Napisz streszczenie rozdziału Hydra lernejska z lektury "12 prac herkulesa" Agaty Christie
Yorick51Do Herkulesa Poirota, słynnego detektywa, przychodzi nowy klient, lekarz Charles Oldfield. Lekarz owdowiał rok temu i padł ofiarą lokalnych plotek – okoliczni mieszkańcy są przekonani, że Oldfield otruł swoją przewlekle chorą, przykutą do łóżka małżonkę. Mają zresztą powody – kobieta zmarła z powodu zapalenia żołądka (podobne objawy daje zatrucie arszenikiem), była starsza od męża, zostawiła mu w spadku dużą sumę pieniędzy, miała trudny charakter i narzekała, że „znudziła się mężowi, który tylko czeka na jej śmierć”. Poirot przyrównuje plotki do hydry (na miejsce jednej pojawiają się zaraz dwie inne) i podejmuje się pomóc doktorowi pod warunkiem, że zdradzi, czy łączą go stosunki z inną kobietą. Urażony tą sugestią doktor próbuje wyjść, jednak daje się przekonać do powiedzenia prawdy: trzy lata temu zatrudnił pannę Jean Moncrieffe jako pielęgniarkę i gdyby nie plotki, dawno by jej się oświadczył. Usatysfakcjonowany Poirot jedzie do miasteczka, w którym praktykuje doktor i spotyka się z Moncrieffe. Piękna dziewczyna traktuje przybysza chłodno, przekonana, że tylko zaszkodzi sprawie. Deklaruje, że wyszłaby za doktora, gdyby nie obawa przed skandalem, przyznaje także, że nie lubiła jego żony i ucieszyła ją jej śmierć. Poirot proponuje, by napisać do Ministerstwa z prośbą o ekshumację zwłok – urzędowe potwierdzenie, że śmierć nastąpiła z przyczyn naturalnych z pewnością uciszyłby plotki. Moncrieffe jest wzburzona tą propozycją i próbuje przekonać Poirot, że wiele trucizn jest trudno wykryć po roku, a informacja „nie udało się znaleźć przyczyn śmierci” spowodowałaby jeszcze większe zamieszanie. Poirot prosi o wskazanie największej plotkary w miasteczku i zostaje skierowany do panny Leatheran. Ta zaprasza go do siebie na herbatę, próbując wybadać cel jego wizyty. Poirot podaje się za pracownika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, który rzekomo sprawdza, czy są podstawy do ekshumacji zwłok pani Oldfield. Podekscytowana gospodyni zaczyna dzielić się swoimi podejrzeniami, Poirot prosi ją o dyskrecję – wychodząc, spotyka pokojówkę, która pociągnięta za język opowiada o Harrison, pielęgniarce opiekującej się panią Oldfield. To od niej zaczęły się plotki – odeszła z pracy tuż po pogrzebie, więc ludzie zaczęli podejrzewać, że była świadkiem zbrodni. Poirot spotyka się z nią, a ta przyznaje, że podsłuchała wraz z pokojówką Beatrice, jak doktor i Moncreffe prowadzili niedługo przed śmiercią chorej rozmowę o tym, że już niedługo będą razem – uważa jednak, że rozmowę można rozumieć dwojako i to Beatrice musiała na jej podstawie rozdmuchać plotki. Entuzjastycznie reaguje na wieść o ekshumacji, mając nadzieję, że to oczyści doktora. Poirot rozmawia przez telefon z Ministerstwem, nawiązuje rozmowę z dziewczyną pracującą na poczcie, po czym udaje się na rozmowę z Beatrice. Ta zaprzecza, by podsłuchiwała jakiekolwiek rozmowy, ale wiedziała o tym, że Jean kocha się w doktorze. Zapytana o arszenik przypomina sobie dziwną sytuację z lekarstwem przygotowanym dla zmarłej przez Moncrieffe, które zostało ostentacyjnie wylane przez Harrison. Zostaje przeprowadzona ekshumacja, w zwłokach zostaje znaleziony arszenik. Kiedy Harrison dowiaduje się, że doktor zostanie prawdopodobne powieszony, przyznaje Poirotowi, że przyłapała kiedyś Jean na uzupełnianiu puderniczki „czymś” z szafki z lekami. Policjant przynosi puderniczkę, która okazuje się wypełniona arszenikiem, pielęgniarka potwierdza, że to z nią widziała Jean. Okazuje się to kłamstwem – puderniczka została kupiona przez służącego Porota kilka dni temu, a sam model jest produkowany zaledwie od trzech miesięcy. Co więcej, podobną puderniczkę kupiła sama Harrison (o czym donosi wspomniany wcześniej służący, który miał za zadanie ją śledzić) i podrzuciła ją do mieszkania Moncrieffe. Harrison przyznaje się do morderstwa. Poirot relacjonuje Moncrieffe i Oldfieldowi przebieg zdarzeń: Harrison była zakochana w doktorze i miała nadzieję, że po śmierci żony poprosi ją o rękę, jednak tak się nie stało – Oldfield był zakochany w swojej asystentce. Rozgoryczona, zaczęła rozpuszczać plotki. Miała nadzieję, że po ekshumacji Oldfield i Moncrieffe zostaną ukarani, ale obawiała się, że zostanie oskarżony tylko doktor – podrzucenie puderniczki miało na celu upewnienie się, że asystentka na pewno zostanie zamieszana w sprawę. Harrison zdradziła przede wszystkim wymyślona rozmowa między zakochanymi (która brzmiała nieprawdopodobnie psychologicznie) oraz bagatelizowanie oczywistej choroby pani Oldfield. Wszystko kończy się dobrze.