Nieszczesne ochędóstwo, żałosne ubiory
Mojej namilszej cory,
Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie?
Żalu mi przydajecie.
Już ona członeczków swych wami nie odzieje,
Nie masz, nie masz nadzieje.
Ujął ją sen żelazny, twardy, nieprzespany.
Już letniczek pisany
I uploteczki wniwecz, i paski złocone -
Matczyne dary płone.
Nie do takiej łóżnice, moja dziewko droga,
Miała cię mać uboga
Doprowadzić, nie takąć dać obiecowała
Wyprawę, jakąć dała.
Giezłeczkoć tylko dała a lichą tkaneczkę,
Ociec ziemie bryłeczkę
W główki włożył. Niestetyż, i posag i ona
W jednej skrzynce zamkniona.
1) Przedstaw refleksję podmiotu liryczneho wywołane widokiem ubranek Urszulki
2) Uzupełnij podane związki wyrazowe czasownikami:
-wybawić
-dzielić
-odczuwać
-wpadać
-położyc kres
-wyrwać
-podzielać
-pogrążać
-przejmuje
-zbiera się
Smutek mozna z kimś.................
Komuś.................. na smutek
Od smutku mozna kogoś..............
W smutek można......................
Smutkom można.......................
Coś...................kogoś smutkiem
Smutek można........................
Ze smutku mozna kogoś..............
W smutku mozna się..................
Zad2)
Smutek można z kimś dzielić
Komuś zbiera się na smutek
Od smutku można kogoś wybawić
W smutek można wpadać
Smutkom można położyć kres
Coś kogoś smutkiem przejmuje
Smutek można odczuwać
Ze smutku można kogoś wyrwać
W smutku można się pogrążać
Zad1)
Podmiot liryczny wyraża ogromny smutek i rozpacz, gdy przegląda stroje swej zmarłej córki. Rozpacz jest tym większa, ponieważ rzeczy te (wstążki, ozdoby, sukienka) nigdy już nie będą potrzebne Urszulce. Córka zmarła niespodziewanie - ,,Ujął ją sen żelazny , twardy nieprzespany...''
W swą ostatnią podróż otrzymała tylko koszulę z białego płótna i bryłeczkę ziemi.
Pozdrawiam :)