Otton III (ur. 980, zm. 23/24 stycznia 1002 w Falerii) – władca niemiecki z dynastii Ludolfingów. Król Niemiec od 983, cesarz rzymsko-niemiecki od 996 roku, wybrany na króla w wieku 3 lat, w wieku 14 lat objął samodzielne rządy, był uznawany za cesarza-ascetę, wykazującego szczególny pietyzm, podczas zjazdu gnieźnieńskiego podarował Bolesławowi Chrobremu kopię włócznię św. Maurycego i gwóźdź z Krzyża Pańskiego, przy czym cesarz założył mu na głowę swój diadem cesarski, Bolesław podarował Ottonowi relikwiarz św. Wojciecha i chorągiew triumfalną, Otton III nie pozostawił potomków. za jego panowania cesarstwo nie zyskało żadnych ziem, tron po nim objął jego kuzyn Henryk II Święty.
Otton III (ur. 980, zm. 23/24 stycznia 1002 w Falerii) – władca niemiecki z dynastii Ludolfingów. Król Niemiec od 983, cesarz rzymsko-niemiecki od 996 roku, wybrany na króla w wieku 3 lat, w wieku 14 lat objął samodzielne rządy, był uznawany za cesarza-ascetę, wykazującego szczególny pietyzm, podczas zjazdu gnieźnieńskiego podarował Bolesławowi Chrobremu kopię włócznię św. Maurycego i gwóźdź z Krzyża Pańskiego, przy czym cesarz założył mu na głowę swój diadem cesarski, Bolesław podarował Ottonowi relikwiarz św. Wojciecha i chorągiew triumfalną, Otton III nie pozostawił potomków. za jego panowania cesarstwo nie zyskało żadnych ziem, tron po nim objął jego kuzyn Henryk II Święty.