gieniq
Rzecz dzieje się w Paryżu, w domu zamożnego mieszczanina Harpagona. Chociaż ma on służbę i dobry status majątkowy, wypiera się tego iż jest bogaty, ze skąpstwa. Ma on dwoje dzieci: córkę Elizę, którą zamierza wydać za mąż, za dużo starszego i bogatego Anzelma, oraz syna Kleanta, który kocha się w Mariannie.
Lecz Eliza darzy uczuciem Walerego, który zatrudnia się u jej ojca, aby zyskać jego zaufanie. Po rozmowie zakochanych, Eliza rozmawia z Kleantem, który wyznaje jej swe uczucia do Marianny. W trakcie rozmowy dochodzi do nich ojciec i krzyżuje plany Kleanta, wyznając im swoje plany ponownego małżeństwa,właśnie z Marianną. Gdy Kleant dowiaduje się o planach ojca, zamierza się zadłużyć u lichwiarza. Choć warunki i procent transakcji nie jest zadowalający, Kleant zgadza się na taką pożyczkę. Gdy dochodzi do spotkania lichwiarza z Kleantem, wychodzi na jaw, iż to Harpagon jest lichwiarzem i dochodzi między nimi do sprzeczki. A tymczasem do domu skąpca przybywa swatka Frozyna i chcąc zdobyć przychylność Harpagona komplementuje go i bezskutecznie usiłuje zdobyć zapłatę za swe usługi. Skąpiec wydaje przyjęcie zaręczynowe i każe służbie zorganizować to najtańszym kosztem, a to co zostanie zwrócić kupcom. Gdy przybywa Marianna słucha dwuznacznego powitania Kleanta i przyjmuje diamentowy pierścień, który w imieniu ojca, ale całkowicie wbrew jego woli ofiaruje jej syn Harpagona. Gdy młodzi zostają sami zwierzają się Frozynie, ze swej miłości i kłopotach jakie są z tym związane, a ta postanawia im pomóc. Gdy Marianna i Eliza wyjeżdżają na jarmak, ojciec podstępem wydobywa z Kleanta informacje na temat jego uczuć do Marianny. Wychodzącego panicza zaczepia Strzałka i oświadcza o swej kradzieży szkatułki skąpca. Gdy Harpagon widzi brak szkatułki wpada w rozpacz i podejrzewa nawet własną rodzinę. W końcu wzywa policję i przez pomyłkę zostaje oskarzony Walery, a ten myśląc, że chodzi o Elize, wyznaje, że ją kocha. Do rozmowy dołącza Anzelm, opowiadając o wypadku na morzu i zaginięciu rodziny d'Alburci. Walery i Marianna rozpoznają w nim Tomasza d'Alburci- swojego ojca, a Kleant przyznaje się, że to on stoi za kradzieżą szkatułki, lecz stawia warunek,że odda ją, jak Harpagon zezwoli na ślub jego i Marianny oraz Elizy i Walerego.
Skąpiec odpowiada, że nie stać go na dwa śluby, lecz Anzelm zgadza się je sfinansować. Po tym wyznaniu Harpagon oświadcza zgodę na śluby, byle tylko odzyskać swoją szkatułkę. Woli on zrezygnować z miłości do Marianny dla pieniędzy.
Lecz Eliza darzy uczuciem Walerego, który zatrudnia się u jej ojca, aby zyskać jego zaufanie. Po rozmowie zakochanych, Eliza rozmawia z Kleantem, który wyznaje jej swe uczucia do Marianny. W trakcie rozmowy dochodzi do nich ojciec i krzyżuje plany Kleanta, wyznając im swoje plany ponownego małżeństwa,właśnie z Marianną. Gdy Kleant dowiaduje się o planach ojca, zamierza się zadłużyć u lichwiarza. Choć warunki i procent transakcji nie jest zadowalający, Kleant zgadza się na taką pożyczkę. Gdy dochodzi do spotkania lichwiarza z Kleantem, wychodzi na jaw, iż to Harpagon jest lichwiarzem i dochodzi między nimi do sprzeczki. A tymczasem do domu skąpca przybywa swatka Frozyna i chcąc zdobyć przychylność Harpagona komplementuje go i bezskutecznie usiłuje zdobyć zapłatę za swe usługi. Skąpiec wydaje przyjęcie zaręczynowe i każe służbie zorganizować to najtańszym kosztem, a to co zostanie zwrócić kupcom. Gdy przybywa Marianna słucha dwuznacznego powitania Kleanta i przyjmuje diamentowy pierścień, który w imieniu ojca, ale całkowicie wbrew jego woli ofiaruje jej syn Harpagona. Gdy młodzi zostają sami zwierzają się Frozynie, ze swej miłości i kłopotach jakie są z tym związane, a ta postanawia im pomóc. Gdy Marianna i Eliza wyjeżdżają na jarmak, ojciec podstępem wydobywa z Kleanta informacje na temat jego uczuć do Marianny. Wychodzącego panicza zaczepia Strzałka i oświadcza o swej kradzieży szkatułki skąpca. Gdy Harpagon widzi brak szkatułki wpada w rozpacz i podejrzewa nawet własną rodzinę. W końcu wzywa policję i przez pomyłkę zostaje oskarzony Walery, a ten myśląc, że chodzi o Elize, wyznaje, że ją kocha. Do rozmowy dołącza Anzelm, opowiadając o wypadku na morzu i zaginięciu rodziny d'Alburci. Walery i Marianna rozpoznają w nim Tomasza d'Alburci- swojego ojca, a Kleant przyznaje się, że to on stoi za kradzieżą szkatułki, lecz stawia warunek,że odda ją, jak Harpagon zezwoli na ślub jego i Marianny oraz Elizy i Walerego.
Skąpiec odpowiada, że nie stać go na dwa śluby, lecz Anzelm zgadza się je sfinansować. Po tym wyznaniu Harpagon oświadcza zgodę na śluby, byle tylko odzyskać swoją szkatułkę. Woli on zrezygnować z miłości do Marianny dla pieniędzy.