (strefowość pozioma, biomy). Podobieństwa takie zaznaczają się przede wszystkim w strefach pozazwrotnikowych. Przykładowo, piętro regla górnego w Tatrach przypomina strefę tajgi, a piętro subalpejskie – strefę tundry.

Górskie piętra roślinne nie występują tylko w klimatach skrajnie suchych (pustynne góry Sahary) lub skrajnie zimnych (Arktyka, Antarktyka).

Aleksander von Humboldt prowadził w XIX wieku badania w tropikalnych lasach Ameryki Południowej. Zauważył on, że roślinność górska w tych obszarach ma wszędzie podobny wygląd. Wyróżnił wtedy:

tierra caliente – do 900 m n.p.m., obszar "gorący" o średniej temperaturze 22-30 °C. Rośnie tutaj górski wilgotny las równikowy. tierra templada – 800–2000 m n.p.m., obszar "umiarkowany" o średniej temperaturze poniżej 17-22 °C; wilgotny las równikowy przechodzi w las górski. Znaczna liczba drzew iglastych. tierra fria – około 3000 m n.p.m. przebiega granica lasu wysokogórskiego bogatego w drzewa iglaste. Obszar "chłodny", temperatury nierzadko kilka stopni powyżej zera. Ponad nim rozpościera się piętro formacji paramo. Nie ma tam pór roku, wegetacja trwa bez przerwy. tierra helada – około 4000 m n.p.m., obszar "mrozu", gdzie panuje temperatura ujemna, a roślinność ograniczona jest do zbiorowisk zarodnikowych tierra nevada – powyżej 4500-5000 m n.p.m., ponad granicą wiecznego śniegu.