Eragon był synem jeźdźca Broma i ludzkiej kobiety Seleny. Dorastał w towarzystwie swego kuzyna Rorana wychowywany przez wuja Garrowa i jego żonę Marian w dolinie Palancar. Przez ten czas nie wiedział nic o swym ojcu, a matkę znał jedynie z opowieści wujostwa. Przełom nastąpił dopiero podczas bitwy na Płonących Równinach, gdy jego przyrodni brat Murtagh w pradawnej mowie zdradził mu, iż jest synem Morzana. Nie wiedział on jednak wtedy o roli Broma. Eragon żył ze świadomością bycia synem zdrajcy, aż do czasu wyjawienia prawdy przez Oromisa i Glaedra.Eragon to młodzieniec średniego wzrostu o brązowych oczach i włosach. Przed przemianą pod Drzewem Menoa miał bliznę na przegubie nabytą przy ostrzeniu kosy Garrowa oraz szeroką bliznę na plecach biegnącą od prawego ramienia do lewego biodra będącą pamiątką po walce z Durzą. Po przemianie aparycja jeźdźca zmieniła się całkowicie. Jego twarz stała się gładka i kanciasta jak elfia, uszy zmieniły kształt na idealnie spiczasty, a oczy stały się skośne. Blada, alabastrowa cera zyskała lekko magiczny połysk. To co pozostało niezmienione z ludzkich cech Eragona to grubsze brwi, szersza twarz i mocniejsza szczęka. Zyskał również wszelkie fizyczne przymioty określające elfa: ich szybkość, siłę, zwinność, gibkość oraz wyostrzone zmysły. W czasie podróży przez Imperium i po starciu z żołnierzami Eragon za pomocą magii utworzył na kostkach swych dloni skórne nagniotki amortyzujące wstrząs przy uderzeniu pięścią o coś twardego.
Eragon był postacią z bardzo rozbudowaną sferą moralności. Odstręcza go zabijanie bezbronnych istot. Po każdym zabójstwie dręczą go koszmary. Od momentu, gdy po raz pierwszy wniknął w umysły zwierząt zdecydował nigdy więcej nie jeść mięsa. Jednakowoż podczas ucieczki z Helgrindu zmuszony był pożywić się jaszczurką. Zmienił wtedy swój pogląd i postanowił, że zachowa umiar w swym postępowaniu.
Młodzian ów był bardzo uparty w swych przekonaniach. Przez dłuższy czas uważał urgale jedynie za bezrozumne, żądne krwi potwory. Swe zdanie zmienił, gdy wniknął w umysły kilkorga z nich. Zrozumiał swój błąd, a nawet zaprzyjaźnił się z Nar Garzhvogiem, jednym z urgalskich dowódców. Swój upór i wolę walki ujawnił także w swych relacjach z Aryą. Nie zrażając się niepowodzeniami podejmował kolejne próby utrzymania z nią bliższych kontaktów.
Był on bardzo pojętny i ma dużo zapału do nauki. Brom w zaledwie kilka tygodni nauczył go zarówno czytać i pisać, jak i biegle walczyć mieczem. Swoje umiejętności literackie ujawnił gdy napisał poemat, a następnie go wygłosił podczas Agaetí Blödhren.
Eragon był potężnym Jeźdźcem, zwłaszcza po swej przemianie pod Drzewem Menoa. Dzięki uzyskaniu elfiej siły mógł rzucać czary przekraczające jego ludzkie zdolności. Posiadał także przydatny dar pozwalający mu określić, ile dokładnie energii zużyje konkretne zaklęcie. Eragon miewał czasem prorocze sny takie jak ten, który zapowiada jego starcie z Murtaghiem. Śnił on również o Aryi zamkniętej w celi co przypominało postrzeganie.
Młodzieniec posiadał olbrzymią energię zmagazynowaną w Arenie, pierścieniu otrzymanym od Broma. Eragon magazynuje również w pasie Belotha Mądrego oraz w szafirze swego miecza. Na podorędziu ma także swą towarzyszkę, smoczycę Saphirę. Źródłem energii może być także Eldunari Glaedra, które jest w ich posiadaniu.
Najlepszy szermierz spośród Vardenów i krasnoludów, a także większości elfów. Dobrze strzelał z łuku, co było zasługą lat polowania w lesie.
"Eragon" mnie zaciekawił, fabuła niby oklepana, ale w książce jest wiele wyjątkowych wątków. Czyta się łatwo i przyjemnie, niektóre fragmenty są wprost genialnie napisane. Chociaż jeśli ktoś mówi, że to jego ulubiona książka to proponuję mu sięgnąć po Terrego Pratchetta albo Rafała Kosika. Warta przeczytania
Eragon był synem jeźdźca Broma i ludzkiej kobiety Seleny. Dorastał w towarzystwie swego kuzyna Rorana wychowywany przez wuja Garrowa i jego żonę Marian w dolinie Palancar. Przez ten czas nie wiedział nic o swym ojcu, a matkę znał jedynie z opowieści wujostwa. Przełom nastąpił dopiero podczas bitwy na Płonących Równinach, gdy jego przyrodni brat Murtagh w pradawnej mowie zdradził mu, iż jest synem Morzana. Nie wiedział on jednak wtedy o roli Broma. Eragon żył ze świadomością bycia synem zdrajcy, aż do czasu wyjawienia prawdy przez Oromisa i Glaedra.Eragon to młodzieniec średniego wzrostu o brązowych oczach i włosach. Przed przemianą pod Drzewem Menoa miał bliznę na przegubie nabytą przy ostrzeniu kosy Garrowa oraz szeroką bliznę na plecach biegnącą od prawego ramienia do lewego biodra będącą pamiątką po walce z Durzą. Po przemianie aparycja jeźdźca zmieniła się całkowicie. Jego twarz stała się gładka i kanciasta jak elfia, uszy zmieniły kształt na idealnie spiczasty, a oczy stały się skośne. Blada, alabastrowa cera zyskała lekko magiczny połysk. To co pozostało niezmienione z ludzkich cech Eragona to grubsze brwi, szersza twarz i mocniejsza szczęka. Zyskał również wszelkie fizyczne przymioty określające elfa: ich szybkość, siłę, zwinność, gibkość oraz wyostrzone zmysły. W czasie podróży przez Imperium i po starciu z żołnierzami Eragon za pomocą magii utworzył na kostkach swych dloni skórne nagniotki amortyzujące wstrząs przy uderzeniu pięścią o coś twardego.
Eragon był postacią z bardzo rozbudowaną sferą moralności. Odstręcza go zabijanie bezbronnych istot. Po każdym zabójstwie dręczą go koszmary. Od momentu, gdy po raz pierwszy wniknął w umysły zwierząt zdecydował nigdy więcej nie jeść mięsa. Jednakowoż podczas ucieczki z Helgrindu zmuszony był pożywić się jaszczurką. Zmienił wtedy swój pogląd i postanowił, że zachowa umiar w swym postępowaniu.
Młodzian ów był bardzo uparty w swych przekonaniach. Przez dłuższy czas uważał urgale jedynie za bezrozumne, żądne krwi potwory. Swe zdanie zmienił, gdy wniknął w umysły kilkorga z nich. Zrozumiał swój błąd, a nawet zaprzyjaźnił się z Nar Garzhvogiem, jednym z urgalskich dowódców. Swój upór i wolę walki ujawnił także w swych relacjach z Aryą. Nie zrażając się niepowodzeniami podejmował kolejne próby utrzymania z nią bliższych kontaktów.
Był on bardzo pojętny i ma dużo zapału do nauki. Brom w zaledwie kilka tygodni nauczył go zarówno czytać i pisać, jak i biegle walczyć mieczem. Swoje umiejętności literackie ujawnił gdy napisał poemat, a następnie go wygłosił podczas Agaetí Blödhren.
Eragon był potężnym Jeźdźcem, zwłaszcza po swej przemianie pod Drzewem Menoa. Dzięki uzyskaniu elfiej siły mógł rzucać czary przekraczające jego ludzkie zdolności. Posiadał także przydatny dar pozwalający mu określić, ile dokładnie energii zużyje konkretne zaklęcie. Eragon miewał czasem prorocze sny takie jak ten, który zapowiada jego starcie z Murtaghiem. Śnił on również o Aryi zamkniętej w celi co przypominało postrzeganie.
Młodzieniec posiadał olbrzymią energię zmagazynowaną w Arenie, pierścieniu otrzymanym od Broma. Eragon magazynuje również w pasie Belotha Mądrego oraz w szafirze swego miecza. Na podorędziu ma także swą towarzyszkę, smoczycę Saphirę. Źródłem energii może być także Eldunari Glaedra, które jest w ich posiadaniu.
Najlepszy szermierz spośród Vardenów i krasnoludów, a także większości elfów. Dobrze strzelał z łuku, co było zasługą lat polowania w lesie.
Pomogłem?
"Eragon" mnie zaciekawił, fabuła niby oklepana, ale w książce jest wiele wyjątkowych wątków. Czyta się łatwo i przyjemnie, niektóre fragmenty są wprost genialnie napisane. Chociaż jeśli ktoś mówi, że to jego ulubiona książka to proponuję mu sięgnąć po Terrego Pratchetta albo Rafała Kosika. Warta przeczytania