Napisz warunki potrzebne do rozwoju rafy koralowej
magda666
Szybkość wzrostu rafy zależy od gatunku koralowca tworzący ją.Rafy powstają w czystych i słonych wodach, których temperatura przekracza 21°C. Do rozwoju koralowców potrzebne jest światło słoneczne
10 votes Thanks 8
jaxDxD
-Czysta woda ponieważ koralowce są bardzo wrażliwe na zanieczyszczenia. - Woda musi być dość ruchliwa, tak by do organizmów docierało pożywienie. - temperatura ok. 20°C-30°C
11 votes Thanks 15
21AniA12
Tu jest wszystko: Położenie, powierzchnia, historia Wielka Rafa Koralowa, zwana również Wielką Rafą Barierową, to bez wątpienia jedno z najcudowniejszych miejsc na ziemi i istna mekka dla płetwonurków. Rafa ciągnie się na przestrzeni 2300 km wzdłuż wybrzeża Queensland w Australii - od przylądka York aż do Gladstone. Szerokość rafy wynosi średnio 60km. Jest doskonale widoczna z kosmosu jako biała smuga z maleńkimi wysepkami na tle lazurowego oceanu. Powierzchnia parku, chronionego przez UNESCO, rozciąga się na obszarze 346 000 km--2 i obejmuje m.in. Morze Koralowe, samą rafę oraz chronione lasy tropikalne Queensland. Sama Wielka Rafa Koralowa nie jest jednym monolitem i składa się z około 3 tysięcy małych raf i wysypek, znajdujących się w różnym stadium rozwoju. Szerokość również nie jest wielkością stało i waha się od 0 do 320 km. Z geologicznego punktu widzenia historia wielkiej rafy koralowej rozpoczęła się jakieś 28 mln lat temu, kiedy to na wskutek ruchów tektonicznych Australia została zepchnięta z południa na północny wschód. Uformowanie się płytkiego, rozległego basenu morskiego stworzyły doskonałe warunki do rozwoju koralowca. Pierwszym Europejczykiem, który dodarł do rafy pod koniec 18 wieku był James Cook, który uznawany jest również za odkrywcę Australii. Od tego czasu na rafę trawiło wielu podróżników, naukowców i zwyczajnych turystów, żadnych pięknych i niezwykle malowniczych widoków.Czym są korale? Przez długi czas uważano koralowce za rośliny, być może ze względu na ich niską ruchliwość oraz podobieństwo do egzotycznej fauny. Jednak było to błędne spostrzeżenie, ponieważ w istocie korale to zwierzęta są zwierzętami bezkręgowymi, spokrewnionymi z ukwiałami. Jednak w odróżnieniu od nich korale dysponują stale przyrastającym szkieletem, na powierzchni którego powstają liczne polipy. Aby stworzyć tak bajeczny park koralowy, potrzebne są jednokomórkowe glony, z którymi korale żyją w ścisłej symbiozie. Glony korzystają z zawartych w olipach płynach, natomiast korale korzystają z właściwości odżywczych glonów, które do rozwoju korzystają z procesu fotosyntezy. Do stworzenia rafy potrzebnych jest jeszcze kilka elementów, co tym bardziej czyni Wielką Rafę Koralową zjawiskiem unikalnym w skali globu. Chodzi o czystą, przejrzystą i ciepła wodę, której temperatura nie może spaść poniżej 20-21oC. Wszystkie te elementy tworzą bardzo wrażliwy ekosystem, podatny na zmiany klimatyczne oraz zanieczyszczenia. Uważa się, że tak złożony ekosystem, w którym żyją w symbiozie tak liczne gatunki roślin i zwierząt to doskonały przykład dojrzałości ekosystemu, który należy do najstarszych w geologicznej historii ziemi.
Budowa rafy Na wskutek osiadania lądu Australii, znaczna część jej wybrzeża została zalana, jednak gdzieniegdzie występują pojedyncze góry, których szczyty wynurzają się ponad powierzchnię wody. Szczyty te nazywane są wyspami kontynentalnymi. Dały one początek rafom przybrzeżnym, bardzo dobrze znane turystom. Powstały również płytkie akweny, rozciągające się na długości nieraz setek kilometrów, gdzie korale znalazły doskonałe warunki rozwoju. Rafa koralowa, dzięki ciągłym ruchom tektonicznym, pływom, działalności człowieka i zjawiskom atmosferycznym podlega ciągłej zmianie, odbudowie, zamieraniu i rekonstrukcji. Te zjawiska wpływają na ciągły rozwój rafy. Do rozwoju przyczyniają się również obumierające żyjątka, które pozostawiają wapienne szkielety i nawarstwiają nowe pokłady rafy. Największe z wysp pokryte są lasami tropikalnymi.Rafy koralowe tworzą się tylko w odpowiednich warunkach. Konieczne do tego są płytkie, przejrzyste wody przepuszczające odpowiednią ilość promieni słonecznych. Tylko w wyjątkowych przypadkach kolonie koralowców istnieją na głębokości poniżej 100 metrów. Woda musi być idealnie czysta, ponieważ zawiesiny przeszkadzają czułkom koralowców w chwytaniu pożywienia. Temperatura nie może spadać poniżej 21° C. Szkielet kolonii musi przyczepić się do twardego podłoża, konieczne jest więc istnienie skalistego dna. Kolonie koralowców powstają wszędzie tam, gdzie istnieją takie warunki. Dzięki temu wiele wysp leżących wzdłuż wybrzeża Australii ma swoje rafy. W Wielkiej Rafie Koralowej żyje ponad 350 różnych gatunków koralowców. Różnią się one znacznie kształtami, wielkością i kolorami. Niektóre są mikroskopijnych rozmiarów, średnica innych osiąga wielkość 2 metrów. W zewnętrznych partiach rafy żyją gatunki wytrzymujące silne uderzenia fal. Koralowce mogą przypominać kształtem wachlarze, kopuły, bicze, poroża, miniaturowe drzewa i kwiaty. W białych, lazurowych i ciemnoniebieskich wodach oceanu korale mienią się przeróżnymi barwami. Są wśród nich jasno- i ciemno-różowe, błękitne, jaskrawożółte i zielone.
Dołączona grafika
Zagrożenia dla Wielkiej Rafy Naukowcy z Centrum Studiów Morskich Uniwersytetu Oueensland prognozują, iż jeśli proces globalnego ocieplenia będzie postępował, rafa może zniknąć z powierzchni ziemi w ciągu niespełna stu lat! Jej zanikanie następuje w wyniku wymywania przez cieplejszą wodę glonów nadających koralom specyficzną zielono-niebieską barwę. Gdy wszystkie glony zostaną wypłukane - korale ulegną zniszczeniu, a rafa się rozpadnie. Wystarczy, że temperatura wzrośnie o 2 st. C, a korale wyginą. Tymczasem specjaliści przewidują, że w ciągu najbliższego stulecia temperatura wody może się podnieść nawet o 6 st. C! Najbardziej pesymistyczny scenariusz przewiduje, że około 2100 roku Wielka Rafa może całkowicie zniknąć.
Ruch turystyczny W rejonie Wielkiej Rafy Koralowej, jak również na terenie całego parku, do którego należy rafa, rozwinęła się turystyka podwodna, organizowana przez wyspecjalizowane biura. Ze względu na olbrzymie dochody z turystyki, szacowane rok rocznie na kilkaset milionów dolarów, nie myśli się o potencjalnych szkodach, jakie mogą wywołać turyści. Ze względu na emisję dwutlenku węgla, znacznie podniosła się kwasowość wody, a przez to rafa podatna jest na rozpuszczanie lub w najlepszym razie do zatrzymania przyrostu. Szacuje się, że Wielka rafa Koralowa przestanie przyrastać gdzieś za 20-30 lat. Trudno jednak ograniczać ruch turystyczny, biorąc pod uwagę ogromne dochody, a równocześnie widoki, jakie czekają na turystów, których nie można porównać z niczym innym na ziemi. Doskonale czysta woda, oświetlana słońcem i kryjąca w sobie tysiące egzotycznych gatunków ryb jest wystarczającym wabikiem dla każdego płetwonurka i nie tylko. Nie ma przecież nic lepszego po długich miesiącach w biurze, niż odpoczynek w takiej oazie spokoju.
- Woda musi być dość ruchliwa, tak by do organizmów docierało pożywienie.
- temperatura ok. 20°C-30°C
Położenie, powierzchnia, historia
Wielka Rafa Koralowa, zwana również Wielką Rafą Barierową, to bez wątpienia jedno z najcudowniejszych miejsc na ziemi i istna mekka dla płetwonurków. Rafa ciągnie się na przestrzeni 2300 km wzdłuż wybrzeża Queensland w Australii - od przylądka York aż do Gladstone. Szerokość rafy wynosi średnio 60km. Jest doskonale widoczna z kosmosu jako biała smuga z maleńkimi wysepkami na tle lazurowego oceanu. Powierzchnia parku, chronionego przez UNESCO, rozciąga się na obszarze 346 000 km--2 i obejmuje m.in. Morze Koralowe, samą rafę oraz chronione lasy tropikalne Queensland.
Sama Wielka Rafa Koralowa nie jest jednym monolitem i składa się z około 3 tysięcy małych raf i wysypek, znajdujących się w różnym stadium rozwoju. Szerokość również nie jest wielkością stało i waha się od 0 do 320 km.
Z geologicznego punktu widzenia historia wielkiej rafy koralowej rozpoczęła się jakieś 28 mln lat temu, kiedy to na wskutek ruchów tektonicznych Australia została zepchnięta z południa na północny wschód. Uformowanie się płytkiego, rozległego basenu morskiego stworzyły doskonałe warunki do rozwoju koralowca.
Pierwszym Europejczykiem, który dodarł do rafy pod koniec 18 wieku był James Cook, który uznawany jest również za odkrywcę Australii. Od tego czasu na rafę trawiło wielu podróżników, naukowców i zwyczajnych turystów, żadnych pięknych i niezwykle malowniczych widoków.Czym są korale?
Przez długi czas uważano koralowce za rośliny, być może ze względu na ich niską ruchliwość oraz podobieństwo do egzotycznej fauny. Jednak było to błędne spostrzeżenie, ponieważ w istocie korale to zwierzęta są zwierzętami bezkręgowymi, spokrewnionymi z ukwiałami. Jednak w odróżnieniu od nich korale dysponują stale przyrastającym szkieletem, na powierzchni którego powstają liczne polipy.
Aby stworzyć tak bajeczny park koralowy, potrzebne są jednokomórkowe glony, z którymi korale żyją w ścisłej symbiozie. Glony korzystają z zawartych w olipach płynach, natomiast korale korzystają z właściwości odżywczych glonów, które do rozwoju korzystają z procesu fotosyntezy. Do stworzenia rafy potrzebnych jest jeszcze kilka elementów, co tym bardziej czyni Wielką Rafę Koralową zjawiskiem unikalnym w skali globu. Chodzi o czystą, przejrzystą i ciepła wodę, której temperatura nie może spaść poniżej 20-21oC.
Wszystkie te elementy tworzą bardzo wrażliwy ekosystem, podatny na zmiany klimatyczne oraz zanieczyszczenia.
Uważa się, że tak złożony ekosystem, w którym żyją w symbiozie tak liczne gatunki roślin i zwierząt to doskonały przykład dojrzałości ekosystemu, który należy do najstarszych w geologicznej historii ziemi.
Budowa rafy
Na wskutek osiadania lądu Australii, znaczna część jej wybrzeża została zalana, jednak gdzieniegdzie występują pojedyncze góry, których szczyty wynurzają się ponad powierzchnię wody. Szczyty te nazywane są wyspami kontynentalnymi. Dały one początek rafom przybrzeżnym, bardzo dobrze znane turystom. Powstały również płytkie akweny, rozciągające się na długości nieraz setek kilometrów, gdzie korale znalazły doskonałe warunki rozwoju.
Rafa koralowa, dzięki ciągłym ruchom tektonicznym, pływom, działalności człowieka i zjawiskom atmosferycznym podlega ciągłej zmianie, odbudowie, zamieraniu i rekonstrukcji. Te zjawiska wpływają na ciągły rozwój rafy. Do rozwoju przyczyniają się również obumierające żyjątka, które pozostawiają wapienne szkielety i nawarstwiają nowe pokłady rafy.
Największe z wysp pokryte są lasami tropikalnymi.Rafy koralowe tworzą się tylko w odpowiednich warunkach. Konieczne do tego są płytkie, przejrzyste wody przepuszczające odpowiednią ilość promieni słonecznych. Tylko w wyjątkowych przypadkach kolonie koralowców istnieją na głębokości poniżej 100 metrów. Woda musi być idealnie czysta, ponieważ zawiesiny przeszkadzają czułkom koralowców w chwytaniu pożywienia. Temperatura nie może spadać poniżej 21° C. Szkielet kolonii musi przyczepić się do twardego podłoża, konieczne jest więc istnienie skalistego dna. Kolonie koralowców powstają wszędzie tam, gdzie istnieją takie warunki. Dzięki temu wiele wysp leżących wzdłuż wybrzeża Australii ma swoje rafy.
W Wielkiej Rafie Koralowej żyje ponad 350 różnych gatunków koralowców. Różnią się one znacznie kształtami, wielkością i kolorami. Niektóre są mikroskopijnych rozmiarów, średnica innych osiąga wielkość 2 metrów.
W zewnętrznych partiach rafy żyją gatunki wytrzymujące silne uderzenia fal. Koralowce mogą przypominać kształtem wachlarze, kopuły, bicze, poroża, miniaturowe drzewa i kwiaty. W białych, lazurowych i ciemnoniebieskich wodach oceanu korale mienią się przeróżnymi barwami. Są wśród nich jasno- i ciemno-różowe, błękitne, jaskrawożółte i zielone.
Dołączona grafika
Zagrożenia dla Wielkiej Rafy
Naukowcy z Centrum Studiów Morskich Uniwersytetu Oueensland prognozują, iż jeśli proces globalnego ocieplenia będzie postępował, rafa może zniknąć z powierzchni ziemi w ciągu niespełna stu lat! Jej zanikanie następuje w wyniku wymywania przez cieplejszą wodę glonów nadających koralom specyficzną zielono-niebieską barwę. Gdy wszystkie glony zostaną wypłukane - korale ulegną zniszczeniu, a rafa się rozpadnie. Wystarczy, że temperatura wzrośnie o 2 st. C, a korale wyginą. Tymczasem specjaliści przewidują, że w ciągu najbliższego stulecia temperatura wody może się podnieść nawet o 6 st. C! Najbardziej pesymistyczny scenariusz przewiduje, że około 2100 roku Wielka Rafa może całkowicie zniknąć.
Ruch turystyczny
W rejonie Wielkiej Rafy Koralowej, jak również na terenie całego parku, do którego należy rafa, rozwinęła się turystyka podwodna, organizowana przez wyspecjalizowane biura. Ze względu na olbrzymie dochody z turystyki, szacowane rok rocznie na kilkaset milionów dolarów, nie myśli się o potencjalnych szkodach, jakie mogą wywołać turyści. Ze względu na emisję dwutlenku węgla, znacznie podniosła się kwasowość wody, a przez to rafa podatna jest na rozpuszczanie lub w najlepszym razie do zatrzymania przyrostu. Szacuje się, że Wielka rafa Koralowa przestanie przyrastać gdzieś za 20-30 lat. Trudno jednak ograniczać ruch turystyczny, biorąc pod uwagę ogromne dochody, a równocześnie widoki, jakie czekają na turystów, których nie można porównać z niczym innym na ziemi. Doskonale czysta woda, oświetlana słońcem i kryjąca w sobie tysiące egzotycznych gatunków ryb jest wystarczającym wabikiem dla każdego płetwonurka i nie tylko. Nie ma przecież nic lepszego po długich miesiącach w biurze, niż odpoczynek w takiej oazie spokoju.