To moja (nawet znajduje się na tej stronie w "wypracownania") charakterystyka Antygony, masz podobny temet, więc może się przyda.
Antygona – charakterystyka
Tytułową bohaterką słynnego dramatu Sofoklesa jest Antygona, córka kazirodczego związku Edypa i Jokasty. Antygona była siostrą Ismeny oraz Polinejkesa i Etoklesa tragicznie zmarłych w bratobójczej bitwie o władzę. Kreon władca Teb, zarazem wuj dzieci Edypa, zabronił pochówku, Polinejkesa, ponieważ uznał go za zdrajcę.
Antygona była odważną i szlachetna kobietą, ponieważ wiedziała, że jeżeli pochowa brata zostanie skazana na śmierć, jednak postanowiła się sprzeciwić i pogodzić ze swoim losem. Miała jasno wyznaczony cel i nawet na chwilę się nie zawahała, co świadczy o jej odwadze i wytrwałości w swoich przekonaniach.
„Z natury ta córka harda po hardym ojcu i niełatwo podda się nieszczęściu.” Bohaterka była pewna swoich racji i uważała, że jej powinnością było pochowanie brata nawet, jeśli w swoim życiu źle postępował. Głównie kierowała się miłością do rodziny, ale równie ważną motywacją była dla niej wiara. Antygona broniła praw boskich, które nakazywały czcić ciała zmarłych by nie sprowadzić na swój ród nieszczęść. Bała się o swoje losy po śmierci: „Wszak zmarłym dłużej muszę się podobać niż tym na ziemi, bo z nimi zostanę na wieki.” Dla bohaterki dramatu śmierć była najlepszym wyborem, była świadoma fatum, które wisiało nad jej rodziną i chciała oszczędzić sobie kolejnych cierpień i bólu. Antygona nie wahała się przyznać do winy, kiedy została przyłapana na gorącym uczynku, a nawet zarzuciła tyrańskie metody rządzenia Kreonowi i otwarcie nazwała go głupcem. Była dumna ze swojego postępowania, chciała wzbudzić podziw, o który wykazywała zaborczość. „Nie umrzesz ze mną i nie przywłaszczaj sobie, co nie twoje.” Bohaterka dopiero przed śmiercią wykazywała cechy ludzkie. Mówiła o tym, że jest młoda, wiec wiele mogłaby jeszcze przeżyć i martwiła się o dobro swoich najbliższych, ale nie poddała się i w zdeterminowaniu popełniła samobójstwo.
Moim zdaniem postawa Antygony jest wzorem godnym naśladowania, chociaż kieruje się też własnym dobrem, uświadamia, że warto poświęcić życie wyższej idei czy wartościom.
To moja (nawet znajduje się na tej stronie w "wypracownania") charakterystyka Antygony, masz podobny temet, więc może się przyda.
Antygona – charakterystyka
Tytułową bohaterką słynnego dramatu Sofoklesa jest Antygona, córka kazirodczego związku Edypa i Jokasty. Antygona była siostrą Ismeny oraz Polinejkesa i Etoklesa tragicznie zmarłych w bratobójczej bitwie o władzę. Kreon władca Teb, zarazem wuj dzieci Edypa, zabronił pochówku, Polinejkesa, ponieważ uznał go za zdrajcę.
Antygona była odważną i szlachetna kobietą, ponieważ wiedziała, że jeżeli pochowa brata zostanie skazana na śmierć, jednak postanowiła się sprzeciwić i pogodzić ze swoim losem. Miała jasno wyznaczony cel i nawet na chwilę się nie zawahała, co świadczy o jej odwadze i wytrwałości w swoich przekonaniach.
„Z natury ta córka harda po hardym ojcu i niełatwo podda się nieszczęściu.” Bohaterka była pewna swoich racji i uważała, że jej powinnością było pochowanie brata nawet, jeśli w swoim życiu źle postępował. Głównie kierowała się miłością do rodziny, ale równie ważną motywacją była dla niej wiara. Antygona broniła praw boskich, które nakazywały czcić ciała zmarłych by nie sprowadzić na swój ród nieszczęść. Bała się o swoje losy po śmierci: „Wszak zmarłym dłużej muszę się podobać niż tym na ziemi, bo z nimi zostanę na wieki.” Dla bohaterki dramatu śmierć była najlepszym wyborem, była świadoma fatum, które wisiało nad jej rodziną i chciała oszczędzić sobie kolejnych cierpień i bólu. Antygona nie wahała się przyznać do winy, kiedy została przyłapana na gorącym uczynku, a nawet zarzuciła tyrańskie metody rządzenia Kreonowi i otwarcie nazwała go głupcem. Była dumna ze swojego postępowania, chciała wzbudzić podziw, o który wykazywała zaborczość. „Nie umrzesz ze mną i nie przywłaszczaj sobie, co nie twoje.” Bohaterka dopiero przed śmiercią wykazywała cechy ludzkie. Mówiła o tym, że jest młoda, wiec wiele mogłaby jeszcze przeżyć i martwiła się o dobro swoich najbliższych, ale nie poddała się i w zdeterminowaniu popełniła samobójstwo.
Moim zdaniem postawa Antygony jest wzorem godnym naśladowania, chociaż kieruje się też własnym dobrem, uświadamia, że warto poświęcić życie wyższej idei czy wartościom.