Legenda króla Artura. Za główne źródło legendy arturiańskiej uważa się mnicha, prawdopodobnie benedyktyna Geoffreya z Monmouth, który napisał w pierwszej połowie XII wieku dzieło Historia Regum Brtianniae. Była to kronika królewska, mająca półbaśniowy charakter. Według niego poczęcie Artura odbyło się w niezwykły sposób – ojciec przyszłego króla, władca Brytanii Uter Pendragon zakochał się w jego matce, a ponieważ ta go nie chciała, za pomocą czarów Merlina przybrał postać jej męża i spędził z nią noc. Artur w wieku 15 lat został królem Brytanii. Był władcą bohaterskim, dobrze posługiwał się mieczem Ekskaliburem. Podbił Szkocję i Irlandię, zdobył również terytoria na kontynencie europejskim. Jego żoną była piękna Ginewra. Artur odmówił płacenia podatków cesarzowi rzymskiemu, a następnie wydał mu wojnę, wyruszając na podbój cesarstwa. Żonę zostawił pod opieką swego siostrzeńca, Mordreda. Ten jednak okazał się zbyt łasy na wdzięki pięknej Ginewry. Artur, dowiedziawszy się o zdradzie, zawrócił spod bram Rzymu, zabił Mordreda w walce, ale sam, śmiertelnie ranny, został przetransportowany na wyspę Avalon. Ginewra natomiast wstąpiła do klasztoru, by ponieść karę za swoje grzechy. Tak oto wyglądała pierwsza wersja legendy o królu Arturze. Z czasem mit ten ulegał znacznym modyfikacjom. Stał się inspiracją dla wielu pisarzy oraz reżyserów.
Legenda króla Artura. Za główne źródło legendy arturiańskiej uważa się mnicha, prawdopodobnie benedyktyna Geoffreya z Monmouth, który napisał w pierwszej połowie XII wieku dzieło Historia Regum Brtianniae. Była to kronika królewska, mająca półbaśniowy charakter. Według niego poczęcie Artura odbyło się w niezwykły sposób – ojciec przyszłego króla, władca Brytanii Uter Pendragon zakochał się w jego matce, a ponieważ ta go nie chciała, za pomocą czarów Merlina przybrał postać jej męża i spędził z nią noc. Artur w wieku 15 lat został królem Brytanii. Był władcą bohaterskim, dobrze posługiwał się mieczem Ekskaliburem. Podbił Szkocję i Irlandię, zdobył również terytoria na kontynencie europejskim. Jego żoną była piękna Ginewra. Artur odmówił płacenia podatków cesarzowi rzymskiemu, a następnie wydał mu wojnę, wyruszając na podbój cesarstwa. Żonę zostawił pod opieką swego siostrzeńca, Mordreda. Ten jednak okazał się zbyt łasy na wdzięki pięknej Ginewry. Artur, dowiedziawszy się o zdradzie, zawrócił spod bram Rzymu, zabił Mordreda w walce, ale sam, śmiertelnie ranny, został przetransportowany na wyspę Avalon. Ginewra natomiast wstąpiła do klasztoru, by ponieść karę za swoje grzechy. Tak oto wyglądała pierwsza wersja legendy o królu Arturze. Z czasem mit ten ulegał znacznym modyfikacjom. Stał się inspiracją dla wielu pisarzy oraz reżyserów.