Remus i Remulus byli dziećmi Ree Sylwi i Marsa. Ojciec Westy, Numitor, władał miastem Alba Longa, lecz został zrzucony z tronu przez swojego brata Amuliusa. Amulimus zamknął Reę Sylwię w świątyni Westy, gdzie miała być jej kapłanką, pod przymusem złożyła śluby czystości czyli zachowania dziewictwa. Podczas snu bóg wojny uwiódł ją i sprawił, że była brzemienna. Amulius wtrącił dziewczynie do więzienia ,a urodzone przez nią bliźniaki kazał w wiklinowym koszu puścić nurtem Tybru. Kosz z niemowlętami zatrzymał się na gałęziach drzewa figowego, gdzie znalazła ich wilczyca. Miała właśnie młode, więc mogła karmić chłopców piersią. To, miało świadczyć o tym, że nad dziećmi czuwa ich ojciec, Mars. Pewnego dnia chłopców i wilczycę spostrzegł pasterz Faustulus, zabrał je więc do domu i wraz z żoną wychowywał jak własne dzieci. Pewnego dnia, gdy byli już młodzieńcami, doszło do kłótni między pasterzami Amuliusa i Numitora, wtedy właśnie obaj młodzieńcy stanęli przed obliczem Numitora, który rozpoznał swoich wnuków. Razem obmyślili plan obalenia Amuliusa. Bliźniacy zabili go i tron objął Numitor. Bracia pragnęli założyć miasto w miejscu gdzie znalazł ich Faustulus, jednak powstał problem związany z nazwą miasta. Bliźniacy stwierdzili, że powinni go rozstrzygnąć bogowie. Nocą udali się na czuwanie i zaczęli liczyć sępy. Remus naliczył ich sześć a Romulus dwanaście. Uznano, że to Romulus założy nowe miasto. Zgodnie z mitem Romulus założył Rzym w 753 roku przed naszą erą.
http://romanum.historicus.pl/legenda_o_romulusie_i_remusie.html - bardzo ciekawy materiał, robiłam też o tym pracę. :)))
Remus i Remulus byli dziećmi Ree Sylwi i Marsa. Ojciec Westy, Numitor, władał miastem Alba Longa, lecz został zrzucony z tronu przez swojego brata Amuliusa. Amulimus zamknął Reę Sylwię w świątyni Westy, gdzie miała być jej kapłanką, pod przymusem złożyła śluby czystości czyli zachowania dziewictwa. Podczas snu bóg wojny uwiódł ją i sprawił, że była brzemienna. Amulius wtrącił dziewczynie do więzienia ,a urodzone przez nią bliźniaki kazał w wiklinowym koszu puścić nurtem Tybru. Kosz z niemowlętami zatrzymał się na gałęziach drzewa figowego, gdzie znalazła ich wilczyca. Miała właśnie młode, więc mogła karmić chłopców piersią. To, miało świadczyć o tym, że nad dziećmi czuwa ich ojciec, Mars. Pewnego dnia chłopców i wilczycę spostrzegł pasterz Faustulus, zabrał je więc do domu i wraz z żoną wychowywał jak własne dzieci. Pewnego dnia, gdy byli już młodzieńcami, doszło do kłótni między pasterzami Amuliusa i Numitora, wtedy właśnie obaj młodzieńcy stanęli przed obliczem Numitora, który rozpoznał swoich wnuków. Razem obmyślili plan obalenia Amuliusa. Bliźniacy zabili go i tron objął Numitor. Bracia pragnęli założyć miasto w miejscu gdzie znalazł ich Faustulus, jednak powstał problem związany z nazwą miasta. Bliźniacy stwierdzili, że powinni go rozstrzygnąć bogowie. Nocą udali się na czuwanie i zaczęli liczyć sępy. Remus naliczył ich sześć a Romulus dwanaście. Uznano, że to Romulus założy nowe miasto. Zgodnie z mitem Romulus założył Rzym w 753 roku przed naszą erą.