Święta Zuzanna Rzymska, (ur. w III wieku, zm. ok. 295 w Rzymie) – męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Jej rodzina pochodziła z Dalmacji i była powiązana z cesarzem Dioklecjanem. Jej ojciec Gabinus (prezbiter), oraz jego brat Kajus, po nawróceniu na chrześcijaństwo zostali wyświęceni na kapłanów, a w 283 roku Kajus został wybrany biskupem Rzymu (papieżem). Zuzanna również postanowiła poświęcić swe życie i dziewictwo Bogu.
W 293 roku celem zapewnienia sukcesji wyznaczonemu przez siebie następcy i zachowania władzy w kręgu rodzinnym, cesarz Dioklecjan ogłosił zaręczyny Zuzanny z młodym generałem Maksentiusem Galeriusem. Zuzanna odmówiła dochowując wierności uprzednio podjętej decyzji oddania swego życia Chrystusowi. Decyzja ta wywołała zamieszanie w rodzinie Zuzanny. Część rodziny, która przyjęła chrześcijaństwo pochwalała decyzję Zuzanny, część pogańska nalegała na przyjęcie propozycji cesarskiej. Wkrótce pojawiły się podejrzenia o wyznawanie przez Zuzannę i jej najbliższych nielegalnej wówczas w cesarstwie rzymskim wiary chrześcijańskiej. Poproszona przez konsula rzymskiego Macedoniusa o wykazanie lojalności względem cesarstwa w akcie oddanie czci rzymskiemu bóstwu Jowiszowi – również odmówiła. Pokrewieństwo z cesarzem uchroniło ją jednak przed natychmiastowym aresztowaniem. Dopiero bezpośredni rozkaz Dioklecjana, który dowiedział się o powodach odrzucenia jego propozycji przez Zuzannę, spowodował jej aresztowanie i śmierć męczeńską i ścięcie. Podobny los spotkał jej ojca (zagłodzonego w więzieniu) oraz jego niechrześcijańskich braci i ich rodziny. Wuj Zuzanny – papież Kajus – uniknął śmierci ukrywając się w katakumbach.
Jej rodzina pochodziła z Dalmacji i była powiązana z cesarzem Dioklecjanem. Jej ojciec - Gabinus oraz jego brat - Kajus po konwersji na chrześcijaństwo zostali wyświęceni na kapłanów, a w 283 r. Kajus został wybrany biskupem Rzymu (papieżem). Zuzanna również postanowiła poświęcić swe życie i dziewictwo Bogu. W 293 r. celem zapewnienia sukcesji wyznaczonemu przez siebie następcy i zachowania władzy w kręgu rodzinnym, cesarz Dioklecjan ogłosił zaręczyny Zuzanny z młodym generałem Maksentiusem Galeriusem. Zuzanna odmówiła dochowując wierności uprzednio podjętej decyzji oddania swego życia Chrystusowi. Decyzja ta wywołała zamieszanie w rodzinie Zuzanny. Część rodziny, która przyjęła chrześcijaństwo pochwalała decyzję Zuzanny, część pogańska nalegała na przyjęcie propozycji cesarskiej. Wkrótce pojawiły się podejrzenia o wyznawanie przez Zuzannnę i jej najbliższych nielegalnej wówczas w cesarstwie rzymskim wiary chrześcijańskiej. Poproszona przez konsula rzymskiego Macedoniusa o wykazanie lojalności względem cesarstwa w akcie oddanie czci rzymskiemu bóstwu Jowiszowi - również odmówiła. Pokrewieństwo z cesarzem uchroniło ją jednak przed natychmiastowym aresztowaniem. Dopiero bezpośredni rozkaz Dioklecjana, który dowiedział się o powodach odrzucenia jego propozycji przez Zuzannę, spowodował jej aresztowanie i śmierć męczeńską. Podobny los spotkał jej ojca(zagłodzonego w więzieniu) oraz jego niechrześcijańskich braci i ich rodziny. Wuj Zuzanny - papież Kajus - uniknął śmierci ukrywając się w katakumbach. W Rzymie znajduje się kościół tytularny pod wezwaniem św. Zuzanny, stojący w miejscu gdzie stał jej dom rodzinny. W kościele tym znajdują się relikwie św. Zuzanny i jej ojca - św. Gabinusa. Święto liturgiczne: 11 sierpnia. Obowiązkowe wspomnienie św. Zuzanny Rzymskiej jest zawarte w Mszale z 1962 roku używanym przez katolickie zgromadzenia tradycyjne. W tychże zgromadzeniach tego dnia obowiązuje czerwony kolor szat liturgicznych.
Święta Zuzanna Rzymska, (ur. w III wieku, zm. ok. 295 w Rzymie) – męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Jej rodzina pochodziła z Dalmacji i była powiązana z cesarzem Dioklecjanem. Jej ojciec Gabinus (prezbiter), oraz jego brat Kajus, po nawróceniu na chrześcijaństwo zostali wyświęceni na kapłanów, a w 283 roku Kajus został wybrany biskupem Rzymu (papieżem). Zuzanna również postanowiła poświęcić swe życie i dziewictwo Bogu.
W 293 roku celem zapewnienia sukcesji wyznaczonemu przez siebie następcy i zachowania władzy w kręgu rodzinnym, cesarz Dioklecjan ogłosił zaręczyny Zuzanny z młodym generałem Maksentiusem Galeriusem. Zuzanna odmówiła dochowując wierności uprzednio podjętej decyzji oddania swego życia Chrystusowi. Decyzja ta wywołała zamieszanie w rodzinie Zuzanny. Część rodziny, która przyjęła chrześcijaństwo pochwalała decyzję Zuzanny, część pogańska nalegała na przyjęcie propozycji cesarskiej. Wkrótce pojawiły się podejrzenia o wyznawanie przez Zuzannę i jej najbliższych nielegalnej wówczas w cesarstwie rzymskim wiary chrześcijańskiej. Poproszona przez konsula rzymskiego Macedoniusa o wykazanie lojalności względem cesarstwa w akcie oddanie czci rzymskiemu bóstwu Jowiszowi – również odmówiła. Pokrewieństwo z cesarzem uchroniło ją jednak przed natychmiastowym aresztowaniem. Dopiero bezpośredni rozkaz Dioklecjana, który dowiedział się o powodach odrzucenia jego propozycji przez Zuzannę, spowodował jej aresztowanie i śmierć męczeńską i ścięcie. Podobny los spotkał jej ojca (zagłodzonego w więzieniu) oraz jego niechrześcijańskich braci i ich rodziny. Wuj Zuzanny – papież Kajus – uniknął śmierci ukrywając się w katakumbach.
Jej rodzina pochodziła z Dalmacji i była powiązana z cesarzem Dioklecjanem. Jej ojciec - Gabinus oraz jego brat - Kajus po konwersji na chrześcijaństwo zostali wyświęceni na kapłanów, a w 283 r. Kajus został wybrany biskupem Rzymu (papieżem). Zuzanna również postanowiła poświęcić swe życie i dziewictwo Bogu. W 293 r. celem zapewnienia sukcesji wyznaczonemu przez siebie następcy i zachowania władzy w kręgu rodzinnym, cesarz Dioklecjan ogłosił zaręczyny Zuzanny z młodym generałem Maksentiusem Galeriusem. Zuzanna odmówiła dochowując wierności uprzednio podjętej decyzji oddania swego życia Chrystusowi. Decyzja ta wywołała zamieszanie w rodzinie Zuzanny. Część rodziny, która przyjęła chrześcijaństwo pochwalała decyzję Zuzanny, część pogańska nalegała na przyjęcie propozycji cesarskiej. Wkrótce pojawiły się podejrzenia o wyznawanie przez Zuzannnę i jej najbliższych nielegalnej wówczas w cesarstwie rzymskim wiary chrześcijańskiej. Poproszona przez konsula rzymskiego Macedoniusa o wykazanie lojalności względem cesarstwa w akcie oddanie czci rzymskiemu bóstwu Jowiszowi - również odmówiła. Pokrewieństwo z cesarzem uchroniło ją jednak przed natychmiastowym aresztowaniem. Dopiero bezpośredni rozkaz Dioklecjana, który dowiedział się o powodach odrzucenia jego propozycji przez Zuzannę, spowodował jej aresztowanie i śmierć męczeńską. Podobny los spotkał jej ojca(zagłodzonego w więzieniu) oraz jego niechrześcijańskich braci i ich rodziny. Wuj Zuzanny - papież Kajus - uniknął śmierci ukrywając się w katakumbach. W Rzymie znajduje się kościół tytularny pod wezwaniem św. Zuzanny, stojący w miejscu gdzie stał jej dom rodzinny. W kościele tym znajdują się relikwie św. Zuzanny i jej ojca - św. Gabinusa. Święto liturgiczne: 11 sierpnia. Obowiązkowe wspomnienie św. Zuzanny Rzymskiej jest zawarte w Mszale z 1962 roku używanym przez katolickie zgromadzenia tradycyjne. W tychże zgromadzeniach tego dnia obowiązuje czerwony kolor szat liturgicznych.