Question

Nie oczekuję wypracowania, wystarczy, że rzucicie kilka haseł na temat tego wiersza, pomóc w zrozumieniu tego, o co chodziło autorowi. POMÓŻCIE !

Julian Przyboś

,,Żyje, wołać”

Wody stojące, jak bramy triumfalne,
głębiny pod olchami zapadłe,
kurtyny,
lana ze srebra
topiel.

Jaki rybak głuchej wodzie będzie migał słońcem,
ażeby z oniemiałej wypłynęła ryba -

Czarnoziem zżęty sierpniem na bujnej równinie,
role jadące do stodoły,
pagóry ziemi,
w luśniach,
jak -

Jaki wolarz, ze ziemi wyganiając wołu,
pod górę wywołuje -

Świat się rozluźnia,
grunt cofa się ku dolinom, a trwa i śpiewa jedynie
niezerwany owoc powietrza:
ptak.

Answer 1

"Kimżesz on był, ów Julian Przyboś?", zastanawiał się w szkicu poświęconym poecie Kazimierz Wyka - historyk polskiej literatury. Odpowiedzi na to pytanie udzielił mu Czesław Miłosz w "Traktacie poetyckim", stwierdzając: "Awangardzistow było wielu. Podziwu godny z nich jest tylko Przyboś." Czy godna podziwu jest poezja Juliana Przybosia, trudno powiedzieć, na pewno inna od choćby twórczości skamandrytów, na pewno jest zaskakująca i prowokująca. Analizując jego twórczość, można z przekonaniem stwierdzić, że wizerunek poetycki Przybosia charakteryzuje niejednoznaczność i niejednorodność. Przyjrzyjmy się jednak najpierw sylwetce samego twórcy. Julian Przyboś przyszedł na świat wiosną 1901 roku w jednej z podkrośnieńskich wsi (na Rzeszowszczyźnie). Od najmłodszych lat obcował z obrazami ciężkiej pracy chłopskiej, które wielokrotnie przywoła później w swoich utworach. Studia humanistyczne ukończył w Krakowie, następnie podjął pracę nauczyciela. W tym czasie współpracował z czasopismem "Zwrotnica" - "kuźnią" Awangardy Krakowskiej. Jeszcze przed II Wojną Światową odbył roczne stypendium w Paryżu. Okupację faszystowską i sowiecką przetrwał w rodzinnej wsi. Po wojnie wstąpił do partii komunistycznej i osiadł na pewien czas w Krakowie, aby współredagować tygodnik "Odrodzenie". W latach 1947-1951 pełnił funkcję ambasadora PRL w Szwajcarii. Po powrocie zza granicy objął stanowisko dyrektora krakowskiej Biblioteki Jagiellońskiej. Następnie przeniósł się do Warszawy i od 1955 roku był stałym współpracownikiem "Przeglądu Kulturalnego", "Poezji", "Miesięcznika Literackiego". Zmarł w 1970 roku.